(Minghui.org) ฉันเริ่มเป็นผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าในปี 1996 เมื่ออายุ 30 ปี ที่ทำงานคือสภาพแวดล้อมการบำเพ็ญหลักของฉัน ฉันทำงานอย่างหนักเพื่อปฏิบัติตามหลักการของความจริง - ความเมตตา - ความอดทน

ปฎิบัติตามหลักการของความจริง

เมื่อบริษัทที่ฉันทำงานอยู่จำเป็นต้องขายของมือสอง ผู้จัดการทั่วไปขอให้ฉันลงโฆษณาบนวีแชท ฉันไม่ใช้วีแชทเพราะรู้ว่ามันมีสปายแวร์ ฉันจึงถามผู้อำนวยการแผนกว่าเขาจะมอบหมายงานนี้ให้คนอื่นได้หรือไม่ หลายวันต่อมาผู้อำนวยการแผนกบอกว่าคนอื่นพยายามแล้ว แต่ไม่มีใครขายอะไรได้เลย ดังนั้นเขาจึงยังต้องการให้ฉันโพสต์โฆษณานี้ เขาบอกว่า “ถ้าคุณไม่ต้องการทำงานนี้ คุณก็เขียนรายงานโดยบอกว่าคุณลงโฆษณาออนไลน์แต่ไม่มีใครตอบกลับมา” เมื่อได้ยินเช่นนั้นฉันก็นิ่ง โดยคิดว่าในฐานะผู้บำเพ็ญ ฉันควรปฏิบัติตามหลักการความจริงของต้าฝ่าและไม่โกหก ฉันจึงเขียนโฆษณาและลงออนไลน์

โดยไม่คาดคิด ฉันได้รับโทรศัพท์และการเข้าชมมากมายจากผู้ซื้อในวันต่อ ๆ มา บางคนเสนอราคาที่พวกเขายินดีจ่าย คนหนึ่งให้ราคาต่อชิ้นสูงมาก ฉันถามเขาสองสามครั้งด้วยความเมตตา ว่า “คุณแน่ใจกับราคาที่คุณเสนอแล้วใช่ไหม” เขาตอบอย่างหนักแน่นอยู่ตลอดว่า “ใช่” ในที่สุดเราก็ปิดการขายอย่างราบรื่น ข้อเสนอของเขาสูงกว่ามูลค่าที่ผู้จัดการคาดหวังไว้ถึงห้าเท่าสำหรับชิ้นนี้

ปฏิเสธการโกง

พนักงานส่วนใหญ่ในบริษัทของเราควรเข้ารับการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยและควรได้รับหนังสือรับรอง ผู้ที่ผ่านการทดสอบจะต้องผ่านการรับรองใหม่ทุกสามปี เนื่องจากการระบาดใหญ่ ในปีนี้การฝึกอบรมและการทดสอบความปลอดภัยจึงใช้วิธีออนไลน์ ผู้เข้ารับการฝึกอบรมต้องใช้กล้องคอมพิวเตอร์เพื่อให้ผู้คุมสอบคอยดูได้ และเพื่อป้องกันมิให้ใครโกงได้

แต่วิธีนี้ป้องกันการโกงไม่ได้ เพื่อนร่วมงานของฉันเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ของพวกเขา และจ่ายผู้รับจ้างทดสอบให้นั่งที่หน้าจอซึ่งเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ วันหนึ่งเพื่อนร่วมงานที่ไม่จำเป็นต้องฝึกอบรมด้านความปลอดภัยมาที่สำนักงานของเราในระหว่างทำการทดสอบ เมื่อเขาเห็นคนมากกว่าปกติ เขาจึงถามว่าทำไมคนเหล่านี้อยู่ที่นั่น มีคนพูดว่า "พวกเราทุกคนเป็นสิบแปดมงกุฏที่ช่วยคนที่จ่ายเงินให้เราได้ผ่านการทดสอบ" ฉันสังเกตว่าคนที่พูดมีตราสัญลักษณ์ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนขนาดใหญ่อยู่ที่หน้าอกของเขา

อย่างไรก็ตาม ฉันเรียนเองและไม่ได้โกงเหมือนที่คนอื่นทำ ฉันผ่านการทดสอบด้วยความพยายามและความรู้ของตัวเอง

ความสำเร็จหลังจาก “คำนึงถึงผู้อื่นก่อน”

ฉันต้องสอบตำแหน่งวิชาชีพชั้นสูงให้เสร็จสิ้นในปีหนึ่ง ก่อนสอบภาษาอังกฤษ ฉันพยายามท่องจำคำศัพท์ใหม่ ๆ ให้ได้มากที่สุด แต่ก่อนสอบหนึ่งวัน เพื่อนร่วมงานถามฉันว่าเธอจะขอยืมหนังสือคำศัพท์ที่ฉันกำลังใช้อยู่ได้ไหม ฉันคิดว่าในฐานะผู้ฝึก ฉันควรคิดถึงผู้อื่นก่อน ฉันจึงให้เธอยืมหนังสือ เมื่อไม่มีหนังสือเล่มนี้ ฉันจึงเน้นไปที่หนังสือภาษาอังกฤษอีกเล่มหนึ่งซึ่งไม่เป็นที่นิยมเท่า ฉันประหลาดใจมากที่คำถามบางข้อในการสอบครั้งนี้มาจากสิ่งที่ฉันอ่านในหนังสือเล่มนั้นในวันก่อน ฉันสอบผ่านอย่างราบรื่น แต่เพื่อนร่วมงานที่ยืมหนังสือของฉันสอบไม่ผ่าน

บำเพ็ญตัวเองท่ามกลางความขัดแย้ง

บริษัทของฉันจ้างผู้รับเหมาเพื่อดูแลรักษาคอมพิวเตอร์ เซิร์ฟเวอร์ตัวหนึ่งหยุดทำงานกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุ และเนื่องจากคอมพิวเตอร์เครื่องนี้มีข้อมูลทางการเงินที่สำคัญ ผู้จัดการของฉันจึงเข้ามาและดุฉันอย่างโกรธเคืองโดยไม่สืบสวนก่อนว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบปัญหานี้ แม้ว่าฉันจะไม่ได้เป็นผู้รับผิดชอบ แต่ฉันก็อดทนกับการถูกสบประมาท และทำงานร่วมกับผู้รับเหมาเพื่อหาสาเหตุว่ามีอะไรผิดปกติกับคอมพิวเตอร์ ในที่สุดเราก็ทำให้คอมพิวเตอร์ทำงานเป็นปกติได้ ฉันผ่านการทดสอบแล้ว แต่ฉันยังมีความรู้สึกในใจอยู่บ้างว่าถูกกระทำอย่างผิด ๆ และถูกรังแก อย่างไรก็ตาม ในใจฉันสงบได้เมื่อนึกถึงคำสอนของท่านอาจารย์ :

“ความอดทนมันเป็นสิ่งที่แรงกล้ามาก คือเหนือกว่าความจริงและความเมตตา” (บทที่ 3, ฝ่าหลุนกง)

การทดสอบนี้ทำให้ฉันตระหนักว่าหนทางยังอีกยาวไกลที่จะบรรลุถึงสภาวะการผ่านการทดสอบโดยที่ใจไม่หวั่นไหว ฉันควรบำเพ็ญด้วยความขยันหมั่นเพียร และพยายามที่จะบรรลุถึงสภาวะของการเผชิญความทุกข์ยากโดยไม่รู้สึกผิดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฉันสำนึกในบุญคุณของท่านอาจารย์หลี่หงจื้อ (ผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนต้าฝ่า) สำหรับความเมตตาของท่าน ฝ่าหลุนต้าฝ่าคือการฝึกจิตวิญญาณที่ยอดเยี่ยม ฉันหวังว่าทุกคนที่มีดวงสัมพันธ์จะได้รับฝ่าและได้ประโยชน์ในทางศีลธรรม

ข้อคิดเห็นในบทความนี้เป็นความคิดเห็นหรือความเข้าใจของผู้เขียนเอง เนื้อหาทั้งหมดที่เผยแพร่บนเว็บไซต์นี้เป็นลิขสิทธิ์ของ Minghui.org หมิงฮุ่ยจะผลิตฉบับรวมเล่มของเนื้อหาออนไลน์เป็นประจำรวมทั้งในโอกาสพิเศษด้วย