(Minghui.org) เมื่อพรรคคอมมิวนิสต์จีนเริ่มต้นการประทุษร้ายฝ่าหลุนกงในเดือนกรกฎาคม 1999 ขณะนั้นมีผู้ฝึกประมาณ 100 ล้านคน จากทุกสาขาอาชีพ รวมทั้งอาจารย์ในมหาวิทยาลัย นักธุรกิจ คนงาน และชาวไร่ชาวนา ในระหว่างการปราบปราม ผู้ฝึกมากมายถูกจับกุม ถูกกักขังในค่ายบังคับใช้แรงงาน และถูกยัดเยียดให้ฟังโฆษณาชวนเชื่อเพื่อสร้างความเกลียดชังในห้องล้างสมอง
นอกจากการทำร้ายร่างกายแล้ว ยังมีการทรมานร่างกายที่ใช้บังคับผู้ฝึกให้ละทิ้งความเชื่อในฝ่าหลุนกง และหลักการความจริง - ความเมตตา - ความอดทน
เราจะพูดถึงการทรมานทางจิตใจ 3 แบบ ได้แก่ การให้อยู่ในสภาวะจมน้ำจำลองโดยใช้น้ำเย็นจัด การอดอาหาร และการห้ามใช้ห้องน้ำ
การให้อยู่ในสภาวะจมน้ำจำลองโดยใช้น้ำเย็นจัด
การให้อยู่ในสภาวะจมน้ำจำลองเป็นหนึ่งในวิธีทรมานที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่มนุษย์รู้จัก
ที่ค่ายแรงงานมาซานเจี่ยในมณฑลเหลียวหนิง ผู้ฝึกจะถูกมัดแขนมัดขา อุดปากด้วยถุงเท้าและปิดทับด้วยเทปกาว จากนั้นผู้คุมจะเทน้ำราดลงไปบนใบหน้า คนที่ถูกปิดปากและถูกมัดแขนขาจะหายใจได้ทางจมูกทางเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้จมูกมีน้ำเต็มจึงทำให้หายใจไม่ออก คล้ายกับสภาวะการตายเนื่องจากจมน้ำ สมองจะว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง
สาธิตการทรมาน : สภาวะจมน้ำจำลอง
เรือนจำอื่น ๆ เช่น เรือนจำมู่ตันเจียงในมณฑลเฮย์หลงเจียง ได้รับถ่ายทอดวิธีทรมานนี้ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มใช้กับผู้ฝึก ผู้ที่ถูกทรมานด้วยวิธีนี้ไม่อยากย้อนนึกถึงความเจ็บปวดที่ได้รับในเวลานั้นเพราะมันเป็นช่วงเวลาโหดร้ายและน่ากลัวมากเหลือเกิน
วิธีทรมานที่ใช้น้ำอีกวิธีหนึ่งคือผู้ฝึกจะถูกเปลื้องผ้า และเปิดประตูหน้าต่างทุกบาน จากนั้นผู้ประทุษร้ายจะหยดน้ำเย็นจัดลงบนส่วนบนสุดของศีรษะ (จุดฝังเข็มไป่ฮุ่ย) ผู้ถูกกระทำจะรู้สึกเย็นจัดอย่างที่สุดในตอนแรก แล้วเปลี่ยนเป็นชา หลังจากนั้นจะรู้สึกราวกับว่าศีรษะระเบิดเปิดออกพร้อมกับสมองแตกเป็นเสี่ยง ๆ การทรมานวิธีนี้มักจะทำต่อเนื่องเป็นเวลานาน ทำให้เจ็บปวดมากยิ่งกว่าการราดน้ำเย็นจัดใส่ผู้ฝึก
วิธีทรมานนี้ใช้ในศูนย์กักกันไห่หลินและศูนย์กักกันมู่ตันเจียงในมณฑลเฮย์หลงเจียง
การเสียชีวิตของหวัง เสี่ยวจง
หวัง เสี่ยวจงจากเมืองมู่ตันเจียงถูกทรมานด้วยวิธีหยดน้ำ หลังจากถูกตำรวจหยางหมิงจับกุมเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม 2001 เขาถูกทุบตีและช็อกด้วยกระบองไฟฟ้า เนื่องจากเขามีรอยฟกช้ำและบาดแผลทั่วร่างกาย ตำรวจจึงขังเขาไว้ที่ศูนย์กักกันและยังคงทรมานเขาต่อด้วยการหยดน้ำ เขาเสียชีวิตหลังถูกจับกุม 12 วัน ขณะที่มีอายุ 36 ปี
ตอนที่ภรรยาไปเยี่ยมเขา 1 วันก่อนที่เขาจะเสียชีวิต หวังบอกเธอว่าเขาถูกช็อกด้วยกระบองไฟฟ้าและอาหารก็แย่มาก ครอบครัวไม่ได้รับแจ้งการเสียชีวิตของเขาในทันทีแต่ได้รับแจ้งหลังจากเขาเสียชีวิตไปแล้ว 1 วัน เจ้าหน้าที่อ้างว่าเขาเสียชีวิตเนื่องจากเลือดออกในสมอง
การอดอาหาร
ผู้ฝึกฝ่าหลุนกงในหลายพื้นที่ทั่วประเทศจีนถูกทรมานด้วยการให้อยู่ในที่อากาศหนาวเย็นโดยไม่ให้อาหารเป็นเวลา 1 วัน 2 วัน 1 สัปดาห์ หรือนานกว่านั้น
การอดอาหารอีกแบบหนึ่งคือการอนุญาตให้ผู้ฝึกกินอาหารได้เพียงช่วงเวลาสั้นมาก ๆ เท่านั้น ในคุกเจียโจวในมณฑลเสฉวน ผู้คุมจำกัดเวลาการกินของพวกเขาให้ไม่เกิน 20 วินาทีอยู่บ่อย ๆ การทำโทษดังกล่าวอาจจะนานหลายวัน
การเสียชีวิตของเฉิน ฮุ่ยเกิน
เฉิน ฮุ่ยเกิน ผู้ฝึกจากเฉิงตู ถูกทรมานโดยการอดอาหารเป็นระยะเวลานานกว่า 3 เดือน ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมถึงกลางเดือนพฤษภาคม ปี 2017
เฉินเสียชีวิตจากอดอาหารในวันที่ 29 พฤษภาคม 2017 ขณะที่มีอายุ 54 ปี
การเสียชีวิตของหยู จุนซิ่ว
หยู จุนซิ่ว เป็นนักโทษที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต เขาเรียนฝ่าหลุนกงจากเจ้าหน้าที่ในปี 1997 หลังจากการประทุษร้ายฝ่าหลุนกงเริ่มต้นในปี 1999 เขาถูกย้ายไปที่คุกมู่ตันเจียง ที่นั่นเขาถูกผู้คุมกลุ่มหนึ่งทรมาน ผู้คุมมักจะช็อกเขาด้วยกระบองไฟฟ้าและทุบตีเขาด้วยท่อพลาสติก
การทรมานที่เลวร้ายที่สุดที่หยูได้รับคือถูกปล่อยให้หนาวเย็นและหิวโหยในห้องขังรุนแรงเข้มข้น มันหนาวเย็นเพราะไม่มีเครื่องนอน ไม่มีน้ำ เขาต้องดื่มน้ำที่ระบายออกมาจากท่อให้ความร้อน อาหารแต่ละมื้อมีเพียงหมั่นโถว 1 หรือ 2 ออนซ์เท่านั้น
ผู้ต้องขังส่วนใหญ่จะยอมจำนนหลังจากที่ต้องอยู่กับความหนาวเย็นและหิวโหยไม่กี่วัน และยอมทำทุกอย่างโดยไม่มีเงื่อนไขเพื่อให้การทรมานยุติลง แต่ผู้ฝึกฝ่าหลุนกงมักทนอยู่ในห้องขังรุนแรงเข้มข้นนี้ได้ถึง 1 - 2 เดือนหรือนานกว่านั้น
หยูเสียชีวิตเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2003 หลังจากที่เขาได้รับการปล่อยตัวจากห้องขังรุนแรงเข้มข้น 3 - 4 วัน ขณะที่อายุยังไม่ถึง 40 ปี
การเสียชีวิตของหวง กั๋วตง
โดยปกติการกักขังในห้องขังรุนแรงเข้มข้นจะกำหนดระยะเวลาไว้ไม่เกิน 1 เดือน เพื่อไม่ให้เหยื่อเสียชีวิต แต่บางครั้งผู้ฝึกจะถูกขังในห้องนี้ ปล่อยออกมาจากห้องนี้ แล้วนำกลับไปขังในห้องนี้อีกครั้งภายในไม่กี่วัน
หวง กั๋วตง ถูกขังในห้องขังรุนแรงเข้มข้นเป็นเวลานานกว่า 6 เดือน หลังจากที่ต้องเผชิญกับการทรมานหลายรูปแบบ เขาเสียชีวิตในวันที่ 31 ตุลาคม 2017
การห้ามใช้ห้องน้ำ
นอกจากการให้อยู่ในสภาวะจมน้ำจำลองและให้อดอาหารแล้ว การไม่อนุญาตให้เข้าห้องน้ำก็เป็นการทรมานอีกแบบหนึ่งที่มักใช้กับผู้ฝึกฝ่าหลุนกง
ตามรายงานของหมิงฮุ่ยที่เผยแพร่ในเดือนมิถุนายน 2012 ศูนย์กักกันมู่ตันเจียงที่ 2 มักกำหนดเวลาให้ถ่ายอุจจาระเพียง 3 นาที ในขณะที่ศูนย์กักกันมู่ตันเจียงที่ 1 กำหนดเวลาไว้เพียง 2 นาทีครึ่ง ถ้าไม่ลุกเมื่อหมดเวลาก็จะถูกทุบตีอย่างหนัก ทำให้พวกเขาต้องกลั้นอุจจาระไว้แล้วรีบออกจากห้องน้ำ
กระดาษชำระไม่มีให้ใช้ มีเพียงน้ำขวดเดียวให้ และต้องใช้มือทำความสะอาด จึงเป็นขั้นตอนที่สกปรกอย่างคาดคิดไม่ถึงและไม่ถูกสุขอนามัยอย่างยิ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น บางครั้งผู้ฝึกได้รับอนุญาตให้เข้าห้องน้ำเพื่อถ่ายปัสสาวะเพียงวันละ 1 ครั้ง หรือให้ถ่ายอุจจาระ 1 ครั้งใน 3 วัน ทำให้มีปัญหาสุขภาพ และทำให้เหยื่อต้องถ่ายปัสสาวะหรืออุจจาระในกางเกง
การเสียชีวิตของ หลิว จินหยู
หลิว จินยู เป็นผู้ฝึกอายุ 67 ปี เธอมาจากมณฑลเหลียวหนิง เธอถูกจับกุมในเดือนเมษายน 2016 และถูกตัดสินจำคุก 3 ปี 3 เดือน ที่เรือนจำหญิงเหลียวหนิง
ผู้คุมมักจะใส่ยาไม่ทราบชนิดลงในอาหารของเธอ และห้ามเธอใช้ห้องน้ำ ทำให้เธอถ่ายอุจจาระในกางเกง ส่งผลให้เธอถูกข่มเหงมากยิ่งขึ้น
แม้ขณะที่เธอถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเรือนจำในสภาพวิกฤตในเดือนกุมภาพันธ์ 2018 เธอก็ยังถูกล่ามโซ่ที่เท้าและมีผู้คุม 6 คนคอยเฝ้าเธอ
เวลาที่เธอต้องการไปห้องน้ำในตอนกลางคืน ผู้คุมก็ไม่ยอมปลดโซ่ที่เท้า และบังคับให้เธองถ่ายอุจจาระในกางเกงอีก
เธอเสียชีวิตในวันที่ 15 เมษายน ไม่กี่วันหลังจากที่ได้รับทัณฑ์บนด้วยเหตุผลทางการแพทย์
วิธีทรมานของพรรคคอมมิวนิสต์จีน “การห้อยแขวน”
บทความภาษาจีนที่เกี่ยวข้อง :
ข้อคิดเห็นในบทความนี้เป็นความคิดเห็นหรือความเข้าใจของผู้เขียนเอง เนื้อหาทั้งหมดที่เผยแพร่บนเว็บไซต์นี้เป็นลิขสิทธิ์ของ Minghui.org หมิงฮุ่ยจะผลิตฉบับรวมเล่มของเนื้อหาออนไลน์เป็นประจำรวมทั้งในโอกาสพิเศษด้วย
หมวดหมู่: วิธีทรมานทางร่างกาย
