สิ่งที่ตาทิพย์เห็น : อย่าทำให้การช่วยเหลือด้วยความยากลำบากและความเมตตาของอาจารย์ต้องสูญเปล่า

(Minghui.org) ผมเป็นศิษย์ต้าฝ่าวัย 70 ปี ไม่ได้เรียนหนังสืออะไรมากนัก ผมอยากจะเล่าถึงสิ่งที่ตาทิพย์เห็นในช่วงนี้ ด้วยความซาบซึ้งใจต่ออาจารย์ที่ทุ่มเทอย่างไม่มีประมาณและใหญ่หลวง ทั้งแบกรับ คาดหวัง รอคอย เพื่อพวกเราศิษย์ต้าฝ่า จุดประสงค์คือเพื่อกระตุ้นเพื่อนผู้บำเพ็ญทั้งหลาย ให้ถือฝ่าเป็นอาจารย์ ก้าวหน้าโดยเร็วไว หากยังไม่ก้าวหน้าจะไม่ทันจริง ๆ

ช่วงก่อนหน้าขณะที่ผมนั่งฝึกสมาธิอยู่ ได้เห็นฉากหนึ่ง : ท่านอาจารย์นั่งขัดสมาธิอยู่ ศีรษะค้ำยันแรงกดดันของอิทธิพลเก่าและกรรมหนักของศิษย์ต้าฝ่าทั้งหมด สีหน้าบ่งบอกว่า ท่านแบกรับด้วยความเจ็บปวดอย่างยิ่ง ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งพูดกับท่านอาจารย์ : ยุติเถิด ! อาจารย์พูดว่า : รออีกหน่อยเถิด ผมน้ำตาไหล ในใจรู้สึกเศร้าใจมาก

เมื่อเร็ว ๆ นี้ ขณะนั่งสมาธิผมก็เห็นอีก : ร่างกายท่านอาจารย์ใหญ่โตมาก ท่านนั่งขัดสมาธิอยู่ ผมเห็นท่านอาจารย์น้ำตาไหลอาบหน้า ณ ตอนนั้นผมเห็นตัวเองนั่งอยู่บนขาของท่านอาจารย์ เป็นเด็กเล็ก ๆ คนหนึ่ง ผมแหงนหน้ามองหน้าท่านอาจารย์ ผมอยากเช็ดน้ำตาให้ท่าน แต่ผมตัวเล็กมาก เล็กเกินไป เอื้อมไม่ถึงใบหน้าท่านอาจารย์ ผมจึงร้องไห้เสียใจยิ่งนัก ในขั้นตอนนี้ผมสำนึกได้ว่า ในการบำเพ็ญศิษย์ต้าฝ่าจำนวนมากไม่ได้ยกระดับขึ้นในฝ่า บรรลุไม่ถึงมาตรฐานการกลับคืนสู่ตำแหน่งของตนเอง เวลาเร่งรัดมากแล้ว จำนวนคนที่ช่วยยังห่างไกลจากที่ท่านอาจารย์กำหนดไว้ ยังห่างไกลมาก ท่านอาจารย์รออยู่อย่างเศร้าใจ

เมื่อไม่กี่วันก่อนขณะนั่งสมาธิอยู่ผมยังเห็นอีกหนึ่งฉาก ผมจูงมือเพื่อนผู้บำเพ็ญคนหนึ่งวิ่งไปข้างหน้าด้วยกัน ทันใดนั้นผมก็มองเห็นบันไดที่สูงมาก ๆ สองอันปรากฏอยู่ตรงหน้า พวกเราพากันขึ้นบันไดคนละอัน ปีนขึ้นไป ปีนขึ้นไป ทันใดนั้นบันไดของเพื่อนผู้บำเพ็ญก็สั่นไหว (ความจริงแล้ว เพื่อนผู้บำเพ็ญคนนั้นกำลังผ่านด่านซินซิ่ง ต้องยกระดับในด้านความเคารพที่มีต่ออาจารย์ และความเคารพต่อฝ่า) ตอนนั้นผมพูดว่า ‘คุณอย่ากลัว สองมือจับบันไดไว้ เราขึ้นสวรรค์ไปด้วยกันสองคนเถิด’ ขึ้นบันไดหนึ่งขั้นก็คือสวรรค์หนึ่งชั้น ทะลวงสวรรค์ขึ้นไปทีละชั้น ทีละชั้น พอเกือบจะถึงยอด ศีรษะของผมอยู่ที่สวรรค์ชั้นนั้น แต่ขาอยู่ข้างล่างสวรรค์ชั้นนั้น ผมออกแรงทะลวงผ่านสวรรค์ชั้นนั้นแล้ว หันกลับไปเห็นเพื่อนผู้บำเพ็ญติดอยู่ตรงนั้นเหมือนผมเมื่อครู่ ผมออกแรงลากเพื่อนผู้บำเพ็ญขึ้นไป ในเวลานี้ผมเห็นเรือใหญ่ลำหนึ่งกำลังจะออกเรือ มีเสียงหนึ่งพูดว่า : “รออีกเดี๋ยว” แล้วก็มองเห็นประตูที่กักขังศิษย์ต้าฝ่าจำนวนมากทั้งหมดเปิดออก เห็นชายชราคนหนึ่ง ข้างหน้าเขามีโต๊ะตัวหนึ่ง เขานั่งอยู่ ในมือถือพู่กันโบราณอันหนึ่งกำลังเขียนอะไรอยู่ ผมก้าวไปข้างหน้าแล้วถามชายชรา : ท่านกำลังเขียนอะไรหรือ ชายชรากล่าวว่าศิษย์ต้าฝ่ากำลังจะกลับคืนสู่ตำแหน่งแล้ว ผมถามว่ามีมาตรฐานอะไรในการกลับคืนสู่ตำแหน่ง ชายชราบอกว่า : ถือฝ่าเป็นอาจารย์ กลับคืนสู่ตำแหน่งตามข้อกำหนดมาตรฐานซินซิ่ง

เพื่อนผู้บำเพ็ญทั้งหลาย ขออย่าได้ทำให้การช่วยเหลือด้วยความยากลำบาก และความเมตตามานับร้อยล้านปี นับหมื่น ๆ ปีของท่านอาจารย์ต้องสูญเปล่า ให้เร่งรีบและก้าวหน้าในการบำเพ็ญ ท่านอาจารย์กำลังรอคอยพวกเราอยู่ อย่าพลาดโอกาสแห่งวาสนาที่หายากและนานแสนนานที่จะได้พบเจอเช่นนี้

หมายเหตุจากบรรณาธิการ : บทความข้างต้นเป็นสิ่งที่ศิษย์ต้าฝ่าสูงวัยท่านนี้เห็น ณ ระดับชั้นการบำเพ็ญของตนเอง ขอให้เพื่อนผู้บำเพ็ญทั้งหลายถือฝ่าเป็นอาจารย์ ทุกท่านรู้สึกว่าท่านอาจารย์พูดไว้หนักมากใน [การบรรยายธรรมที่ฝ่าฮุ่ยฝั่งอเมริกาตะวันตก ค.ศ. 2015] และ [การบรรยายธรรมที่ฝ่าฮุ่ยนิวยอร์ก ปี 2016] แต่เหตุการณ์แท้จริงอาจจะรุนแรงยิ่งกว่า ในปัจจุบันนี้ ล้วนแต่อาศัยท่านอาจารย์แบกรับให้วันแล้ววันเล่าอยู่อย่างเงียบ ๆ เพื่อให้ศิษย์ต้าฝ่าที่ทำได้ไม่ดีมีโอกาสวิ่งตามได้ทัน สรรพชีวิตที่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือจึงจะมีโอกาสเบียดเข้ามาเพื่อรับการช่วยเหลือ หวังว่าพวกเราจะตระหนักถึงการทะนุถนอมโอกาสนี้โดยเร็วที่สุด การบำเพ็ญนั้นเป็นเรื่องที่เข้มงวดจริงจัง ขออย่าได้พลาดโอกาสแห่งวาสนานี้อีกครั้ง

มีฉบับภาษาอังกฤษ