หญิงชราวัย 90 ปี : ฉันมีสุขภาพดีและไร้ความกลัวด้วยความเชื่อที่บริสุทธิ์ในท่านอาจารย์และต้าฝ่า

(Minghui.org) ก่อนที่ฉันจะเริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าในปี 1996 ฉันเป็นมะเร็งกระดูก ขาซ้ายของฉันไร้ความรู้สึกและโรงพยาบาลบอกว่าต้องตัดขาออก ถ้าไม่ตัดขา ฉันจะไม่กลับมามีความรู้สึกอีกเลย หลังจากที่ญาติคนหนึ่งทราบอาการของฉัน เธอแนะนำให้ฉันลองฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ฉันคิดว่า แม้แต่ลุกขึ้นนั่ง ฉันยังทำไม่ได้เลย แล้วฉันจะฝึกท่าฝึกได้อย่างไร เธอคะยั้นคะยอให้ฉันลองดู และหลายคนก็บอกว่าการฝึกทำให้สุขภาพของพวกเขาดีขึ้น

ฉันขอให้ครอบครัวของฉันพาฉันไปฝึกที่สนามฝึก ฉันจะได้ลองฝึกดู เพราะขาซ้ายของฉันไม่มีความรู้สึก ฉันเลยทำได้แค่นั่งพิงกำแพง ตอนแรกฉันก็แค่ดูคนอื่นฝึก จากนั้นผู้ช่วยสอนก็สาธิตท่าเคลื่อนไหวให้ฉันดูอย่างอดทน แล้วฉันก็ค่อย ๆ เรียนรู้ท่าฝึก

ภายในเวลา 2 เดือน ความรู้สึกที่ขาของฉันกลับคืนมา และสุขภาพของฉันก็ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฉันไม่เคยกลับเข้าโรงพยาบาลอีกเลย ฉันรู้สึกสำนึกในพระคุณอย่างสุดซึ้ง ! ฝ่าหลุนต้าฝ่าเป็นการฝึกที่วิเศษและน่าอัศจรรย์มาก โรคที่โรงพยาบาลรักษาไม่ได้ก็หายไปหลังจากที่ฉันเริ่มฝึก ฉันรู้สึกมีความสุขมากเกินกว่าจะพรรณนาและสนับสนุนให้ลูก ๆ ของฉันฝึกด้วย ฉันซื้อหนังสือจ้วนฝ่าหลุนให้พวกเขาคนละหนึ่งเล่ม ลูก ๆ ของฉันก็มีความสุขมากเช่นกันที่เห็นฉันมีสุขภาพดี และลูกสาวทั้งสามคนของฉันก็เริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า

ฉันไม่เคยไปโรงเรียน ฉันได้เรียนในชั้นเรียนอ่านเขียนเพียงแค่ 2 เดือน ดังนั้นฉันจึงอ่านหนังสือไม่ออก ตอนที่ฉันเริ่มอ่านจ้วนฝ่าหลุน ฉันต้องเรียนรู้ตัวอักษรแต่ละตัวทีละตัว ตอนแรกฉันฟังผู้ฝึกอื่นอ่านออกเสียงในกลุ่มอ่านฝ่า เมื่อฉันกลับมาบ้าน ฉันพยายามนึกถึงตัวหนังสือที่เราเพิ่งอ่านกัน เมื่อฉันเจอตัวอักษรที่ไม่คุ้นเคย ฉันจะจดตัวอักษรเหล่านี้ไว้หรือวาดไว้เพราะฉันเขียนไม่เป็น เมื่อลูก ๆ ของฉันกลับมาจากที่ทำงาน ฉันจะถามพวกเขาว่าตัวอักษรเหล่านี้คืออะไร ด้วยวิธีนี้ ฉันจึงสามารถอ่านจ้วนฝ่าหลุนจบเล่มได้ ฉันรู้ว่า แม่บ้านที่ไม่รู้หนังสือสามารถเรียนรู้ฝ่าได้ ก็เพราะความช่วยเหลือของท่านอาจารย์ การที่ฉันสามารถอ่านหนังสือจ้วนฝ่าหลุนทั้งเล่มได้เป็นสิ่งที่ฉันไม่กล้าแม้แต่จะคิด ตอนนี้ฉันสามารถอ่านหนังสือของท่านอาจารย์ได้ทุกเล่มแล้ว ฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของท่านอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่และเปี่ยมด้วยเมตตาของเรามาก ! ตราบใดที่คุณปรารถนาที่จะบำเพ็ญ ท่านอาจารย์ก็จะช่วยเหลือคุณ ! ความรู้สึกขอบคุณของฉันไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ มีเพียงความเชื่อในท่านอาจารย์และฝ่าเท่านั้นที่ฉันจะตอบแทนกรุณาธิคุณของท่านอาจารย์ได้ !

วันที่ 15 เมษายน 1999 ฉันไปปักกิ่งกับเพื่อนผู้ฝึกเพื่ออธิบายความจริง ต่อมาในวันที่ 20 กรกฎาคม พรรคคอมมิวนิสต์จีนเริ่มการรณรงค์ประทุษร้าย เจ้าหน้าที่ชุมชนพาฉันไปที่สำนักงานและไม่อนุญาตให้ฉันกลับบ้านจนกว่าฉันจะลงนามในคำแถลงประณามฝ่าหลุนต้าฝ่า ฉันปฏิเสธที่จะลงนามดังนั้นพวกเขาจึงไม่ให้ฉันกินอาหารและใช้วิธีการอื่น ๆ เพื่อกดดันฉัน แต่ฉันก็ไม่หวั่นไหว พวกเขาคุกคามฉันวันแล้ววันเล่า และถึงกับบุกค้นบ้านของฉันถึง 2 ครั้ง

ตอนที่ฉันถูกกักตัวอยู่ที่สถานีตำรวจเป็นเวลา 2 สัปดาห์ ฉันอดอาหารประท้วง เมื่อตำรวจคนหนึ่งด่าว่าและขู่ว่าจะตีฉัน ฉันก็ไม่ได้อารมณ์เสีย ฉันนึกถึงสิ่งที่ท่านอาจารย์กล่าวไว้ว่า “...ผู้บำเพ็ญปฏิบัติธรรม จะต้องทำให้ได้ถึงขั้นที่ว่า ตีก็จะไม่โต้กลับ ด่าก็จะไม่ด่ากลับ ใช้มาตรฐานชั้นสูงมาควบคุมตัวเอง” (จ้วนฝ่าหลุน)

ฉันคิดว่า "ถ้าคุณตีฉันหรือดุว่าฉัน คุณก็กำลังให้เต๋อฉัน" พวกเขาหมดหนทางจะจัดการกับฉันและปล่อยฉันไป ฉันไม่รู้สึกหวาดกลัวเลยตอนที่พวกเขาข่มขู่ฉัน ฉันแค่เชื่อในต้าฝ่าและท่านอาจารย์ ฝ่าที่วิเศษเช่นนี้ ฉันจะไม่ฝึกได้อย่างไร ผู้ฝึกอื่นบอกว่าฉันมีความคิดถูกต้องที่แข็งแกร่ง ฉันจึงบอกพวกเขาว่า "ฉันแค่เชื่อในท่านอาจารย์และฝ่าเท่านั้น ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลย"

อีกครั้งหนึ่ง ตำรวจติดตามฉันขณะที่ฉันกำลังแจกเอกสารอธิบายความจริง หลังจากแจกเอกสารเสร็จ ฉันก็ไปรับหลานที่โรงเรียน ฉันสังเกตว่าพวกเขายังคงติดตามฉันอยู่ แต่ฉันไม่กลัว พอรับหลานเสร็จ ฉันหันกลับไปดูก็พบว่าพวกเขาหายไปแล้ว ฉันจึงกลับบ้านอย่างปลอดภัย

ตอนนี้ฉันอายุ 90 ปีแล้ว หูยังคงได้ยินปกติ ตายังมองเห็นชัดเจน และยังคงทำงานบ้านได้ทุกอย่าง ฉันขี่จักรยานสามล้อไปซื้อของบ่อย ๆ และทำอาหารให้ลูก ๆ ครั้งหนึ่งเกิดไฟดับตอนที่ฉันไปเยี่ยมบ้านของเพื่อนผู้ฝึก และฉันเดินขึ้นบันได 11 ขั้นโดยไม่เหนื่อยหอบ ทุกสัปดาห์ฉันจะอ่านฝ่ากับกลุ่ม 2 ครั้ง และออกไปแจกเอกสารอธิบายความจริงกับเพื่อนผู้ฝึก

ขณะที่ฉันแจกเอกสาร ฉันจะมองหาคนที่สวมปลอกแขนโดยเฉพาะ ซึ่งบ่งบอกว่าเขาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย แล้วให้เอกสารแก่พวกเขา ครั้งหนึ่งเมื่อฉันยื่นแผ่นพับให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เขาพูดกับฉันว่า "คุณแก่มากแล้ว ทำไมคุณไม่อยู่บ้านล่ะ ทำไมคุณถึงออกไปแจกเอกสาร คุณไม่กลัวว่าผมจะแจ้งความคุณหรือ" ฉันยิ้มและพูดว่า "คุณควรอ่านเอกสารนี้ให้ดี มันดีสำหรับคุณ !" เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ และผู้คนก็พูดกันไปต่าง ๆ นานา แต่ฉันไม่มีความโกรธเคือง ไม่มีความกลัว และไม่เคยหวั่นไหว ฉันเพียงเชื่อมั่นในท่านอาจารย์และต้าฝ่า

ต้าฝ่ารักษาโรคภัยทั้งหมดของฉัน ! ตลอด 29 ปี ฉันไม่เคยกินยาแม้แต่เม็ดเดียว และไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลย ถึงแม้ว่าฉันจะอายุ 90 ปีแล้ว แต่ฉันก็ยังแข็งแรงดี ทุกคนที่เจอฉันชื่นชมสุขภาพที่แข็งแรงและความมีชีวิตชีวาของฉัน แต่ฉันรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของท่านอาจารย์และต้าฝ่า

ฉันไม่คิดมาก ฉันแค่ทำตามข้อกำหนดของท่านอาจารย์ คือศึกษาฝ่า ฝึกท่า ฟาเจิ้งเนี่ยน และแจกเอกสารอธิบายความจริงเพื่อช่วยเหลือผู้คน ถึงแม้ว่าฉันจะอายุ 90 ปีแล้ว แต่ฉันก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองแก่เลย

หลังจากบำเพ็ญมา 29 ปี ฉันรู้สึกสำนึกในพระคุณของท่านอาจารย์อย่างมากสำหรับการช่วยเหลือและการชี้นำของท่าน ฉันจะเดินให้ดีบนเส้นทางนี้อย่างแน่นอน