(Minghui.org) ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าปฏิบัติตามท่านอาจารย์ตลอดการบำเพ็ญในยุคเจิ้งฝ่ามานานกว่า 20 ปี มีปาฏิหาริย์มากมายในขั้นตอนของการเปิดโปงการประทุษร้าย การยืนยันความถูกต้องของต้าฝ่า และการอธิบายความจริงเพื่อช่วยเหลือสรรพชีวิต ต่อไปนี้ฉันจะขอพูดถึงสิ่งอัศจรรย์บางอย่างที่ฉันประสบในระหว่างการบำเพ็ญของฉัน

ในเดือนพฤศจิกายน 2004 ฉันถูกนำตัวไปที่สถานกักกันหลังจากถูกจับอย่างผิดกฎหมาย เพื่อคัดค้านการประทุษร้ายนี้ ฉันและผู้ฝึกหลายคนตัดสินใจที่จะไม่ร่วมมือกับผู้คุมโดยไม่สวมเสื้อกั๊กสีเหลืองที่ผู้ถูกกักขังใส่ แม้เรารู้ว่าจะมีผลตามมา เราก็ไม่กลัว เพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิดและไม่ได้ทำสิ่งผิดกฎหมาย

วันรุ่งขึ้น ผู้คุมสั่งให้พวกเราสวมเสื้อกั๊ก เราไม่ให้ความร่วมมือ ผู้คุมคนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธว่า “เอากุญแจมือและโซ่ตรวนมา !”

ทันใดนั้น อากาศดูเหมือนจะเย็นยะเยือกและบางคนร้องออกมาด้วยความกลัว ผู้คุมตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “บ้านเธอมีใครตายหรือ เธอร้องไห้หาอะไร” ในขณะนั้นใจของฉันสงบราวกับน้ำนิ่งและไม่หวั่นเกรงสิ่งใด

ผู้คุมบังคับให้ใส่เสื้อกั๊กสีเหลืองและใส่กุญแจมือฉัน แต่ในขณะที่เธอพยายามจะใส่โซ่ตรวนให้ฉัน ผู้คุมเรือนจำก็พูดกับตัวเองว่า "ฉันจะยังไม่ใส่โซ่ตรวนให้เธอตอนนี้ ดูว่าเธอจะทำตัวอย่างไรในตอนบ่าย"

หลังจากผู้คุมออกไป ฉันขอให้ท่านอาจารย์ถอดกุญแจมือออก เพราะความคิดถูกต้องของฉันแข็งแกร่ง กุญแจมือก็ร่วงหลุดออกจากมือฉัน

วันรุ่งขึ้นผู้คุมเห็นกุญแจมืออยู่บนเตียง เธอให้คนใส่กุญแจมือฉันอีกครั้งและขู่หัวหน้าเพื่อนร่วมห้องขังว่า “ถ้าคุณเห็นว่ากุญแจมือไม่อยู่ที่มือของเธอแล้วไม่รายงานฉัน คุณจะถูกใส่กุญแจมือด้วย” ต่อมา ฉันขอให้ท่านอาจารย์ถอดกุญแจมืออีกครั้ง

ผู้คุมเรือนจำรู้สึกประหลาดใจ เธอสั่งให้คนใส่กุญแจมือฉันอีกครั้งอย่างไม่เต็มใจนัก แต่เธอไม่ได้บอกให้ฉันใส่เสื้อกั๊กสีเหลือง เธอถามฉันว่า “เธอถอดกุญแจมือได้อย่างไร” ฉันไม่ได้ตอบตรง ๆ และบอกเธอว่า “ขอให้คุณจำไว้ว่า 'ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี' นี่คือความมหัศจรรย์ของต้าฝ่า พุทธธรรมนั้นไร้ขอบเขต”

ต่อมาความคิดมนุษย์ของฉันเกิดขึ้น ฉันคิดว่าไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็จะใส่กุญแจมือฉัน ผลของความคิดนี้คือฉันถูกใส่กุญแจมือ 40 วัน ความคิดเริ่มแรกของเรามีผลต่อผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นทั้งดีหรือร้ายได้จริง ๆ !

ปาฏิหาริย์อีกอย่างหนึ่งเกิดขึ้นในปี 2014 ขณะที่ฉันกำลังเดินทาง ฉันเห็นชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่ลานจัตุรัสของสถานีกำลังจะเดินทางไกล ฉันสวัสดีเขา แล้วนั่งลงเพื่ออธิบายความจริงเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าและการประทุษร้าย เมื่อฉันหยิบเครื่องรางจากกระเป๋าและบอกให้เขาจดจำว่าฝ่าหลุนต้าฝ่าดี หนึ่งในชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่ข้างหลังฉันก็ลุกขึ้นมาในทันที แล้วคว้าเครื่องรางจากมือของฉันและตะโกนว่า "นี่คืออะไร คุณมาจากไหน คุณรู้ไหมว่าฉันทำงานอะไร”

ฉันพูดว่า “ทำไมคุณสนใจว่านี่คืออะไร ฉันไม่สนใจว่าคุณคือใคร !” เขาหยิบหนังสือเล่มเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าและเปิดมัน “คุณดูว่าผมคือใคร !”

ฉันรู้ว่าเจอตำรวจนอกเครื่องแบบเข้าแล้ว ฉันฟาเจิ้งเนี่ยในทันที และพูดอยู่ในใจว่า “ตรึงเขา ตรึงเขาไว้” จากนั้นฉันก็ยืนขึ้นและตบไหล่เขาเบา ๆ พูดว่า "พ่อหนุ่ม จำไว้ว่าฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี อย่าทำสิ่งที่ไม่ดี” ฉันตบเขาอีกสองสามครั้งแล้วหันหลังกลับออกไปทันที

เมื่อฉันอยู่ห่างออกไป 10 เมตร ฉันหันกลับไปดู ตำรวจทั้งสองคนยังตัวแข็งอยู่ที่นั่น พวกเขาพูดว่า “หยุด” แต่ก้าวเดินไม่ได้ ฉันจึงหายเข้าไปในฝูงชนทันที ภายใต้การคุ้มครองของท่านอาจารย์ ความคิดถูกต้องอันทรงพลังสลายความชั่วร้าย มันน่าทึ่งจริง ๆ

ฉันรู้สึกสำนึกในบุญคุณของท่านอาจารย์ที่ปกป้องเราด้วยความเมตตา รวมถึงให้สติปัญญาและความกล้าหาญแก่ฉัน ฉันจะเดินไปตามเส้นทางที่เหลือของฉันให้ดี ขอบพระคุณท่านอาจารย์

ต้นฉบับ