ความคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการปล่อยวางความโกรธเคือง

(Minghui.org) ฉันถูกรบกวนมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ฉันยังแก้ไขจุดที่ฉันทำได้ไม่ดีในการบำเพ็ญตนเองไม่ได้ ฉันรู้สึกว่าใจของฉันค่อนข้างบริสุทธิ์และสงบ และฉันทำได้ดีในการอธิบายความจริงเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าด้วยความเมตตา และผลลัพธ์ก็ค่อนข้างดี ฉันรู้สึกว่าซินซิ่งของฉันยกระดับอย่างรวดเร็ว และฉันสามารถปล่อยวางความขับค้องใจที่มีต่อผู้ฝึกอื่นได้ ที่จริงฉันไม่มีความรู้สึกด้านลบใด ๆ กับผู้ฝึกอื่น ฉันพยายามอย่างมากที่จะค้นหาจากภายใน แต่ก็ยังไม่เห็นว่าอะไรคือช่องโหว่ของฉัน

ฉันจึงขอท่านอาจารย์หลี่ (ผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนต้าฝ่า) ในใจให้ช่วยบอกใบ้ฉัน ในคืนนั้นฉันฝันว่าได้พบกับอดีตผู้ประสานงานสองคน หนึ่งในนั้นชื่อเจียน เขาพูดกับฉันว่า “คนที่เก็บความโกรธเคืองไว้ควรไปที่ห้องนั้น” ฉันตอบว่า “ฉันไม่โกรธใครเลย ฉันจึงจะไม่ไปที่นั่น” เจียนจึงไปห้องนั้นเอง

หลังจากตื่นนอน ฉันรับรู้ได้ว่าท่านอาจารย์บอกใบ้ว่าฉันยังมีความโกรธเคืองอยู่ ฉันค้นหาจากภายในอย่างถี่ถ้วน และพบว่าฉันยังรู้สึกโกรธเจ้าหน้าที่ตำรวจที่คอยรังควานฉันอยู่เป็นครั้งคราวจริง ๆ แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่

ไม่กี่วันหลังจากนั้น ฉันได้ทราบว่าเจียนเสียชีวิตในเดือนตุลาคม 2023 ฉันช็อกและรับรู้ได้ว่าฉันต้องจริงจังกับช่องโหว่นี้ให้มากขึ้น เมื่อฉันเล่าความฝันของฉันให้ลูกสาวฟังและแลกเปลี่ยนความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอแนะนำให้ฉันเขียนบทความแลกเปลี่ยนประสบการณ์เพื่อเตือนคนอื่นเกี่ยวกับปัญหาความโกรธเคือง

ขณะที่เจียนยังมีชีวิตอยู่ เขาถูกจำคุกอย่างผิดกฎหมายเป็นเวลา 4 ปี ต่อมาเขาต้องทนทุกข์จากการถูกประทุษร้ายทางการเงินอย่างรุนแรงหลังจากได้รับการปล่อยตัว เราไม่ได้เจอกันนานกว่า 8 ปีแล้ว ฉันจึงไม่รู้เลยว่าเขามีความโกรธเคืองตำรวจหรือเปล่า

ในความเข้าใจของฉัน เหตุผลที่ผู้ฝึกสูงวัยบางคนเสียชีวิตเนื่องจากโรคที่เกิดจากกรรมก็เพราะว่าพวกเขาเก็บความโกรธเคืองไว้ในใจ เมื่อเวลาผ่านไป ปัญหานี้จะนำพวกเขาไปสู่ปัญหาทางร่างกาย หลังจากไม่สามารถข้ามด่านนี้ได้เป็นเวลานาน พวกเขาก็สูญเสียชีวิตในโลกมนุษย์นี้ ฉันขอเล่าเรื่องเช่นนี้บางเรื่อง เพื่อเตือนใจคนอื่น ๆ

เรื่องที่ 1

ผู้ฝึกหญิงคนหนึ่งเสียชีวิตขณะที่เธออายุประมาณ 60 ปี ก่อนที่เธอจะเป็นผู้ฝึก เธอป่วยเป็นโรคหัวใจอย่างรุนแรงและเคยผ่าตัดหลอดเลือดเลี้ยงหัวใจ (bypass surgery) หลังจากที่เธอเริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า เธอก็อยู่อย่างมีความสุขกับสุขภาพที่ดีและทำได้ดีในเรื่องศึกษาคำสอนของต้าฝ่า ฝึกท่า และอธิบายความจริงเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าให้แก่ผู้คน

อย่างไรก็ตาม เธอมักทะเลาะกับลูกชายและลูกสะใภ้อยู่บ่อยครั้ง ครั้งหนึ่งเธอถึงกับโยนเสื้อผ้าของลูกสะใภ้ออกไปข้างนอก เมื่อลูกชายของเธอต้องการขายต้นไม้ที่สนามรอบบ้านในราคา 600,000 หยวน เธอไม่เห็นด้วยและมักจะมีปากเสียงกับเขาบ่อย ๆ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มีอาการหัวใจวายและเสียชีวิต

เรื่องที่ 2

ผู้ฝึกหญิงอีกคนหนึ่งก็เสียชีวิตตอนที่เธออายุ 60 ปี เธอเคยทะเลาะกับสามีหลายครั้งในเรื่องเล็ก ๆ น้อยๆ สามีของเธอจะทุบตีเธอและตะโกนใส่เธอ เธอโกรธเคืองเขามากและเกลียดชังเขา และสามีของเธอก็ยังคงมีอารมณ์ร้าย

ครั้งสุดท้ายที่เขาทุบตีเธอ เธอร้องไห้เกือบทั้งคืน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอก็สูญเสียความทรงจำ เธอไม่สามารถศึกษาคำสอนของต้าฝ่าหรือฝึกท่าได้อีกต่อไป และอาการของเธอก็แย่ลงทุกวัน เธอเสียชีวิตใน 6 เดือนถัดมา

เรื่องที่ 3

หลิงเสียชีวิตในวัย 69 ปี ทั้งเธอและสามีเป็นผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกไม่พอใจกับวิธีพูดหรือวิธีกระทำสิ่งต่าง ๆ ของสามีมาเป็นเวลานาน แม้ว่าเธอไม่ได้พูดอะไรกับเขา แต่เธอยังคงรู้สึกโกรธอยู่ข้างใน เธอยังไม่พอใจลูกเขยของเธอด้วย เพราะคิดว่าเขาปฏิบัติกับลูกสาวของเธอไม่ดี

เมื่อเวลาผ่านไป เธอเริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและปอด และต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เมื่อออกจากโรงพยาบาลเธอต้องพึ่งการใช้ยา เธอเสียชีวิตในปีเดียวกันนั้น

เรื่องที่ 4

แม่ของฝางก็เสียชีวิตเช่นกัน ฝางเล่าว่า แม่ของเธอมีปัญหากับลูกสะใภ้มากและไม่พอใจเธออย่างมาก สุดท้ายแม่ของฝางเป็นมะเร็งที่กระเพาะอาหารและเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน

ในการบำเพ็ญฝ่าหลุนต้าฝ่า เราควรใส่ใจกับทุกความคิด ในระยะสุดท้ายของการเจิ้งฝ่านี้ ข้อกำหนดต่อพวกเรายิ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นเราจึงต้องบำเพ็ญซินซิ่งของเราอย่างขยันขันแข็งเพื่อยกระดับอยู่เสมอ แทนที่จะใช้มาตรฐานของนักเรียนชั้นประถมศึกษามาเป็นแนวทางให้นักศึกษามหาวิทยาลัยที่กำลังจะสำเร็จการศึกษา

เราต้องมีวินัยในตนเองด้วยมาตรฐานที่สูงยิ่งขึ้นภายใต้หลักการของต้าฝ่า เพื่อให้ทุกเซลล์ในร่างกายของเราหลอมรวมเข้ากับหลักการของความจริง-ความเมตตา-ความอดทน ในความเข้าใจของฉัน นี่เป็นเพราะว่าร่างกายของเรากำลังได้รับการชำระให้บริสุทธิ์มากขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อบรรลุมาตรฐานของจักรวาลใหม่

แม้แต่ความไม่พอใจที่ดูเหมือนเล็กน้อยก็อาจเป็นอันตรายอย่างมาก เมื่อเวลาผ่านไปมันอาจทำให้เกิดปัญหาใหญ่ได้ ถ้าหากใครบำเพ็ญไม่ผ่านตามหลักพื้นฐานของฝ่ามาเป็นเวลานานและสะสมความทุกข์ยากมากมายเอาไว้ เขาอาจถึงทางตันและยากจะฝ่าฟันไปได้ ฉันเชื่อว่านี่คือเหตุผลที่ผู้บำเพ็ญสูงอายุจำนวนมากทุกข์ทรมานกับโรคที่เกิดจากกรรม และทำให้หลายคนเสียชีวิต

เราจะต้องมีสติแจ่มชัดและให้ความสำคัญกับการบำเพ็ญซินซิ่งของเรา เราต้องปล่อยวางจิตยึดติดและทัศนคติของมนุษย์ต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความโกรธเคือง ซึ่งเป็นอันตรายอย่างมากสำหรับผู้บำเพ็ญ

การบำเพ็ญเป็นเรื่องจริงจังมาก เราต้องจริงจังกับจิตยึดติดของมนุษย์ทั้งหมด ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ หลังจากที่ท่านอาจารย์เผยแพร่จิงเหวิน 3 ฉบับล่าสุด ตาม ๆ กันมา เราทุกคนก็เข้าใจชัดเจนมากขึ้นเกี่ยวกับความจริงจังของการบำเพ็ญ

ท่านอาจารย์กล่าวใน “เขตแดน” จิงจิ้นเย่าจื่อ ว่า

“คนเลวก็เพราะจิตอิจฉาริษยา ด้วยความเห็นแก่ตัว ด้วยความโกรธ บอกว่าตัวเองไม่ได้รับความยุติธรรม คนมีเมตตามีใจเมตตากรุณาอยู่ตลอดเวลา ไม่โทษ ไม่โกรธแค้น เห็นทุกข์เป็นสุข ผู้รู้แจ้งจิตยึดติดไม่มีเหลือ สงบนิ่งมองดูผู้คนลุ่มหลงในภาพลวงตา”

(“เขตแดน” จิงจิ้นเหย้าจื่อ)

เราต้องวัดตัวเองกับหลักการของต้าฝ่าอยู่เสมอ และยึดกุมตัวเองกับมาตรฐานของผู้รู้แจ้ง เพื่อที่เราจะสามารถยกระดับตัวเองอย่างสม่ำเสมอและเป็นหนึ่งเดียวกับต้าฝ่า

หมายเหตุจากบรรณาธิการ : บทความนี้แสดงความเข้าใจตามสภาวะการบำเพ็ญในปัจจุบันของผู้เขียน มีจุดมุ่งหมายสำหรับแลกเปลี่ยนในหมู่ผู้ฝึกเพื่อให้เราสามารถ “ศึกษาและบําเพ็ญ เปรียบเทียบซึ่งกันและกัน” (“บำเพ็ญจริงจัง” หงอิ๋น)