8 ปีหลังจากสามีถูกประทุษร้ายจนเสียชีวิต หญิงพิการถูกตัดสินจำคุก 6 ปีเพราะความเชื่อของตน

หน้าหลัก > การประทุษร้าย > การคุมขังและบังคับใช้แรงงาน

23 กุมภาพันธ์ 2024 | โดยผู้สื่อข่าวหมิงฮุ่ยในมณฑลจี๋หลิน ประเทศจีน

(Minghui.org) ชาวเมืองหลินเจียง มณฑลจี๋หลิน ถูกตัดสินจำคุก 6 ปี ในเดือนมกราคม 2024 ด้วยข้อหาฝึกฝ่าหลุนกง ซึ่งเป็นการฝึกจิตใจที่ถูกคอมมิวนิสต์จีนประทุษร้ายตั้งแต่ปี 1999

ตี๋ เหลียนเสีย พิการตั้งแต่เด็กเพราะป่วยเป็นโรคโปลิโอ เธอไม่ใช่คนเดียวในครอบครัวที่ถูกประทุษร้ายเนื่องจากฝึกฝ่าหลุนกง หวัง หมิงจื้อ ซึ่งเป็นสามีของเธอ ก็เป็นผู้ฝึกเช่นกัน เขาถูกคุมขังในค่ายแรงงานมาแล้ว 2 รอบระหว่างปี 2000-2002 เขาต้องทนทุกข์จากการถูกทรมานอย่างไร้ความปรานีในสถานกักขัง เพราะสุขภาพที่ย่ำแย่ของเขา ทางค่ายบังคับใช้แรงงานจึงปฏิเสธการรับเขาเข้าค่ายแรงงานในครั้งที่ 3 เมื่อปี 2011 เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2016

หวัง หมิงจื้อ

การจับกุมตี๋ครั้งล่าสุดและการตัดสินลงโทษ

ตี๋ถูกจับกุมที่บ้านในตอนเย็นของวันที่ 6 กรกฎาคม 2023 โดย สือ ตึงเฟิง ซึ่งเป็นรองหัวหน้ากรมตำรวจเมือง หลินเจียง กับเจ้าหน้าที่อีก 5 คน และกรรมการหมู่บ้านอีก1 คน หนังสือฝ่าหลุนกง ภาพผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนกง เครื่องพิมพ์ และโน้ตบุ๊กของเธอถูกยึด ประมาณเวลาเดียวกัน เจ้าหน้าที่ 4 คน จากสำนักงานความมั่นคงเมืองหลินเจียงก็รังควานแม่ของตี๋และบุกเข้าตรวจค้นบ้านของเธอ ไม่แน่ชัดว่าแม่ของตี๋ฝึกฝ่าหลุนกงหรือไม่

ตำรวจควบคุมตัวตี๋ไว้ที่สถานีตำรวจซินสือ 2-3 ชั่วโมงแล้วปล่อยตัวเธอในเวลาต่อมาในคืนนั้น

เมื่อตำรวจเรียกตี๋ไปที่สถานีตำรวจเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม เธอก็ตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกประทุษร้าย เธอกลับบ้านเมื่อต้นเดือนสิงหาคม แต่ถูกเจ้าหน้าที่สำนักงานความมั่นคงเมืองหลินเจียงจับกุมตัว ครอบครัวของเธอยืนยันว่าเธอถูกตัดสินจำคุกในปลายเดือนมกราคม 2024 แต่ไม่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับการฟ้องร้อง การพิจารณาคดี และการพิพากษาโทษของเธอ

การประทุษร้ายสามีภรรยาคู่นี้ในอดีต

ในปี 2000 หลังจากการประทุษร้ายเริ่มต้นได้ไม่กี่เดือน หวังได้เดินทางไปปักกิ่งเพื่ออุทธรณ์ เขาถูกจับและถูกนำตัวกลับไปที่หลินเจียง เขาถูกทุบตีหลายครั้งขณะถูกกักขังที่ศูนย์กักกันเมืองหลินเจียง ต่อมาเขาถูกส่งตัวไปกักขังที่ค่ายแรงงานป๋ายซานในมณฑลจี๋หลินโดยไม่มีกำหนดเวลา ผู้คุมจับเขาขังไว้ในกรงเหล็กและช็อกเขาด้วยกระบองไฟฟ้าเพราะเขาปฏิเสธที่จะละทิ้งความเชื่อของตัวเอง

หวังไปปักกิ่งอีกในปี 2002 เพื่ออุทธรณ์เรียกร้องสิทธิในการฝึกฝ่าหลุนกง เขาถูกตัดสินรอบที่ 2 ให้เข้าค่ายแรงงานเฉาหยางโก ในเมืองฉางชุน มณฑลจี๋หลิน ผู้คุมดำเนินการตามการรณรงค์เปลี่ยนแปลงในเดือนเมษายน 2002 พวกเขาเพิ่มความรุนแรงในการทรมานเพื่อพยายามบังคับให้ผู้ฝึกละทิ้งฝ่าหลุนกง วิธีการทรมาน ได้แก่ การเฆี่ยนด้วยเข็มขัดหนัง การทุบตีด้วยด้ามของพลั่วหรือท่อเหล็ก การช็อกด้วยไฟฟ้า และการจี้ให้ผิวไหม้ด้วยไฟหรือวัตถุร้อน ผู้ฝึกจำนวนมากได้รับบาดเจ็บหรือพิการ หวังหมดสติเนื่องจากถูกทารุณกรรม ต่อมาเขาได้รับการปล่อยตัวโดยมีทัณฑ์บนทางการแพทย์หลังจากติดเชื้อวัณโรค

ภาพอธิบายการทรมาน : การทุบตี

คู่สามีภรรยาถูกจับกุมอีกครั้งโดย สือ ตึงเฟิง, หลิว รู่หมิ่น และเจ้าหน้าที่อื่นจากสำนักงานความมั่นคงเมืองหลินเจียงเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2011 หลังจากที่หวังถูกกระแทกล้มลงกับพื้น เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเหยียบศีรษะเขาขณะเดียวกันก็ทุบศีรษะและหน้าอกของเขาด้วย เจ้าหน้าที่คนนี้คว้าศีรษะของหวังแล้วกระแทกกับผนัง จนทำให้ใบหน้าของเขาผิดรูปเพราะถูกทุบตี ต่อมาหวังถูกนำตัวไปที่กรมตำรวจเมืองหลินเจียง ซึ่งเขาถูกทุบตีอีกรอบหนึ่งและถูกใส่กุญแจมือไว้กับเก้าอี้เหล็กในห้องใต้ดิน เขาพยายามหลบหนีแต่ถูกจับกุมหลังจากนั้นไม่นาน

ตี๋ถูกกักขังในค่ายแรงงานสตรีเฮยจวีจือเป็นเวลา 2 ปี เมื่อเธอถูกส่งตัวเข้าที่นี่ในวันที่ 7 กรกฎาคม 2011 ช่วงแรกผู้คุมปฏิเสธที่จะรับเธอเพราะความพิการทางร่างกาย แต่ด้วยการยืนกรานของเจ้าหน้าที่สือ ในที่สุดผู้คุมก็รับเธอ

หลิว หยุนฮุย ซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 1 ของค่ายแรงงาน ช็อกตี๋ด้วยกระบองไฟฟ้าในวันถัดมา เมื่อวันที่ 9 และ 10 กรกฎาคม ตี๋ถูกบังคับให้นั่งนิ่ง ๆ บนม้านั่งตัวเล็ก ๆ หรือยืนเป็นเวลานานหลายชั่วโมง “ผมได้ยินมาว่าคุณพิการและยืนนานไม่ได้” หลิวพูดกับตี๋ “แต่ตอนนี้คุณต้องยืนจนกว่าผมจะอนุญาตให้นั่ง”

หลังจากการทรมาน 3 วัน เจ้าหน้าที่ของค่ายแรงงานก็ขอสำเนาใบรับรองความพิการของเธอจากครอบครัวของตี๋ และในที่สุดเธอก็ได้รับการปล่อยตัว

ในวันเดียวกันกับที่ตี๋ถูกส่งตัวไปกักขังที่ค่ายแรงงาน หวังก็ถูกย้ายไปที่ค่ายแรงงานเฉาหยางโก แต่ที่นั่นปฏิเสธที่จะรับเขาเพราะสภาพร่างกายของเขามีปัญหา สุขภาพของเขาแย่ลงเรื่อย ๆ ในปีต่อ ๆ มา เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2016 ขณะอายุ 44 ปี