(Minghui.org) เมื่อเด็กขี้โมโหกลายเป็นเด็กอารมณ์ดี เมื่อเด็กผู้ชายที่เห็นแก่ตัวเปลี่ยนเป็นคนที่คิดถึงคนอื่น เมื่อนักเรียนที่มีปัญหาในการเรียนรู้เริ่มอ่านได้ด้วยตัวเอง และเมื่อเด็กผู้หญิงที่ไม่มีความสุขกลายเป็นคนมองโลกในแง่ดี คุณจะตระหนักได้ว่ามีสิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้น

การเปลี่ยนแปลงในทางบวกเหล่านี้เกิดขึ้นกับนักเรียนชั้นประถมศึกษาของครูหวัง ยู่ชิง หลังจากประสบทุกข์ภัยครั้งใหญ่ในปี 2019 ครูหวังก็เริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า หลักการของความจริง - ความเมตตา - ความอดทน ไม่เพียงให้ความหวังกับเธอเท่านั้น แต่ยังเปลี่ยนชีวิตของเธอ และนำการเปลี่ยนแปลงในทางบวกมาสู่นักเรียนของเธอด้วย

https://en.minghui.org/u/article_images/2021-10-9-taiwan-wang-yuqing_01.jpg

ครูหวังยู่ชิง อ่านหนังสือจ้วนฝ่าหลุน

นักเรียนที่มีปัญหา

หยู่เป็นนักเรียนที่มีปัญหาที่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่น เมื่อครูหวังอ่านบันทึกจากครูคนก่อน ๆ ตั้งแต่ชั้นประถมปีที่ 1 ถึงชั้นประถมปีที่ 3 เธอตกใจมาก มีบันทึกเกือบ 60 รายการที่อธิบายเกี่ยวกับพฤติกรรมที่รุนแรงของหยู่ วิธีที่เขาพูดตอบกลับและสบถใส่ครู การทะเลาะวิวาทกับเพื่อนร่วมชั้น การโกหกของเขา รวมถึงการไม่เชื่อฟังพ่อแม่ของเขา

ห้องเรียนของครูหวังเต็มแล้ว นักเรียนบางคนมีปัญหาทางอารมณ์และมีปัญหาสมาธิไม่นิ่ง การเพิ่มนักเรียนใหม่ที่มีปัญหาเช่นนี้ทำให้ครูหวังกังวล แต่เธอระลึกได้ว่าเธอฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า และปฏิบัติตามหลักการ ความจริง – ความเมตตา- ความอดทน เมื่อตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เธอจึงตัดสินใจจัดการกับสถานการณ์นี้ในฐานะผู้ฝึกต้าฝ่า

ครั้งหนึ่งเนื่องจากการต่อแถวยาว หยู่และนักเรียนอีกคนหนึ่งที่ชื่อไข่เริ่มโต้เถียงและต่อสู้กัน ครูหวังบอกให้พวกเขาหยุดและบอกหลักการ “ไม่เสียไม่ได้” ที่เธอเรียนรู้มาจากฝ่าหลุนต้าฝ่า ไข่หยุดและพูดขอโทษ แต่หยู่ไม่ยอมแพ้และบอกว่าเขาอยากจะตีไข่กลับเพื่อแก้แค้น เมื่อนึกถึงบันทึกของครูคนอื่น ๆ เกี่ยวกับหยู่ว่าเขาจะพยายามหาทางแก้แค้นอยู่เสมอ ครูหวังจึงอธิบายว่า “ครูเพิ่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือที่ดีมาก เรามาอ่านด้วยกันในช่วงพักเที่ยงดีไหม”

ช่วงพักเที่ยง เด็กผู้ชายทั้งสองไปหาครูหวังและอ่านจ้วนฝ่าหลุน (คำสอนหลักของฝ่าหลุนต้าฝ่า) ด้วยกัน ในตอนแรก ครูหวังคิดว่าหนังสือเล่มนี้อาจจะยากเกินไปสำหรับพวกเขาสักหน่อย แต่ไข่ซึ่งมีปัญหาในการอ่านสามารถอ่านบทนำ “ลุ่นอวี่” ได้ หยู่ก็อ่านกับเขาและผลัดกันอ่านหนังสือ

หลังจากพวกเขาอ่านแล้ว หยู่พูดว่า "ผมรู้แล้วว่าเรามาจากสวรรค์ เหมือนกับโตโต้และอาห์ยาในภาพยนตร์การ์ตูนเรื่อง Heavenly Kid"

“ฉันรู้ว่ามีนางฟ้าอยู่หลังเมฆด้วย” ไข่พูดต่อ

เด็กชายทั้งสองเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับความเข้าใจของพวกเขาอย่างตื่นเต้น และลืมการโต้เถียงของพวกเขาทั้งหมด

วันหนึ่งหยู่ถามครูหวังว่า “อะไรตรงกันข้ามกับความจริง – ความเมตตา - ความอดทน”

“มันคือการหลอกลวง ความชั่วร้าย และการต่อสู้” เธอตอบ

หยู่พยักหน้าและคิดอยู่ครู่หนึ่ง วันรุ่งขึ้นเขาส่งโน้ตให้ครูหวัง เขาเขียนในโน้ตว่า “ขอบคุณคุณครูที่ดีกับผมมาก และมอบหนังสือจ้วนฝ่าหลุนให้ผมอ่าน”

ทุกวันตั้งแต่นั้นมา ครูหวัง หยู่ และไข่ จะอ่านจ้วนฝ่าหลุนในช่วงพักเที่ยง เด็กทั้งสองมีสมาธิตลอดเวลาที่พวกเขาอ่าน โดยปกติเมื่อนักเรียนอ่านหนังสือด้วยกันในห้องตอนเช้า เดิมทีหยู่จะนั่งเฉย ๆ หรือทำเรื่องรบกวนคนอื่น ตอนนี้เขามักจะยืมหนังสือ (จ้วนฝ่าหลุน) จากครูหวังมาอ่าน เขาอารมณ์ดีเสมอหลังจากอ่านหนังสือ

ในอดีตหยู่สบถใส่ครูและตีเพื่อนในห้อง ตอนนี้พฤติกรรมของเขาเปลี่ยนไป เด็กคนหนึ่งพูดว่า “หยู่เคยสบถ ฉันไม่ได้ยินเขาพูดคำพวกนั้นมาพักหนึ่งแล้ว”

เด็กอีกคนหนึ่งให้ข้อคิดเห็นว่า “เขามักจะตามหาฉันและหาเรื่องชกต่อย เขาเปลี่ยนไปแล้ว”

คนอื่นพูดเสริมว่า “เมื่อก่อนเวลามีคนขอให้หยู่ถือภาชนะใส่อาหาร เขามักจะบ่นและถามว่าทำไมถึงเป็นเขาตลอด ตอนนี้เขาเสนอตัวให้ความช่วยเหลือแม้จะไม่ใช่เวรของเขา”

“ไม่เพียงแค่นั้น เขายังขอโทษเมื่อมีอะไรเกิดขึ้น และบอกว่าเขาเป็นคนผิดเอง” เด็กอีกคนหนึ่งพูด เด็ก ๆ ทุกคนสงสัยว่าหนังสือเล่มเดียวสามารถเปลี่ยนแปลงเขาได้มากขนาดนี้ได้อย่างไร

หลังจากอ่านจ้วนฝ่าหลุน หยู่เริ่มอ่านหงอิ๋น บางครั้งเขาจำบทกวีสี่บทได้ในช่วงเช้าของวันเดียว เขายิ่งท่องยิ่งสนุก เขายังคัดลอกบางส่วนด้วยมือด้วย นักเรียนคนอื่น ๆ ได้รับแรงจูงใจจากตัวอย่างนี้ จึงเข้ามาอ่านจ้วนฝ่าหลุนกับหยู่ และท่องจำหรือคัดลอกหงอิ๋นด้วยมือ พวกเขายังตัดสินใจนั่งสมาธิในช่วงพักเที่ยงด้วย “หลังจากที่นักเรียนและฉันนั่งสมาธิตอนเที่ยง ห้องเรียนก็เงียบและสงบสุขมาก” ครูหวังพูด

https://en.minghui.org/u/article_images/2021-10-9-taiwan-wang-yuqing_02.jpg

บทกวีหลายบทจากหงอิ๋นที่นักเรียนคัดลอกด้วยมือ

เด็กหญิงผู้มีความสุข

เฉี่ยวเป็นเพื่อนบ้านของหยู่ เมื่อหยู่ได้เข้าเรียนในห้องเดียวกันในตอนแรก เขามักจะโต้เถียงกับเฉี่ยว กระทั่งต่อสู้กับเธอ แม่ของเฉี่ยวกังวลว่าลูกสาวจะถูกรังแก เธอจึงบอกเฉี่ยวให้อยู่ห่างจากหยู่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม่ของเฉี่ยวประหลาดใจมากหลังจากหยู่เปลี่ยนเป็นคนอ่อนโยนและสุภาพ เธอบอกกับครูหวังว่า “การเปลี่ยนแปลงในทางบวกนี้แทบไม่น่าเชื่อเลย”

เฉี่ยวเริ่มอ่านจ้วนฝ่าหลุนเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของหยู่ หลังจากอ่าน “ลุ่นอวี่” เธอปิดหนังสือและพูดว่า “ฉันรู้สึกดีเหลือเกิน” ตั้งแต่นั้นมา เธอมักจะยืมหนังสือจากครูหวัง “เมื่อฉันอ่านหนังสือ ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเข้าไปอยู่ในนั้นจริง ๆ ราวกับเวลาหยุดนิ่ง”

เมื่อถึงเวรของเฉี่ยวทำความสะอาด เธอมักจะประวิงเวลาและรอจนกว่าครูจะเตือนเธอหลายครั้ง วันหนึ่งเธอถามครูหวังว่า “ถ้าฉันทำความสะอาดเสร็จก่อน ฉันจะขอยืมจ้วนฝ่าหลุนมาอ่านได้ไหม” พอครูหวังตอบว่าได้ เธอรีบกินข้าวกลางวันให้เสร็จและรีบทำความสะอาดเพื่อจะใช้เวลาที่เหลือ 20 นาทีอ่านจ้วนฝ่าหลุน

แม่ของเฉี่ยวบอกกับครูหวังว่าปัญหาชีวิตแต่งงานของเธอทำให้เฉี่ยวซึมเศร้าได้ง่าย แต่หลังจากเฉี่ยวเริ่มอ่านจ้วนฝ่าหลุน เฉี่ยวก็เปลี่ยนไปมาก จากเด็กผู้หญิงที่เห็นแก่ตัว เกียจคร้าน และจู้จี้จุกจิก เธอกลายเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจคนอื่นและใจดี

เฉี่ยวมักจะนำจ้วนฝ่าหลุนกลับบ้านเพื่อให้แม่อ่านด้วย แม่ของเฉี่ยวบอกว่าเธอได้มุมมองใหม่จากหนังสือเล่มนี้ด้วย “ฉันเคยกังวลมาก และคิดว่าลูกสาวมีพฤติกรรมสุดโต่งเพราะปัญหาการแต่งงานของฉัน” เธออธิบาย “ตอนนี้ฉันเห็นเธอมีความสุขและเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ฉันอยากจะขอบคุณจริง ๆ”

“คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉัน ทั้งหมดนี้เป็นเพราะฝ่าหลุนต้าฝ่า” ครูหวังพูดด้วยรอยยิ้ม

นักเรียนดื้อเปลี่ยนเป็นเด็กที่ให้ความร่วมมือ

ตานได้รับการวินิจฉัยว่าป่วยทางจิต เขาถูกกวนใจได้ง่ายและร้องไห้มาก บางครั้งเขาต้องกินยาทุกวัน หลังจากเขาอ่านจ้วนฝ่าหลุนกับคนอื่นเขาก็เปลี่ยนแปลงไปมาก

ครั้งหนึ่งเมื่อนักเรียนกำลังเข้าแถว มีคนบอกครูหวังว่าตานกำลังผลักคนอื่น ครูหวังไปหาเขาและถามว่า“เธอสมัครใจจะให้เต๋อ(กุศล) กับเพื่อนร่วมชั้นด้วยการกระทำแย่ ๆ หรือ”

หากเรื่องนี้เกิดขึ้นในอดีต ตานจะกระทืบเท้าและตะโกนเสียงดัง แต่ครั้งนี้เขาเดินไปที่ปลายแถวอย่างเงียบ ๆ

ครั้งอื่น ๆ ที่ตานทำตัวไม่เหมาะสม ครูหวังถามเขาว่า “เธอปฏิบัติตามหลักการของความจริง - ความเมตตา - ความอดทนหรือเปล่า” ตอนนี้แทนที่ตานจะโต้แย้งและเถียงกลับ ตานกลับฟังครูหวังและแก้ไขพฤติกรรมของเขา

สำหรับนักเรียนที่มีความผิดปกติทางอารมณ์ ทางโรงเรียนจะจัดประชุมกับผู้ปกครองในแต่ละภาคการศึกษาเพื่อหารือเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา แม่ของตานต้องลางานเพื่อเข้าร่วมประชุมไม่ว่าจะงานยุ่งแค่ไหน แต่ไม่นานหลังจากที่ตานเริ่มอ่านจ้วนฝ่าหลุน ที่ปรึกษาของโรงเรียน ครูการศึกษาพิเศษ และแม่ของตานต่างสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางบวกของเขา ที่จริงเขาดีขึ้นมากจนคณะครูของโรงเรียนไม่ต้องขอพบแม่ของเขาอีกแล้ว

เด็กหญิงนิสัยเสีย

หยุนเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย เธออายุน้อยกว่าพี่น้องของเธอมาก พ่อแม่ตามใจเธอส่งผลให้เธอไม่ยอมฟังใครและดื้อรั้นมาก หลังจากที่เธอเริ่มอ่านจ้วนฝ่าหลุน พฤติกรรมแย่ ๆ ของเธอก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

วันหนึ่งหยุนต้องถือภาชนะใส่อาหารหนัก ๆ จำนวนหนึ่งขึ้นไปชั้นบน “ไม่มีใครช่วยฉัน ฉันจึงต้องขึ้นลงหลายรอบ” เธอบอกครูหวังว่า “แต่ครั้งนี้ฉันไม่ได้อารมณ์เสียเพราะฉันรู้ว่าการทำโดยไม่บ่นจะสะสมเต๋อ(กุศล)ได้”

แม่ของหยุนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของลูกสาวด้วย เธอบอกว่า “เมื่อก่อน หยุนมักจะโต้เถียงกับพี่สาว แต่ตอนนี้หยุนไม่โต้ตอบอีกแล้ว” "ฉันมีความสุขมาก !"

แสงสีทองจากหนังสือ

ปิ่งเป็นหนึ่งในเด็กๆ ที่นั่งสมาธิตอนเที่ยง เมื่อหยู่ท่องบทกวีจากหงอิ๋นเขาตั้งใจฟังมาก เมื่อปิ่งอ่านจ้วนฝ่าหลุนเป็นครั้งแรก เขาจริงจังและสงบมาก เขาบอกครูหวังว่า “ขณะที่อ่านหนังสือ ผมสังเกตเห็นแสงสีทองอ่อน ๆ ออกมาจากหนังสือ”

เมื่อถึงเวรที่ปิ่งกับหยางต้องทำความสะอาดห้องน้ำ พวกเขาเถียงกัน เมื่อมีคนบอกครูหวังเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็เข้ามาและพูดว่า “บางทีเธอทั้งคู่อาจรู้สึกผิด แต่ถ้าเธอจำได้ว่านี่เป็นโอกาสในการยกระดับซินซิ่งของพวกเธอ เธอก็จะรับมือกับมันได้ดี”

เด็กชายทั้งสองสงบลง ปิ่งหลั่งน้ำตาและพูดว่า “ผมขอโทษ ผมไม่ควรตะโกนใส่คุณ”

หยางพูดว่า “ผมก็ไม่ควรสาดน้ำในห้องน้ำใส่คุณ”

ทั้งสองโค้งคำนับให้กันเพื่อขอโทษ จากนั้นพวกเขาก็ทำความสะอาดห้องน้ำจนเสร็จอย่างมีความสุข

กุญแจไขปัญหาทองคำ

เมื่อก่อนเวลาที่ครูหวังเจอปัญหาจากนักเรียน เธอมักจะหงุดหงิด แม้จะลองใช้วิธีการต่าง ๆ นานา แต่ผลลัพธ์มักไม่เป็นที่น่าพอใจ บางครั้งเธอเฝ้านับวันรอวันที่เธอจะได้รับมอบหมายชั้นเรียนใหม่

แต่หลังจากที่เธอเริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าแล้ว ครูหวังตระหนักว่ามีเพียงต้าฝ่าและหลักการ ความจริง – ความเมตตา - ความอดทนเท่านั้นที่จะเปลี่ยนใจคนได้ เมื่อเธอพบกับความยากลำบากอีกครั้ง เธอจะสงบสติอารมณ์ได้และทำให้เธอมั่นใจมากขึ้น เธอรู้ว่าท่านอาจารย์หลี่ ผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนต้าฝ่า ให้สติปัญญาแก่เธอ และรู้ว่าความเมตตาช่วยแก้ไขความขัดแย้งทั้งหมดได้

สำหรับนักเรียนของเธอ ครูหวังรู้ว่าจิตวิญญาณน้อย ๆ เหล่านี้จะได้รับการอุปถัมภ์และชี้นำโดยหลักการของความจริง - ความเมตตา - ความอดทน และอนาคตของพวกเขาจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น หากฝ่าหลุนต้าฝ่าช่วยเด็กเหล่านี้ได้ เธอรู้ว่ามันก็จะช่วยคนทั้งโลกได้เช่นกัน

บทความ กราฟิก และเนื้อหาทั้งหมดที่เผยแพร่บน Minghui.org มีลิขสิทธิ์ อนุญาตให้ทำสำเนาที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ได้ แต่ต้องระบุแหล่งที่มาพร้อมชื่อบทความและลิงก์ไปยังบทความต้นฉบับ