(Minghui.org) อาจารย์หลี่ หงจื้อ เดินทางมาที่เมืองจี่หนานเป็นครั้งแรกเพื่อบรรยายฝ่า 9 วัน เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2537 การบรรยายดังกล่าวจัดขึ้นที่หอประชุมของสถาบันการจัดการสำหรับยุวชนทหารประจำมณฑลซานตง

สามีภรรยาคู่หนึ่งอายุราว 60 ต้น ๆ มาจากมณฑลเหอเป่ยเพื่อเข้าศึกษาฝ่า ในขณะที่ภรรยาไปซื้อตั๋ว สามีก็นั่งยอง ๆ รออยู่ที่ทางเข้า สามีผิวซีดขาว หน้านิ่วคิ้วขมวด มีคนถามเขาว่า “คุณสบายดีไหม” กลับกลายว่าเขาเป็นมะเร็งที่ตับ

ในวันที่ 3 หรือวันที่ 4 ของชั้นเรียน ฉันเห็นสามีของเธออีกครั้ง ฉันประหลาดใจมากที่เห็นเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง แหมือนเป็นคนละคนกัน

มีผู้ชายคนหนึ่งมาจากเมืองลั่วหยาง อายุราว 40 ปีเศษ เขาเจ็บปวดจากภาวะกระดูกตายจากการขาดเลือด (osteonecrosis) ที่บริเวณส่วนหัวของกระดูกต้นขา และต้องใช้ไม้ค้ำยันช่วยในการเดิน ระหว่างการเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล (ทหาร) จี่หนาน เขาได้ยินว่าอาจารย์หลี่ กำลังจะไปบรรยายที่เมืองจี่หนาน และเขาก็ได้เข้าฟังการบรรยายชุดแรก

ฉันเห็นเขาอีกครั้งเมื่อมีการบรรยายฝ่าที่สนามกีฬาหวงติง เขาดูมีชีวิตชีวาและไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยันอีกแล้ว

มีตัวอย่างของเรื่องเช่นนี้มากมาย

ก่อนหน้าที่อาจารย์จะเปิดการบรรยายฝ่าที่สนามกีฬาหวงติงในวันที่ 21 - 29 มิถุนายน พ.ศ. 2537 อาจารย์ได้เดินทางมาตรวจความเรียบร้อยของสถานที่จัดงาน ในขณะที่กำลังเดินไปรอบ ๆ สถานที่จัดงาน อาจารย์บอกกับเจ้าหน้าที่สนามกีฬาว่า “ที่นี่เคยเป็นโรงละคร จักรพรรดิเฉียนหลง [ในราชวงศ์ชิง ผู้ครองราชย์ในช่วงปี พ.ศ. 2278 - 2339] เคยมาชมละครที่นี่เมื่อเขามาที่เมืองจี่หนาน” อาจารย์ชี้ไปที่จุดหนึ่งทางทิศตะวันตกและกล่าวว่า “จักพรรดิเฉียนหลงเคยนั่งตรงจุดนี้”

ทีมงานประหลาดใจมาก “ผู้สูงอายุบอกว่าเคยมีโรงละครอยู่ที่นี่เมื่อนานมาแล้ว แต่โรงละครได้เลิกลาไปหลายปีแล้ว อาจารย์หลี่ทราบได้อย่างไรว่าเคยมีโรงละครที่นี่ และทราบได้อย่างไรว่าจักรพรรดิเฉียนหลงเคยนั่งตรงจุดไหน” พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อที่อาจารย์มีความสามารถที่จะรู้เรื่องเช่นนี้

สนามกีฬาหวงติงตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือของถนนฉวนเชง ซึ่งเป็นถนนสายการค้าเส้นยาวจากด้านตะวันออกไปด้านตะวันตก ถนนเส้นนี้ตัดกับถนนซุนจิงซึ่งอยู่ทางด้านตะวันตกของสนามกีฬาห่างไป 200 – 300 เมตร ถนนซุนจิงเป็นถนนที่มุ่งไปทิศใต้ ทางด้านตะวันออกของสนามกีฬามีสี่แยกที่มีถนนฉิงหลงเหนือแยกจากสี่แยกนี้ไปทางทิศเหนือ

อาจารย์บอกกับเจ้าหน้าที่ว่า “ถนนตรงหน้าพวกเรา (ถนนฉวนเชง) เป็นลำตัวของมังกร ทางทิศตะวันตกและทิศใต้ (ถนนซุนจิง) เป็นหัวมังกร ส่วนทางทิศตะวันออกและทิศเหนือ (ถนนฉิงหลงเหนือ) เป็นหางมังกร ส่วนหางตวัดได้ไม่ดี ส่วนด้านหัวและลำตัวเป็นเขตธุรกิจที่คึกคักตลอดเวลา”

24 ปี ผ่านไปนับตั้งแต่วันนั้น ถนนที่เคยเป็นส่วนหัวและลำตัวของมังกร แม้จะมีการรื้อถอนและเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ ก็ยังคงเป็นส่วนที่มั่งคั่งและเป็นส่วนที่คึกคักที่สุดของถนนฉวนเชงมาโดยตลอด แต่ว่าส่วนของฉิงหลงเหนือนั้นไม่เคยรุ่งเรืองเลย

ทุกครั้งที่ผู้ฝึกในท้องถิ่นผ่านมาบริเวณนี้และเห็นส่วนต่าง ๆ เหล่านี้ของถนน พวกเขารู้สึกประทับใจมากกับความสามารถและความรอบรู้เกี่ยวกับอดีตของอาจารย์

ในเวลานั้น มีอาจารย์ชี่กงที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงอยู่ในพื้นที่ด้วย เขามีตำแหน่งมากมาย เขาเป็นอาจารย์จากวิทยาลัยพลศึกษามณฑลซานตง เขาเข้าฟังการบรรยายฝ่าชุดที่ 2 ของอาจารย์ พร้อมกับลูกศิษย์ของเขาหลายคนและได้นั่งบริเวณชั้นบนของโรงละคร

เมื่ออาจารย์หลี่พูดถึงอาจารย์ชี่กงปลอม เขารู้สึกไม่พอใจ

และต้องการหยุดการบรรยายไม่ให้ดำเนินการต่อไป เขาเริ่มปล่อยพลังงานเพื่อรบกวนอาจารย์ อาจารย์ทราบว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น จึงพูดว่า “คนที่มาที่นี่เพื่อต่อสู้กับข้าพเจ้า ให้ออกไป!” คนในครอบครัวของเขาเล่าว่า อาจารย์ชี่กงคนนั้นล้มทรุดในเวลาต่อมาถายในวันเดียวกัน

แม้ว่าจะผ่านมาเกือบยี่สิบห้าปีแล้ว ภาพที่ยากจะลืมเช่นนั้นกระตุ้นพวกเราให้เชื่อมั่นในอาจารย์และในฝ่า ช่วยสร้างความมั่นใจให้พวกเราทำหน้าที่ตามคำปฏิญาณครั้งก่อนประวัติศาสตร์ให้บรรลุผล และติดตามอาจารย์กลับบ้านที่แท้จริง

มีฉบับภาษาจีน

หมวด : การบรรยายฝ่าของอาจารย์หลี่ในประเทศจีน