(Minghui.org) ผมและภรรยาเริ่มฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าพร้อมกัน หลังจากพรรคคอมมิวนิสต์จีนเริ่มการประทุษร้ายในปี 1999 เราย่อหย่อนไปแต่ไม่ถึงกับเลิกฝึกอย่างสิ้นเชิง เพราะฝ่าหลุนต้าฝ่าได้หยั่งรากลึกในใจของเรา จนกระทั่งเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเราได้เริ่มฝึกบำเพ็ญอย่างแข็งขันและทำสามสิ่งด้วย

เวลา 20.00 น. ของวันที่ 15 พฤษภาคม 2021 ผมรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาอย่างกะทันหันที่หน้าอกด้านซ้าย ราวกับว่ามีใครกำลังพยายามดึงหัวใจของผมออกมา มันรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ผมรู้ว่าอิทธิพลเก่ากำลังใช้ช่องโหว่ในการบำเพ็ญของผมมาประทุษร้ายผม ผมนั่งลงทันทีและพยายามฟาเจิ้งเนี่ยน แต่ความเจ็บปวดนั้นแสนสาหัสจนจิตใจของผมว่างเปล่า

ในทันทีผมก็นึกได้ว่าควรขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์ ผมจึงร้องเรียกในใจซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า “ท่านอาจารย์ ได้โปรดช่วยผมด้วย...” ความเจ็บปวดนั้นก็ค่อย ๆ บรรเทาลง

เช้าวันรุ่งขึ้น ภรรยาเรียกผมรับประทานอาหารเช้า แต่ผมไม่มีเรี่ยวแรงหรือกำลังที่จะลุกขึ้น ผมลุกขึ้นจากเตียงไม่ได้ ภรรยาได้ขอให้ผู้ฝึกอีกคนมาหาและช่วยกันฟาเจิ้งเนี่ยน ผู้ฝึกมองดูสภาพของผมแล้วก็ตัดสินใจจะพักอยู่ด้วย เธอกับภรรยาของผมใช้เวลาฟาเจิ้งเนี่ยนให้ผมทั้งคืน

ในวันที่สาม มีผู้ฝึกมาเพิ่มอีกสองคน หลังจากฟาเจิ้งเนี่ยนแล้ว พวกเราได้แลกเปลี่ยนความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพของผมโดยใช้ฝ่าเป็นที่ตั้ง ทันใดนั้น ผมรู้สึกว่ามีการระเบิดในหน้าอกของผม ตามมาด้วยมีบางสิ่งพุ่งออกไปจากลำคอของผม ภรรยาของผมรีบคว้าถังขยะให้ผม

เลือดสีดำปนม่วงผสมกับลิ่มเลือด กลิ่นเหม็นเหมือนอาหารเน่าเสียพุ่งออกไปจากปากของผม ! ผมไอไม่หยุดและอาเจียนเป็นเลือด จิตใจว่างเปล่า และผมหายใจหอบ

ผู้ฝึกคนอื่น ๆ แนะนำให้ผมท่องฝ่า แต่ผมจำอะไรไม่ได้เลย คนหนึ่งพูดว่า "คุณจะต้องระบุตัวตนที่แท้จริงของคุณให้ได้และแยกมันออกจากตัวตนปลอม ชีวิตชั่วร้ายบางอย่างกำลังควบคุมคุณ ไม่ให้คุณจำฝ่าได้และทำให้คุณสับสน เพื่อเป้าหมายที่ชั่วร้ายของพวกมัน คุณต้องปฏิเสธพวกมันและขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์”

สถานการณ์นี้ดำเนินอยู่นานกว่าสองเดือน

เมื่อเวลาผ่านไป ความคิดถูกต้องของผมค่อย ๆ หายไป พี่ ๆ น้อง ๆ และคู่สมรสของพวกเขาทราบเรื่องของผม ก็ตำหนิภรรยาของผมที่ไม่พาผมไปโรงพยาบาล ด้วยความคิดถูกต้องที่ถดถอยของผม ภรรยาของผมพูดกับผมว่า “ทำไมเราไม่ไปโรงพยาบาลล่ะ” ลูกชายของผมเห็นด้วย "ใช่ ไปกันเถอะ อย่างน้อยเราก็ให้ฉายเอ็กซเรย์เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น”

ผมคอยตรวจสอบการบำเพ็ญของผมแต่ก็ยังไม่พบช่องโหว่ของตัวเอง ผมไม่ได้บำเพ็ญอย่างขยันขันแข็งหรือยังปฏิบัติไม่ได้ตามข้อกำหนดของฝ่า ผมไม่มั่นใจในสภาวะการบำเพ็ญของตัวเอง จึงคิดว่า “เอาล่ะ ผมจะไป อย่างน้อยที่สุด ภรรยาและลูกชายของผมจะได้ไม่ถูกตำหนิ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรก็ตาม”

เพราะผมตัดสินใจไปโรงพยาบาล เพื่อนผู้ฝึกคนหนึ่งจึงมาหาและแนะนำให้ผมท่องจิงเหวิน “พูดถึงฝ่า”

ผมคิด “ถูกแล้ว ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าจะแยกห่างจากฝ่าไม่ได้” ผมคัดลอกจิงเหวินของท่านอาจารย์ด้วยมือ “พูดถึงฝ่า” และ “จิตพุทธ” แล้วนำไปโรงพยาบาลด้วย

ผมไปโรงพยาบาลวันที่ 29 กันยายน และเสียใจทันทีที่ไปถึง ผมรู้สึกหงุดหงิดกับการทดสอบทางการแพทย์และการตรวจร่างกายทั้งหมด และหมดแรงกับการเดินขึ้นชั้นบนและเดินลงชั้นล่างเพื่อทำให้เสร็จ ผมไม่ได้อ่านฝ่าเลยจนทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ตอนบ่ายผมอาเจียนเป็นเลือดบนพื้นห้องน้ำอีกครั้ง ผมเห็นถังขยะอยู่ข้างนอกและวิ่งไปอาเจียนใส่ในถังขยะนี้ ผมขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์ แล้วอาการอาเจียนก็ดีขึ้น

พนักงานทำความสะอาดเห็นภรรยาของผมทำความสะอาดห้องน้ำจึงพูดว่า “ให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ สามีของคุณอาเจียนเป็นเลือดออกมามาก รีบพาไปพบแพทย์ก่อน !” ภรรยาของผมไปบอกหมอและพยาบาล หมอบอกว่าทำอะไรไม่ได้และบอกให้รออยู่ที่เตียง

พอกลับไปที่เตียงผู้ป่วย ฝ่าของท่านอาจารย์ก็ผุดขึ้นมา

“เทพเซียนคนหนึ่ง จะให้คนธรรมดาสามัญรักษาโรคให้ได้อย่างไรกันละ คนธรรมดาสามัญจะรักษาโรคของเทพได้อย่างไรละ” (การบรรยายฝ่า ณ เมืองลอสแองเจลิส)

“ข้าพเจ้าพูดว่าเทพ ทุกคนมองเห็นเทพองค์นั้น รวมทั้งเทพที่บำเพ็ญอยู่บนเขาหลายร้อยปีแล้ว หลายพันปี เขาไม่ไปโรงพยาบาล ใช่หรือไม่ (เหล่าศิษย์ปรบมือกึกก้อง) หมอที่โรงพยาบาลเมื่อเป็นโรคแล้วไปหาเขาเพื่อรักษา (เหล่าศิษย์หัวเราะ ปรบมือกึกก้อง) นี่คือความสัมพันธ์แบบนี้ ดังนั้นทุกคนต้องแจ่มชัดอย่างแน่นอน” (“การบรรยายธรรมที่กรุงวอชิงตันดีซี ค.ศ. 2018”)

ผมบอกกับตัวเองว่า “สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นไม่ใช่กำลังบอกผมหรือว่าโรงพยาบาลไม่สามารถรักษาผมได้ ผมอยากกลับบ้าน ! ปล่อยวางตัวเองและมอบทุกอย่างให้ท่านอาจารย์ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับท่านอาจารย์”

ผมเล่าความคิดของผมให้ภรรยาฟัง แล้วเธอก็พูดว่า “แล้วแต่คุณ” ผมตัดสินใจกลับบ้าน

คืนที่ผมกลับถึงบ้าน ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่ข้างในหน้าอกของผม และเริ่มอาเจียนเป็นเลือดอีกครั้ง ผมเชื่อว่าเป็นเพราะผมได้รับยาฉีดเพื่อหยุดภาวะเลือดออกภายในร่างกายจากโรงพยาบาลและตอนนี้ท่านอาจารย์กำลังช่วยกำจัดสารพิษนั้น

ผมนึกถึงสิ่งที่ท่านอาจารย์กล่าว

“ในฐานะศิษย์ เมื่อความทุกข์ยากมาถึง สามารถบรรลุถึงความไม่สะทกสะท้านหวั่นไหวจริง ๆ หรือสามารถปล่อยวางจิตใจจนสอดคล้องกับระดับชั้นที่ต่างกัน ข้อกำหนดที่ต่างกันต่อคุณ ก็เพียงพอที่จะผ่านด่านได้แล้ว” (“พูดถึงฝ่า” จิงจิ้นเหย้าจื่อ)

จิตใจของผมสงบลงได้ จากการรักษาความคิดนี้ไว้ ผมหยุดอาเจียนและนอนหลับสนิท

นับตั้งแต่นั้นมา ผมอ่านฝ่าและฝึกท่าทุกวัน ผมหยุดอาเจียนเป็นเลือดและรู้สึกสบายดี ผมหายเป็นปลิดทิ้งจากโรคที่โรงพยาบาลรักษาไม่ได้เพียงแค่ศึกษาฝ่าอย่างแน่วแน่และฝึกท่าที่บ้าน

ประสบการณ์ของผมไม่เพียงทำให้ครอบครัวของผมและเพื่อนผู้ฝึกเห็นถึงปาฏิหาริย์ของต้าฝ่า แต่ยังทำให้คนรอบข้างเชื่อด้วยว่าฝ่าหลุนต้าฝ่ายอดเยี่ยมมาก

ขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่ให้ชีวิตที่สองแก่ผม !

ขอบคุณเพื่อนผู้ฝึกที่ให้ความช่วยเหลือโดยไม่คำนึงถึงตัวเองและทันเวลา !

ผมรับรู้ได้ว่าช่องโหว่ของผมคืออะไร ผมเล่นเกมบนโทรศัพท์มือถือและฟังนิยายออนไลน์เยอะมาก

ผมรู้สึกละอายใจที่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวัง ผมจะฝึกบำเพ็ญอย่างขยันขันแข็ง ทำสามสิ่งให้ดี ช่วยผู้คนให้มากขึ้น และดำเนินชีวิตตามการช่วยเหลือที่เมตตาของท่านอาจารย์ !

ข้อคิดเห็นในบทความนี้เป็นความคิดเห็นหรือความเข้าใจของผู้เขียนเอง เนื้อหาทั้งหมดที่เผยแพร่บนเว็บไซต์นี้เป็นลิขสิทธิ์ของ Minghui.org หมิงฮุ่ยจะผลิตฉบับรวมเล่มของเนื้อหาออนไลน์เป็นประจำรวมทั้งในโอกาสพิเศษด้วย