[เฉลิมฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลก] แม่สามีของฉันกับฉันเป็นทีมที่ดีเยี่ยม

(Minghui.org) ในฤดูใบไม้ผลิของปี 1988 ฉันแต่งงานได้เพียง 3 ปี ฉันมีอาการหมอนรองกระดูกเคลื่อนจนทําให้ฉันไม่สามารถทํางานได้ แม้ว่างานของฉันจะค่อนข้างง่าย แต่ฉันก็ยังต้องนอนพักอยู่บนเตียงที่บ้าน

หยวนซึ่งเป็นแม่สามีของฉันอายุ 58 ปีในขณะนั้น เธอมีหน้าที่ดูแลทั้งครอบครัว ช่วยฉันเลี้ยงดูลูก ในขณะที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคกระเพาะและถุงน้ําดีอักเสบ แม้จะกินยาจํานวนมาก แต่อาการของเธอก็ไม่ดีขึ้นมากนัก เธอใช้มือสองข้างลูบท้องบ่อย ๆ เหนื่อยล้า และเจ็บปวดมาก

ฉันเรียนฝ่าหลุนกงกับแม่สามีของฉัน

ฉันมีปัญหาปวดหลัง ฉันไปรักษาที่โรงพยาบาลหลายแห่งแต่ก็รักษาไม่หาย แพทย์แผนจีนก็ไม่ได้ผล ฉันจึงมองหาทางเลือกอื่น หยวนพาฉันไปปรึกษาผู้ที่ทำการรักษาทางจิตวิญญาณและหมอผี แต่ก็ไม่มีวิธีใดได้ผล เธอแนะนำให้ฉันเรียนชี่กง แต่หลังจากฉันเห็นการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของคนอื่น รวมถึงการกระโดดโลดเต้น ฉันจึงปฏิเสธคําแนะนําของเธอ

หลายปีต่อมา วันหนึ่งหยวนบอกฉันอย่างตื่นเต้นว่ามีคนในหมู่บ้านกําลังฝึกฝ่าหลุนกง เธอบอกว่าการฝึกนี้มีท่าเคลื่อนไหวที่ช้าและสง่างาม และมีหนังสือที่แนะนําให้พวกเขาเป็นคนดี ชาวบ้านมีญาติคนหนึ่งในเมืองที่ป่วยเป็นโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง หลังจากที่เขาฝึกฝ่าหลุนกงเพียงไม่กี่วัน เขาก็หาย จากนั้นเขาก็มาที่หมู่บ้านเพื่อสอนญาติของเขาฟรี

ตอนแรกฉันมีความเคลือบแคลงสงสัยเกี่ยวกับฝ่าหลุนกง แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่เปี่ยมด้วยความหวังของหยวน ฉันก็ไม่อยากทําให้เธอผิดหวัง ฉันจึงพูดว่า "ไปเรียนเถอะ แล้วมาสอนหนู" ทุกเย็นหยวนออกไปฝึกฝ่าหลุนกง และฉันนอนอยู่บนเตียงอ่านหนังสือที่เธอนํากลับมาคือจ้วนฝ่าหลุน เมื่อเธอมีเวลาว่าง เธอก็สอนท่าฝึกให้ฉัน พูดตามตรง ตอนนั้นฉันอ่านหนังสือและฝึกท่าเพียงเพื่อเอาใจแม่สามี

ในฤดูใบไม้ร่วงของปีนั้น หยวนพาฉันไปที่สนามฝึก ฉันเห็นคนฝึกท่าชุดที่ 2 อยู่ 8 หรือ 9 คน โดยยกแขนในท่าที่เหมือนกำลังอุ้มวงล้อ ฉันยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาและยกมือขึ้นตรงหน้าผาก ทันทีที่ฉันยกมือขึ้น ฉันก็ตกใจ ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันกําลังถือไจโรสโคป (gyroscope) ที่กำลังหมุนอยู่ และฉันได้ยินเสียงหมุนของมัน "วู่" ! ฉันลืมตากว้างและมองที่หว่างแขน แต่ไม่มีอะไรเลย !

ความรู้สึกที่ฉันสัมผัสได้สมจริงมาก และฉันรู้สึกได้ว่ากล้ามเนื้อแขนของฉันถูกผลักและขยับอย่างเป็นรูปธรรม ! ในชั่วขณะนั้น อคติที่ฉันเคยมีต่อชี่กงก็พังทลายลง—มีสิ่งที่มองไม่เห็นในโลกนี้แต่เป็นจริงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ! ฉันตระหนักว่าทุกสิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือจ้วนฝ่าหลุนเป็นความจริง ! ในที่สุดฉันก็เริ่มฝึกฝ่าหลุนกงอย่างแท้จริง

แม่สามีของฉันเรียนฝ่าหลุนกงเพื่อช่วยฉัน และฉันก็รับต้าฝ่าเพื่อเห็นแก่เจตนาดีของเธอ ฉันรู้สึกขอบพระคุณท่านอาจารย์หลี่ที่ให้โอกาสเราได้รับฝ่าหลุนกงและได้สัมผัสกับประโยชน์อันน่าอัศจรรย์ของการปราศจากโรค ! ตั้งแต่นั้นมา หยวนและฉันก็ได้เริ่มต้นเส้นทางของการกลับสู่ตัวตนที่แท้จริงของเรา ฝึกด้วยกันภายใต้แสงสว่างของฝ่า

เราเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม

วันที่ 20 กรกฎาคม 1999 เจียงเจ๋อหมินเป็นหัวหน้าพรรคคอมมิวนิสต์จีนในขณะนั้น เขาเป็นผู้ริเริ่มการรณรงค์ประทุษร้ายฝ่าหลุนกง หยวนและฉันได้ยินเรื่องนี้ เรารู้ว่าฝ่าหลุนกงสอนผู้ฝึกให้เป็นคนดีและชำระร่างกายของเราให้บริสุทธิ์ เราทั้งคู่มีประสบการณ์กับการหายจากโรคภัยไข้เจ็บจากการฝึกฝ่าหลุนกง เราจะปล่อยให้พรรคคอมมิวนิสต์จีนหลอกลวงผู้คนได้อย่างไร เราเข้าร่วมกับผู้ฝึกฝ่าหลุนกงคนอื่น ๆ ในการเผยแพร่ความจริงเกี่ยวกับการฝึก และเปิดโปงคําโกหกที่เผยแพร่โดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน

หยวนและฉันกลายเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม เธอดูแลงานบ้านทั้งหมด ทั้งซักผ้า ทําอาหาร และไปรับเด็ก ๆ หยวนเลี้ยงดูลูกชายของพี่ชายคนโตของฉันซึ่งเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นตั้งแต่เขายังเด็กและอาศัยอยู่กับเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หลานสาวและหลานชายคนอื่น ๆ ของฉันเข้าเรียนในโรงเรียนประถมและอนุบาล พ่อสามีของฉันช่วยรับเด็ก ๆ จากโรงเรียน และทุกคนมารับประทานอาหารกลางวันและอาหารเย็นที่บ้านของเรา คุณคงนึกภาพได้ว่าแม่สามีของฉันยุ่งแค่ไหนในแต่ละวัน แต่เธอไม่เคยบ่น เธอร่าเริงและเต็มไปด้วยพลังอยู่ตลอด

การอุทิศตนอย่างไม่เห็นแก่ตัวของหยวนทําให้ฉันมีเวลาเหลือเฟือในการทํากิจกรรมเกี่ยวกับฝ่าหลุนกง ฉันขี่จักรยานเป็นระยะทาง 40 หรือ 50 ไมล์ เพื่อรวบรวมเอกสารอธิบายความจริง ฉันจะไปแจกจ่ายเอกสารเหล่านี้ตามบ้านของเพื่อนผู้ฝึก และเมื่อฉันกลับบ้าน ลูก ๆ ของฉันก็หลับไปแล้ว บางครั้งเมื่อแขวนป้ายผ้าฝ่าหลุนกงหรือติดแผ่นพับ ฉันจะพักค้างคืนที่บ้านของเพื่อนผู้ฝึกถ้าดึกเกินไปหรือไกลจากบ้านเกินไป สามีของฉันเห็นด้วยตาตัวเองว่าการฝึกฝ่าหลุนกงช่วยให้สุขภาพร่างกายและจิตใจของฉันดีขึ้นได้อย่างไร แม้เขาจะเป็นห่วงและเตือนฉันให้ระมัดระวัง แต่เขาก็ไม่เคยคัดค้านหรือขัดขวางความพยายามของฉันในการออกไปแจกเอกสารอธิบายความจริง

การสนับสนุนอย่างเงียบ ๆ ของหยวนทําให้ฉันและเพื่อนผู้ฝึกสามารถแจกเอกสารเกี่ยวกับฝ่าหลุนกงได้ทั่วหมู่บ้านและเมืองใกล้เคียง นำความจริงและความหวังมาสู่คนในบ้านของเรา ช่วยให้คนอื่นรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศของเรา และจะเลือกอนาคตที่สดใสให้ตนเองได้อย่างไร ฉันจะเหลือพื้นที่ใกล้ ๆ ไว้ให้หยวน เพื่อให้เธอสามารถแจกเอกสารได้ด้วยตัวเอง เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของเธอที่จะได้เผยแพร่ความจริง

ในช่วงวันหยุดหรือวันที่ฉันลา ฉันพยายามช่วยแม่สามีอย่างเต็มที่ในการทํางานบ้าน จัดบ้านให้เป็นระเบียบเรียบร้อย หรือช่วยเธอเตรียมอาหารอร่อย ๆ นอกจากนี้ ฉันยังซื้อเสื้อผ้าที่เหมาะกับเธอและตัดผมให้เธอด้วย ทุกครั้งที่เธอสวมเสื้อผ้าใหม่และเห็นตัวเองในกระจกกับทรงผมใหม่ของเธอ เธอจะอดยิ้มไม่ได้

หยวนและฉันต่างสนับสนุนซึ่งกันและกัน และรักษาครอบครัวให้มีความกลมเกลียว ญาติและเพื่อนของเราทุกคนประทับใจในสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและแน่นแฟ้นที่ฉันมีกับแม่สามี พ่อสามีของฉันเป็นโรคหลอดเลือดสมองในปี 2009 และนอนติดเตียงเป็นเวลา 3 ปี ซึ่งต้องการการดูแลจากเรา 2 เดือนก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาเริ่มสับสนและมักจะดุด่าคนอื่น แต่เขาไม่เคยด่าว่าหยวนและฉัน

อาณาจักรเขตแดนแห่งความเมตตา

ปีนี้หยวนอายุครบ 85 ปี วันหนึ่งหลังปีใหม่ จู่ ๆ เธอก็ท้องเสีย เธอกลั้นไม่อยู่และทำให้ชุดชั้นในและกางเกงกันหนาวเปื้อนจนไม่เหลือเสื้อผ้าที่สะอาด ฉันรีบซื้อผ้าอ้อมแบบใช้แล้วทิ้งและช่วยเธอใส่ เธอท้องเสียวันละ 5 หรือ 6 ครั้ง ไม่เป็นเวลา แต่ละครั้งถ่ายปริมาณมาก และเธอกลั้นปัสสาวะไม่ได้ด้วย ฉันล้างร่างกายส่วนล่างของเธอ ทําความสะอาดห้องน้ํา ซักชุดชั้นในกันหนาว และถูพื้น เธอเป็นอย่างนี้อยู่ 3 วันโดยอาการไม่ดีขึ้นเลย บางครั้งฉันนวดหน้าท้องให้เธอและถามว่า "เจ็บตรงไหนหรือเปล่า" เธอจะตอบว่า "ไม่มีอะไรเจ็บ ไม่ต้องห่วง ท่านอาจารย์กําลังชําระร่างกายของแม่"

ในวันที่ 5 มีเพียงน้ําสีเหลืองออกมา แม้เธอจะมีอาการท้องเสียอย่างรุนแรง แต่เธอก็ยังคงกินและดื่มได้ตามปกติ สถานการณ์นี้ดำเนินไป 9 วัน น่าทึ่งที่เธอยังสบายดีแม้จะอายุ 85 ปีแล้ว ในช่วงที่ฉันดูแลแม่สามี ฉันใส่ใจความต้องการของเธออย่างละเอียดถี่ถ้วนโดยไม่ได้บ่นเลย

ท่านอาจารย์ช่วยให้ฉันเข้าใจสภาพจิตใจที่ยอดเยี่ยม หลังจากช่วยทำความสะอาดร่างกายและช่วยให้หยวนเข้านอนแล้ว จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกราวกับว่าฉันได้เข้าสู่อีกอาณาจักรเขตแดนหนึ่ง สิ่งของทั้งหมดรอบตัวฉันดูเหมือนจะหายไป และอากาศก็เต็มไปด้วยพลังที่เมตตา อบอุ่น และอ่อนโยน ฉันรู้สึกเหมือนนางฟ้าอุ้มทารกที่บอบบางไว้ในมือ ปกป้องทารกน้อยด้วยทุกส่วนของชีวิต มันเป็นสภาวะของความเมตตาที่ไม่เห็นแก่ตัว ความสงบ ความอบอุ่น และความสบายนี้ไม่สามารถอธิบายได้ แม้ว่าความรู้สึกนี้จะคงอยู่เพียงชั่วขณะ แต่ก็ทําให้ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างสุดซึ้ง

ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทําไมเทพจึงมองว่าชีวิตมนุษย์คือความทุกข์ทรมาน เมื่อผู้คนแสวงหาชื่อเสียงและความมั่งคั่ง จิตใจและร่างกายของพวกเขาจะทุกข์ทรมาน ผู้ที่บําเพ็ญต้าฝ่าเป็นคนไม่เห็นแก่ตัว ไม่โกรธหรือไม่เกลียดชัง พวกเขาจึงสามารถยกระดับทั้งทางร่างกายและจิตใจ

อาจารย์บอกเราว่า :

"ที่ผ่านมาสิ่งที่ศาสนาถ่ายทอดและสิ่งที่มนุษย์เราสัมผัสได้ เป็นเพียงสิ่งผิวเผินและปรากฏการณ์ แต่ความหมายอันกว้างใหญ่และลึกซึ้งข้างใน มีเพียงผู้บำเพ็ญปฏิบัติธรรมเท่านั้น จึงจะสามารถสัมผัสและรับรู้ในแต่ละระดับชั้นของการบำเพ็ญปฏิบัติธรรม และปรากฏออกมาให้เห็น จึงจะสามารถมองเห็นอย่างแท้จริงว่าฝ่าคืออะไร" ("กว้างใหญ่ลึกซึ้ง" สิ่งสำคัญต่อการพัฒนา)

ในขณะที่ฉันตระหนักถึงสภาวะที่ยอดเยี่ยมที่อาจารย์เปิดเผยให้ฉันเห็น อาการท้องเสียของหยวนก็หยุดทันที และทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ

เรื่องราวมหัศจรรย์ที่ผู้ฝึกแต่ละคนประสบอาจกลายเป็นตํานานหรือเรื่องเล่าสําหรับคนรุ่นหลัง แต่ก็เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน เนื่องในโอกาสเฉลิมฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลกในวันที่ 13 พฤษภาคมปีนี้ ฉันขอร่วมเฉลิมฉลองและขอเล่าเรื่องราวการบำเพ็ญของแม่สามีและฉัน รวมถึงเป็นพยานถึงความยิ่งใหญ่ที่ไม่ธรรมดาของต้าฝ่ากับทุกคน

(บทความนี้ได้รับการคัดเลือกเนื่องในโอกาสเฉลิมฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลกปี 2025 ที่ Minghui.org)