สวี เจี่ย คนรับใช้ของเล่าจื๊อผิดพลาดที่ไหน

(Minghui.org) บทความก่อนหน้านี้ที่เผยแพร่บน Minghui.org เล่าเรื่องราวของนักปราชญ์ลัทธิเต๋าเล่าจื๊อ ซึ่งถูกคนรับใช้ของเขา (สวี เจี่ย) ฟ้องร้อง หลังจากสวีติดตามเล่าจื๊อมา 200 ปี เขาบ่นว่าเขาไม่ได้รับค่าจ้าง เล่าจื๊ออธิบายในศาลว่าเครื่องรางของลัทธิเต๋าของเขาคือสิ่งที่ยืดอายุของสวีตลอดหลายปีที่ผ่านมา และสวีจะได้รับค่าจ้างตามที่สัญญาไว้ และอื่น ๆ อีกมากมายเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง เนื่องจากสวีไม่ต้องการรอ เล่าจื๊อจึงเอาเครื่องรางของเขาคืนกลับมา สวีจึงกลายเป็นโครงกระดูกที่แก่ชราในทันที

บทความนี้ยังกล่าวถึงคดีความที่อดีตนักเรียนและนักแสดงยื่นฟ้อง Shen Yun Performing Arts และโรงเรียนสอนศิลปะและดนตรี Fei Tian Academy และ Fei Tian College หลังจากออกจากเสินยวิ่น โจทก์ได้เปิดโรงเรียนสอนเต้นของเธอเองและทํางานร่วมกับสถาบันสอนเต้นปักกิ่ง ซึ่งควบคุมโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีนซึ่งเป็นระบอบการปกครองที่แทรกแซงเสินยวิ่นอย่างต่อเนื่อง โดยเป็นส่วนหนึ่งของการประทุษร้ายฝ่าหลุนกง ตอนนี้โจทก์กําลังเรียกร้องค่าชดเชยในช่วงเวลาหลายปีที่เธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับเสินยวิ่นและเฟยเทียน

ตามข้อมูลจากเฟยเทียนในช่วง 12 ปีที่โจทก์ลงทะเบียนเรียนใน Fei Tian Academy และต่อมาลงทะเบียนเรียนที่ Fei Tian College ทางสถาบันและวิทยาลัยได้มอบทุนการศึกษาเป็นจำนวนเงิน 50,000 ดอลลาร์สหรัฐต่อปีให้กับเธอเพื่อครอบคลุมค่าเล่าเรียน วัสดุการฝึกอบรม เสื้อผ้า ที่พักและอาหาร และค่าใช้จ่ายอื่น ๆ โดยรวมแล้ว เธอได้รับทุนการศึกษาและค่าตอบแทนประมาณ 550,000 ถึง 600,000 ดอลลาร์สหรัฐในช่วงเวลานั้น

เสินยวิ่นแบกรับค่าใช้จ่ายเหล่านี้ไม่ใช่เพราะมีเงินเหลือ แต่เพื่อลดภาระของนักเรียนและครอบครัวของพวกเขา ในช่วงสองทศวรรษสั้น ๆ นับตั้งแต่ก่อตั้ง เสินยวิ่นต้องเผชิญกับความท้าทายมากมายไม่เพียงเพราะขาดเงินทุนสนับสนุนจากภายนอก แต่ยังเป็นเพราะความพยายามอย่างเป็นระบบของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในลอบทำลายบริษัท

ความเชื่อทางจิตวิญญาณในโลกฆราวาส

ศาสนาหลักทั้งหมดชี้นําให้ผู้คนให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ส่วนตัวน้อยลง ผู้ที่นับถือศาสนาหลายคนอุทิศเวลาและความสามารถของตนเพื่อทําความดีและเผยแพร่ความเชื่อโดยไม่คาดหวังผลประโยชน์ทางโลก การมีส่วนร่วมในการส่งเสริมความเชื่อของพวกเขามีลักษณะที่แตกต่างไปจากงานทั่วไปโดยสิ้นเชิง ในบางกรณี ผู้ที่ทำงานทางศาสนาได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างภายใต้กฎหมายแรงงาน

ท่านอาจารย์หลี่หงจื้อ ผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนกง เขียนว่า

"ฝ่าหลุนต้าฝ่าเผยแพร่อยู่ในสังคมคนธรรมดาสามัญ แน่นอนจะถูกสังคมจำกัดความเป็นศาสนา ดังนั้นฝ่าหลุนกงก็จดทะเบียนในแต่ละประเทศทั่วโลกในนามของกลุ่มศาสนา ในขณะเดียวกัน วัดหลงเฉวียน วัดหลักของฝ่าหลุนต้าฝ่าในสหรัฐอเมริกาก็จดทะเบียนเป็นวัดทางศาสนาเช่นกัน" (การบำเพ็ญกับศาสนา)

นักวิชาการได้ตีพิมพ์เผยแพร่ความเข้าใจที่คล้ายคลึงกัน ตัวอย่างเช่น Benjamin Penny จาก Australian National University ผู้เขียน The Religion of Falun Gong เขียนว่าฝ่าหลุนกงคือ "ศาสนาที่ล้ำลึก" และ "คือศาสนาในทุกด้านที่สำคัญ"

ทางเลือกส่วนบุคคล

ตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ของเราบอกให้เราเป็นคนดี แต่ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่คนเราทําในชีวิตของตนก็เป็นทางเลือกส่วนบุคคล

หลี่ ซูถง เป็นศิลปินและนักดนตรีในตํานานในประวัติศาสตร์จีนยุคใหม่ เขาเป็นบุตรของครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย แม้จะประสบความสำเร็จในทางโลกอย่างมาก แต่หลี่ ซูถง กลับรู้สึกเบื่อหน่ายกับความวุ่นวายและความไม่ยั่งยืนของชีวิตทางโลก เมื่ออายุ 39 ปี เขาจึงตัดสินใจละทิ้งชีวิตทางโลกและอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยได้รับนามว่า “หงอี้” ในวันที่ 3 หลังจากที่เขาบวช ภรรยาชาวญี่ปุ่นของเขาเดินทางไปพบเขาที่วัด แต่เขาหลบเลี่ยงไม่พบเธอ เธอจึงกลับญี่ปุ่นและใช้ชีวิตบั้นปลายจนสิ้นลมหายใจ ลองคิดดูว่า ภรรยาของเขาจะฟ้องร้องวัดว่าล่อลวงสามีของเธอให้ออกบวช ทำให้ครอบครัวของเธอพังทลาย และเรียกร้องให้วัดจ่ายค่าชดเชยทางเศรษฐกิจและเยียวยาทางจิตใจให้เธอได้หรือไม่

ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้คนนับไม่ถ้วนค้นหาความหมายของชีวิตในโลกฆราวาสและทางด้านจิตวิญญาณ บางคนพบสิ่งที่พวกเขากําลังมองหาและบรรลุการรู้แจ้งทางจิตวิญญาณ ในขณะที่บางคนหาไม่พบ แต่ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร มีกี่คนที่ได้รับการศึกษาและทักษะที่ทําให้พวกเขาประสบความสําเร็จในชีวิตฆราวาสแล้วหันกลับมาทวงขอค่าชดเชยจากสถาบันที่ให้พวกเขามากมาย บางทีสิ่งที่ได้รับที่ดีที่สุดอาจเป็นการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเราทางด้านจิตวิญญาณและสุภาพร่างกายซึ่งเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นอย่างลึกซึ้งจนไม่สามารถแปลเป็นค่าชดเชยทางวัตถุได้