(Minghui.org) ปี ค.ศ. 2016 ขณะที่ออกไปเดินเล่น ฉันเดินผ่านรถบรรทุกที่จอดอยู่ ฉันคิดว่าเดินบนทางเท้าปลอดภัยแล้ว แต่ฉันได้ยินเสียงเรียกดังว่า "ถอยหลัง ถอยหลัง !” ฉันหยุดทันทีและมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นว่าเสียงมาจากไหน

อย่างไรก็ตาม ตาทิพย์ของฉันได้มองเห็นรถม้าในราชสำนักโบราณคันหนึ่งกำลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ในขณะเดียวกันฉันก็รู้สึกว่าศีรษะของฉันถูกกระแทกเล็กน้อย และไม่รู้สึกอย่างอื่น ฉันมองลงไปดูและเห็นว่ามีวัสดุหนานุ่มสีขาวห่อหุ้มฉันอยู่ รัศมีของแสงสีเหลืองทองสาดส่องออกมาจากวัสดุนั้น ฉันรู้สึกว่า ท่านอาจารย์ [หลี่ หงจื้อ] กำลังคุ้มครองฉัน

จากนั้น ฉันก็มองอะไรไม่เห็นและเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ รู้เพียงว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนพื้น ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่ามีไฟฟ้าช็อกวิ่งจากไหล่ไปถึงแขนแต่ไม่มีอาการปวดอื่น ๆ ฉันคิดว่า “ท่านอาจารย์กำลังปรับเส้นทางพลังงานให้ฉัน” จากนั้นฉันก็หมดสติไปและฝันว่าได้มองผ่านหน้าต่างของห้องโดยสาร เห็นผู้ฝึกคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนเนื่องจากความเจ็บป่วย เธอยิ้มให้ฉัน

ต่อจากนั้นก็ได้ยินเสียงดัง ฉันลืมตาขึ้นและเห็นผู้ฝึกอีกคน ฉันรู้ตัวว่าประสบอุบัติเหตุและบอกกับเธอว่า "ช่วยฉันลุกขึ้นที" หลังจากนั้นฉันก็หมดสติไปอีกครั้ง เธอบอกกับฉันภายหลังว่า "ฉันช่วยดึงคุณลุกขึ้นมาแล้ว ฉันเห็นกองเลือดใหญ่มาก มีคนบอกฉันว่าอย่าขยับเขยื้อนคุณ ฉันจึงวางคุณลงอีกครั้ง คุณมีแผลเป็นหลุมขนาดเท่าไข่ไก่ที่ด้านหลังของศีรษะ ฉันเห็นของเหลวไหลออกมา ฉันกลัวมากจนเกือบเป็นลม”

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาฉันตื่นขึ้นในโรงพยาบาล ฉันสงสัยว่าฉันได้รับยาอะไรบ้างหรือเปล่า ในฐานะผู้ฝึกฉันมั่นใจว่ายาจะไม่มีผลต่อฉัน แล้วฉันก็เห็นว่าฉันกำลังได้รับน้ำเกลือทางหลอดเลือด ฉันลุกขึ้นนั่งสมาธิโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย

ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะออกจากโรงพยาบาลไหม เพื่อนผู้ฝึกได้ยกคำสอนของท่านอาจารย์ว่า “คนธรรมดาสามัญจะรักษาโรคของเทพได้อย่างไร” (การบรรยายฝ่า ณเมืองลอสเเองเจลลิส)

วันถัดมา ฉันได้รับอนุญาตให้เดินรอบ ๆ ได้ ฉันใช้ทุกโอกาสเพื่อบอกกับแพทย์ พยาบาล ผู้ป่วยรายอื่น ๆ รวมทั้งครอบครัวของพวกเขาเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่า ฉันแนะนำคนให้ลาออกจากพรรคคอมมิวนิสต์จีนและองค์กรยุวชนของพรรคได้ทั้งหมด 21 คน

ในวันที่สาม ฉันพร้อมที่จะกลับบ้านแต่รู้สึกเจ็บแปล๊บที่แขนทุกครั้งที่มีคนแตะถูกมัน ฉันกังวลว่าจะไม่ได้รับอนุญาตให้กลับบ้านก็เลยไม่บอกใครเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม แพทย์ต้องการให้ฉันทำแสกนเอ็มอาร์ไอ เนื่องจากสงสัยว่าฉันอาจได้รับบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังส่วนคอ

เขาบอกว่า “การบาดเจ็บบริเวณกระดูกสันหลังส่วนคอเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก คุณไม่อาจจะดูแลรักษาด้วยตัวเองได้ หรือถ้าแย่กว่านั้นคุณอาจเสียชีวิตอย่างเจ็บปวดทรมาน” ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องจริงถ้าหากว่าฉันไม่ใช่ผู้ฝึก แต่ในฐานะผู้บำเพ็ญอาการเหล่านี้เป็นเพียงการทดสอบเท่านั้น ฉันบอกเขาว่าฉันจะฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วถ้าฉันอ่านฝ่าหลุนต้าฝ่าและฝึกท่า และแน่นอน อาการปวดที่แขนทั้งสองข้างของฉันก็หายเป็นปลิดทิ้งเมื่อฉันกลับถึงบ้าน อ่านฝ่า และฝึกท่า

“ซิวเลี่ยนไปตามทางแห่งธรรมอย่างแท้จริง ใครก็ไม่กล้าที่จะแตะต้องท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านมีฝ่าเซินของข้าพเจ้าคอยคุ้มครองดูแล จะไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้น” (จ้วนฝ่าหลุน บทที่ 3)

อุบัติเหตุครั้งนี้ดูเหมือนจะร้ายแรงมากแต่ฉันไม่เคยได้รับอันตรายใด ๆ เลย ฉันไม่รู้สึกกลัวหรือไม่รู้สึกว่าไม่สบาย ฉันเพียงแค่หมดสติ ฉันเชื่อว่าถ้าท่านอาจารย์ไม่ได้ดูแลฉัน ฉันคงจะตายไปแล้ว

ฉันยังรับรู้ได้ว่า ฉันได้ชดใช้หนี้กรรมในมิตินี้ขณะที่นอนอยู่บนพื้นเป็นเวลา 40 นาที แต่ความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่แท้จริงนั้นท่านอาจารย์ได้แบกรับแทน

“ที่จริงพวกท่านที่บำเพ็ญนั้นไม่ใช่รอจนผู้บำเพ็ญเดินไปถึงก้าวสุดท้าย จึงจะดูว่าท่านสามารถหยวนหมั่นได้หรือไม่ แต่เป็นว่าในระหว่างขั้นตอนของการบำเพ็ญของคนคนหนึ่ง ดูว่าคนคนนี้บำเพ็ญใช้ได้แล้ว ก็เริ่มดำเนินการทดสอบด่านนั้นของเขาว่าจะสามารถหยวนหมั่นได้หรือไม่ ดังนั้นจึงสำคัญมาก ขอเพียงเป็นผู้บำเพ็ญ แต่ละคนล้วนจะต้องประสบ และด่านนี้กล่าวสำหรับคนคนหนึ่ง แทบจะเป็นการทดสอบความเป็นตายทีเดียว” (การบรรยายฝ่าที่แคนาดา)

ไม่มีความบังเอิญในการบำเพ็ญ ฉันเข้าใจว่าฉันถูกทดสอบความเป็นตาย และได้ชดใช้หนี้กรรมจากการทดสอบนี้ แผลหลุมที่ด้านหลังของศีรษะของฉันเป็นเพียง "ภาพลวงตา" แน่นอน เพราะฉันไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย

สุดท้ายฉันก็ไม่ได้เรียกร้องเงินค่าเสียหายใด ๆ จากคู่กรณี เขาตื้นตันใจมากและเขากับครอบครัวก็ได้ลาออกจากสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์จีน