ความทรงจำล้ำค่าของการฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลกในศูนย์กักกัน

(Minghui.org) ในช่วงปีแรก ๆ ของการประทุษร้าย เมื่อใกล้ถึงวันที่ 25 เมษายน พรรคคอมมิวนิสต์จีน (Chinese Communist Party, CCP) จะสั่งให้ทุกหน่วยงานในประเทศจีน “ระวังคนของตัวเองและประตูของพวกเขาเอง” ซึ่งหมายถึงการห้ามพนักงานไม่ให้ไปปักกิ่งเพื่ออุทธรณ์ให้ฝ่าหลุนต้าฝ่า ผลก็คือผู้ฝึกหลายคนในเมืองของฉันถูกจับกุมและถูกขังในเดือนเมษายนและพฤษภาคม ฉันอยู่ที่ทำงานขณะที่ตำรวจท้องที่มาถึงที่ทำงานของฉันและพยายามบังคับให้ฉันลงนามในใบรับประกันว่าจะไม่ไปปักกิ่งเพื่ออุทธรณ์ให้ฝ่าหลุนต้าฝ่า เมื่อฉันปฏิเสธพวกเขาก็จับฉันเข้าศูนย์กักกัน

คนที่อยู่ในห้องขังเดียวกันกับฉันมีประมาณ 20 คน ในจำนวนนี้มีผู้ฝึกประมาณ 10 คน เราปรึกษากันว่าจะฉลองวันที่ 13 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลกอย่างไร ที่ศูนย์กักกันมีตะเกียบแบบใช้แล้วทิ้งหลายกอง เนื่องจากผู้ต้องขังถูกบังคับให้ห่อตะเกียบเหล่านี้ด้วยกระดาษ เราพบถุงสีเหลืองที่ใช้ใส่ตะเกียบหนึ่งใบ เราทำความสะอาดมัน ทำให้เรียบ และใช้ยางรัดถุงสีแดงที่อยู่กับถุงมาทำเป็นตัวอักษร “ความจริง ความเมตตา ความอดทน” เราใช้เวลาหลายคืนกว่าจะทำป้ายนี้เสร็จ แต่มันออกมาสวยงาม ! เราตื่นเต้นมากที่สามารถทำป้ายได้น่าดูด้วยวัสดุที่มีอยู่จำกัดในศูนย์กักกัน มันมีค่ามากสำหรับเรา !

เมื่อเราอธิบายความจริงเกี่ยวกับการประทุษร้ายฝ่าหลุนต้าฝ่าให้กับนักโทษ พวกเขาและหัวหน้าห้องขังของเราก็เข้าใจสถานการณ์ที่แท้จริง ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเสียสละ เมื่อไรที่เราได้รับอาหารหรือสิ่งของอื่น ๆ จากครอบครัวของเรา เราจะแบ่งปันให้กับผู้ที่ไม่ใช่ผู้ฝึก พวกเขาทุกคนรู้ว่าผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าเป็นคนดี พวกเขาช่วยเรากลับคืน บรรยากาศในศูนย์กักกันเปลี่ยนเป็นกลมเกลียว เนื่องจากผู้ที่มาใหม่ส่วนใหญ่ไม่มีอะไรมาด้วยเมื่อมาถึง ผู้ฝึกจึงแบ่งของของเราให้พวกเขา เมื่อผู้ต้องขังร้องไห้ เราจะปลอบพวกเขาและเล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับหลักการของฝ่าหลุนต้าฝ่า

เราศึกษาฝ่าเมื่อเราไม่ต้องทำงาน คนที่ไม่ใช่ผู้ฝึกก็เข้าร่วมการอ่านฝ่ากับเราด้วย เรานั่งเป็นแถวขณะที่คนหนึ่งอ่านหนังสือจ้วนฝ่าหลุนออกเสียงดัง มันเป็นหนังสือเล่มเล็กที่เพื่อนผู้ฝึกคนหนึ่งหาทางนำเข้ามา ผู้คุมมองเห็นได้จากกล้องวงจรปิดว่าเรากำลังนั่งเงียบ ๆ แต่ไม่รู้ว่าเรากำลังฟังคนอื่นอ่านหนังสืออยู่ ผู้คุมรู้จากพฤติกรรมของเราว่าผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าเป็นคนดี เมื่อมีคนใหม่มา ผู้คุมจะบอกเธอว่า “ไปขอให้ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าช่วยคุณ”

เราได้ฝึกท่าด้วย คนที่ไม่ใช่ผู้ฝึกบางคนก็ฝึกท่ากับเราด้วย ครั้งหนึ่งผู้หญิงคนหนึ่งจากชนบทบอกฉันด้วยความตื่นเต้นว่า “เมื่อฉันฝึกท่า ฉันเห็นพระภิกษุอยู่รอบๆ ฉันด้วย” ฉันบอกว่าเธอต้องมีวาสนายิ่งใหญ่ที่ถูกกำหนดไว้เพื่อให้บำเพ็ญ เธอบอกว่าจะเรียนรู้ให้มากขึ้นเมื่อเธอได้รับการปล่อยตัว

คนที่ไม่ใช่ผู้ฝึกในห้องขังของเราต่างดีใจที่ได้ยินว่าเรามีแผนที่จะฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลก และบอกว่าพวกเขาต้องการเข้าร่วมด้วย หัวหน้าห้องขังของเราก็สนับสนุนด้วย เราเก็บผลไม้และอาหารว่างไว้เป็นเครื่องสักการะสำหรับวันเฉลิมฉลอง ช่วงเย็นของวันที่ 12 พฤษภาคม เราอาบน้ำถึงแม้ว่าน้ำจะเย็นจัดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับวันรุ่งขึ้น

หลังอาหารเช้า เราทำความสะอาดโต๊ะ วางผลไม้และอาหารว่างเป็นเครื่องสักการะและแขวนป้ายอันล้ำค่าของเราที่มีคำว่า “ความจริง-ความเมตตา-ความอดทน” ไว้ที่ฝาผนัง

พวกเราทุกคน ทั้งผู้ฝึกและคนที่ไม่ใช่ผู้ฝึก ยืนเรียงกันเป็นแถวหน้าโต๊ะ บรรยากาศเคร่งขรึมและศักดิ์สิทธิ์ ผู้ฝึกร้องเพลง “Be Saved” แล้วน้ำตาก็ไหลอาบแก้มของเรา คนที่ไม่ใช่ผู้ฝึกก็ดูเหมือนประทับใจเช่นกัน

ฉันเช็ดน้ำตา หยิบบทที่ฉันเตรียมไว้ออกมา และอ่านแต่ละคำอย่างช้า ๆ ฉันจำทุกสิ่งที่เขียนไม่ได้ แต่จำได้สองสามประโยค “ในวันนี้ ท่านอาจารย์ผู้เมตตาที่ยิ่งใหญ่ของเราถือกำเนิด จ้าวผู้สร้างเสด็จลงมายังโลกมนุษย์ นำแสงสว่างและความหวังมาสู่มวลมนุษยชาติ ในวันนี้แสงพระพุทธส่องสว่างไปทั่วโลก ! เราจะจดจำและเฉลิมฉลองวันพิเศษนี้ตลอดไป !”

แม้ว่าเราจะถูกกักขัง เราก็ยังรู้สึกว่าเราถูกรายล้อมด้วยความเมตตาที่ล้ำลึกของพระพุทธ เช่นเดียวกับเพื่อนผู้ฝึกทั่วโลก

20 กว่าปีผ่านไปแล้ว เมื่อใกล้ถึงวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลก ฉันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงการเฉลิมฉลองดังกล่าวในศูนย์กักกัน แม้จะถูกประทุษร้าย เราก็ยังเดินทางภายใต้การคุ้มครองของท่านอาจารย์ ไม่มีคำพูดใดที่จะพรรณนาความสำนึกในพระคุณต่อการเสียสละและกรุณาธิคุณของท่านอาจารย์ได้ น้ำตาเอ่อล้นทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเพลง “Singing to Master”

“ใครจะรู้ถึงความเจ็บปวดในใจของท่าน ใครจะรู้ถึงความยากลำบากของท่าน ใครจะรู้ถึงความเสียสละที่ขมขื่นของท่าน ใครจะรู้ถึงความหนักอึ้งของภาระของท่าน

“เรามาเพื่อสรรพชีวิต เราลงมาสู่ความทุกข์ยากโดยปราศจากความกลัวเพื่อช่วยอาจารย์เจิ้งฝ่า ท่านคือผู้ที่นำเราผ่านพ้นภยันตราย ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำ อำนาจแห่งกุศลผลบุญที่ยิ่งใหญ่ของต้าฝ่าจะส่องแสงสว่างไสวยิ่งขึ้น

“เสียงสรรเสริญดังก้องไปทั่วจักรวาล วาสนาผูกพันหลายยุคสมัยนับไม่ถ้วนแผ่กระจายไปทั่วสวรรค์และโลก คือท่านที่กำลังนำสรรพชีวิตไปสู่อนาคต ความโชติช่วงของต้าฝ่าจะส่องแสงโชติช่วงในจักรวาลชั่วนิรันดร์”