(Minghui.org) ในบทความเรื่อง "CCP ใช้สื่อของสหรัฐฯ เพื่อต่อต้านเสินยวิ่น" ที่ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2025 Washington Examiner (Washington Examiner เป็นเว็บไซต์ข่าวและนิตยสารรายสัปดาห์ของสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีสำนักงานอยู่ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. สื่อนี้มุ่งเน้นการรายงานข่าวด้านการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม โดยเป็นที่รู้จักในเรื่องการเผยแพร่บทความสืบสวนเชิงลึก การวิเคราะห์ และความคิดเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์ในสหรัฐฯ และทั่วโลก) กล่าวว่าหลังจากล้มเหลวในการปิดเสินยวิ่นโดยใช้วิธีข่มขู่และการก่อวินาศกรรมแล้ว พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้ลองใช้กลยุทธ์อื่นรวมถึงการบิดเบือนความคิดเห็นของสาธารณชนเพื่อต่อต้านเสินยวิ่นโดยใช้ประโยชน์จากสื่อของสหรัฐฯ

ภารกิจของเสินยวิ่นคือการแสดงวัฒนธรรมจีนที่แท้จริงที่สืบทอดมานานกว่า 5,000 ปี ในขณะที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนทําตรงกันข้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังการปฏิวัติวัฒนธรรม พรรคคอมมิวนิสต์จีนพยายามให้โรงละครทั่วโลกยกเลิกการแสดงของเสินยวิ่นโดยใช้การรณรงค์ใส่ร้ายและขู่วางระเบิด หลังจากความพยายามเหล่านี้ล้มเหลว พรรคคอมมิวนิสต์จีนก็ได้ทํางานร่วมกับ New York Times ซึ่งตีพิมพ์บทความ 6 บทความ ภายใน 6 เดือน โดยมีประเด็นการพูดคุยที่สอดคล้องกับการโฆษณาชวนเชื่อของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในการต่อต้านเสินยวิ่น

ตามรายงานของ Washington Examiner พรรคคอมมิวนิสต์จีนไม่สามารถปิดเสินยวิ่นโดยใช้วิธีปราบปราม และ "ตอนนี้ได้หันไปใช้กลยุทธ์ที่ร้ายกาจยิ่งขึ้นคือใช้ประโยชน์จากสื่ออเมริกัน เช่น New York Times เพื่อโจมตีแทน"

ผู้เขียนเรียกการปราบปรามเสินยวิ่นที่ยืดเยื้อของพรรคคอมมิวนิสต์จีนว่า "ปัญหาของอเมริกา" เพราะปัญหาที่ยืดเยื้อนี้แสดงว่าตัวแทนจากต่างประเทศได้แทรกซึมเข้าไปในสื่อมวลชนสหรัฐฯ เพื่อปิดปากผู้เห็นต่าง

บทความของ New York Times ที่วิพากษ์วิจารณ์เสินยวิ่นไม่ใช่เป็นเพียงแค่บทความ แต่เป็นสัญญาณว่าพรรคคอมมิวนิสต์จีน "บงการบริษัทใหญ่ ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการวิพากษ์วิจารณ์จีน และใช้นักข่าวตะวันตกเพื่อผลักดันเรื่องเล่าของตน"

ผู้เขียนพูดถึงวิธีที่บริษัทกีฬา ภาพยนตร์ และเทคโนโลยียอมจํานนต่อข้อเรียกร้องของพรรคคอมมิวนิสต์จีนเพื่อแลกกับผลกําไร มหาวิทยาลัยในสหรัฐฯ ถูกแทรกซึมโดยสถาบันขงจื๊อ ซึ่งเผยแพร่โฆษณาชวนเชื่อของพรรคคอมมิวนิสต์จีน "ตอนนี้พรรคคอมมิวนิสต์จีนกําลังใช้สื่ออเมริกันเพื่อใส่ร้ายผู้เห็นต่างที่ลี้ภัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา โดยหันสื่อของเราเองต่อต้านผู้ที่หลบหนีการกดขี่" บทความนี้กล่าว

ผู้เขียนเติบโตในอิหร่าน เขากล่าวว่าเขาได้เห็นว่าระบอบการปกครองของอิหร่านใช้สงครามจิตวิทยาและการโฆษณาชวนเชื่อเพื่อปิดปากผู้เห็นต่างอย่างไร "ระบอบการปกครองของอิหร่านใช้สื่อที่ควบคุมโดยรัฐเพื่อทําให้ประชาชนต่อต้านกันเองและกําจัดฝ่ายตรงข้าม ตอนนี้ฉันเห็นพรรคคอมมิวนิสต์จีนกำลังใช้กลยุทธ์เดียวกัน... (เพื่อ) ปิดปากผู้ที่เปิดโปงความจริง"

ผู้เขียนกล่าวว่า ถ้าสื่ออเมริกันสามารถใช้อาวุธกับกลุ่มศิลปะการแสดงได้ "อะไรจะหยุดการใช้กลยุทธ์แบบเดียวกันกับชาวอเมริกันทั่วไป" เขาคิดว่ามันเป็นการละเมิดเสรีภาพในการพูดอย่างรุนแรงเมื่อพรรคคอมมิวนิสต์จีนสามารถกําหนดการเล่าเรื่องในสหรัฐฯ เพื่อมีอิทธิพลต่อการรับรู้ของสาธารณชนและในการตัดสินใจด้านนโยบาย และกล่าวว่า "ถ้าเช่นนั้นอเมริกาก็ไม่ได้ปกครองตัวเองอีกต่อไปแล้ว"

ตอนท้ายผู้เขียนกล่าวว่า "นักแสดงเสินยวิ่นมาอเมริกาเพราะพวกเขาเชื่อในคํามั่นสัญญาของเสรีภาพ ถ้าเราปล่อยให้กลยุทธ์ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนแทรกซึมเข้าไปในสื่อ บริษัท และสถาบันของเรา นั่นเท่ากับว่าเราก็กำลังทรยศคำมั่นสัญญานั้น เรื่องนี้ใหญ่กว่าแค่เสินยวิ่น มันเกี่ยวกับการปกป้องจิตวิญญาณของอเมริกา" เขาเรียกร้องให้สหรัฐฯ ดําเนินการในทันที และบังคับใช้กฎหมายการขึ้นทะเบียนตัวแทนต่างประเทศ (Foreign Agents Registration Act) เพื่อกําหนดให้ผู้บริหารสื่อที่เผยแพร่การโฆษณาชวนเชื่อของพรรคคอมมิวนิสต์จีนต้องลงทะเบียนเป็นตัวแทนต่างประเทศ เขายังเรียกร้องให้สหรัฐฯ ตรวจสอบแพลตฟอร์มที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นเจ้าของอย่างละเอียดถี่ถ้วน และให้บริษัทที่ส่งเสริมอุดมการณ์ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนมากกว่าค่านิยมของอเมริกาในดินแดนสหรัฐฯ ต้องรับผิดชอบ