(Minghui.org) หลังจากที่ฉันถูกจับกุมในปี 2017 ฉันมีปัญหาเรื่องสมาธิ ฉันมีความคิดด้านลบและรู้สึกว่าตัวเองถูกรบกวนเมื่อศึกษาฝ่าและฝึกท่า ฉันหลีกเลี่ยงการติดต่อกับเพื่อนผู้ฝึก ในช่วงของการระบาดใหญ่ ฉันแจกเอกสารอธิบายความจริงสองสามครั้งแต่ฉันกลัว ฉันอยากจะเอาชนะความกลัวแต่ก็ไม่กล้าออกจากบ้าน

เมื่อฉันศึกษาฝ่า

“ผู้ฝึกคนนั้นหลังจากค่อย ๆ ลุกจากพื้นขึ้นมาแล้วพูดว่า : ไม่เป็นไร พวกคุณไปเถอะ ปัดฝุ่นออกแล้วเกี่ยวแขนสามีเดินจากไป” (บทที่ 4 จ้วนฝ่าหลุน)

ฉันรู้สึกถึงความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์กำลังรอให้ฉันลุกขึ้นด้วยตนเอง ฉันซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหล

ฉันได้พบกับผู้ฝึกเก่าคนหนึ่งทึ่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี เขาให้การ์ดหน่วยความจำ (memory card) กับฉัน 1 อัน ในการ์ดนี้มีข้อมูลของบทความแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการบำเพ็ญจากหมิงฮุ่ยเกี่ยวกับการเอาชนะจิตยึดติดของมนุษย์และความสำคัญของการฟาเจิ้งเนี่ยน การฟังบทความนี้ช่วยให้ฉันเปลี่ยนทัศนคติของตัวเอง

การท่องจำฝ่า

ท่านอาจารย์เตือนเราครั้งแล้วครั้งเล่าให้พวกเราศึกษาฝ่า ฉันรู้ว่าฉันเสียเวลาไปมาก ถ้าฉันจะตามความก้าวหน้าของการเจิ้งฝ่าให้ทัน ฉันต้องศึกษาฝ่าให้มากขึ้น ฉันจึงตัดสินใจว่าจะท่องจำจ้วนฝ่าหลุน ฉันท่องจำฝ่าประมาณ 1 ชั่วโมงหลังฟาเจิ้งเนี่ยนที่เวลา 6.00 น ทุกวัน

ตอนนี้ฉันท่องถึงบทที่ 9 ฉันท่องจำ 8 บทแรกได้แล้ว ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องมหัศจรรย์ ท่านอาจารย์กล่าวว่า

เราแค่ต้องมีความปรารถนา แล้วท่านอาจารย์จะเปิดสติปัญญาให้แก่เรา ทุกครั้งที่ฉันท่องจำฝ่า ฉันจะเหอสือ (พนมมือ) และขอบคุณท่านอาจารย์ !

ฉันได้รับประโยชน์มากมายจากการท่องจำฝ่า ฉันขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองดังนี้

การเรียนรู้ที่จะค้นหาจากภายในโดยไม่มีข้อแม้

ฉันท่องจำประโยคนี้จากบทที่ 5

“ในหมู่คนธรรมดาสามัญเราเรื่องทั้งหมดล้วนคือเกิดจากการกระทำของตัวเอง” (บทที่ 5 จ้วนฝ่าหลุน)

ฉันเข้าใจหลักการของฝ่าที่ท่านอาจารย์ต้องการให้เราค้นหาจากภายในโดยไม่มีข้อแม้ ครอบครัว ญาติ เพื่อน เพื่อนร่วมงานของฉัน และทุกคนที่ฉันพบมีความเชื่อมโยงกับฉัน—เราทุกคนรู้จักกันในอดีตชาติ แน่นอนว่ามีทั้งความสัมพันธ์ด้านบวกและด้านลบ พฤติกรรมของพวกเขาที่มีต่อฉันช่วยชี้ให้เห็นจิตยึดติดของฉัน ฉันต้องค้นหาจากภายในและกำจัดมันทิ้ง

เมื่อฉันเจอกับคนที่ไม่มีเหตุผล ฉันจะคิดว่า “ทำไมเขาจึงทำอย่างนั้นนะ !” ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าที่พวกเขาแสดงออกมาเป็นกระจกให้ฉันตรวจสอบตัวเอง

แม้ว่าฉันจะฝึกมานานกว่า 10 ปีแล้ว แต่ฉันรู้สึกเหมือนเพิ่งเริ่มฝึก

การเอาชนะความกลัว

ฉันซ่อนตัวอยู่ในบ้านแทนที่จะออกไปข้างนอกเพราะฉันถูกความเห็นแก่ตัวและความหวาดกลัวควบคุม ฉันรู้ว่าฉันต้องบำเพ็ญและฉันมีภารกิจในการช่วยเหลือสรรพชีวิต เมื่อฉันเข้าใจเช่นนี้ ฉันก็นึกถึงประโยคที่ท่านอาจารย์กล่าวได้

“คนต้องผ่านการปฏิบัติอย่างแท้จริงในการขัดเกลาตัวเอง จึงจะสามารถยกระดับให้สูงขึ้นได้”(บทที่ 4 จ้วนฝ่าหลุน)

ถ้าฉันอยู่แต่ในบ้าน ฉันจะขจัดความหวาดกลัวได้อย่างไร ผู้ฝึกพูดในบทความแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของเขาว่าความกลัวเป็นองค์ประกอบที่ควบคุมคน ฉันจะถูกความกลัวควบคุมได้อย่างไร !

หลังจากเจิ้งเนี่ยนของฉันปรากฏ ผู้ฝึกคนหนึ่งมาและบอกว่าเธอสามารถให้เอกสารอธิบายความจริงแก่ฉันได้ ฉันรู้ว่านี่คือการจัดวางของท่านอาจารย์ ตอนแรกฉันแจกเอกสารได้เพียง 20 ฉบับต่อสัปดาห์ เมื่อฉันท่องจำฝ่าได้แล้ว เจิ้งเนี่ยนของฉันก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้ฉันสามารถแจกได้มากกว่า 100 ฉบับต่อสัปดาห์

ทุกครั้งที่ฉันออกไปข้างนอกฉันจะท่องในใจว่า “ฝ่าหลุ่นต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี” เมื่อฉันเข้าไปที่ถนนแต่ละสาย ฉันจะคิดว่า “ท่านอาจารย์ให้ฉันมาช่วยเหลือพวกคุณทุกคน”

ความหวาดกลัวของฉันค่อยๆ หายไปในระหว่างการแจกแผ่นพับ

การบำเพ็ญคือเรื่องเข้มงวด

วันหนึ่ง ฉันท่อ

“การเป็นคนธรรมดาสามัญคนหนึ่ง เขาควรเกิดเรื่องอะไรก็ต้องเกิด เขาอาจจะเกิดเป็นโรคอย่างอื่นอีก เกิดความยุ่งยากอย่างอื่นอีก ล้วนจะบอกว่าเกิดจากการฝึกกง ยุติธรรมไหม” ( บทที่ 6 จ้วนฝ่าหลุน)

อาจารย์กล่าวถึง “คนธรรมดา” หลายครั้งในจ้วนฝ่าหลุน ฉันคิดเสมอว่าท่านกำลังพูดถึงคนที่ไม่ได้บำเพ็ญ คราวนี้ฉันเข้าใจว่าที่จริงแล้วท่านหมายถึงฉันเมื่อฉันไม่ได้พิจารณาปัญหาจากในฝ่าหรือเมื่อฉันไม่ได้ปฏิบัติตามฝ่า ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าทำไมเราต้องจับทุกความคิดและทัศนคติของเราและบำเพ็ญตัวเราเอง

การบำเพ็ญเป็นเรื่องที่เข้มงวดมาก ! เมื่อเราประสบกับปัญหาหรือประสบกับกรรมที่ก่อโรค จิตยึดติดของเราก็จะถูกเปิดเผยออกมา เราควรเตือนตัวเองเสมอว่าเราเป็นผู้บำเพ็ญ

ที่ผ่านมา เมื่อฉันศึกษาฝ่า ฉันไม่เคยรู้สึกว่าส่วนนี้หมายถึงฉันเลย ตอนนี้เมื่อฉันท่องจำฝ่า ฉันเข้าใจว่าทุกประโยคและทุกคำพูดของท่านอาจารย์กำลังสอนวิธีบำเพ็ญให้แก่ฉัน ขอพระขอบคุณท่านอาจารย์สำหรับความช่วยเหลือด้วยความเมตตา !