ฝ่าฮุ่ยประเทศจีน | พูดคุยกับผู้คนในพื้นที่ของฉันเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่า

(Minghui.org) ท่านอาจารย์ได้อธิบายถึงความสําคัญของการอธิบายความจริงเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่า :

"ศิษย์ต้าฝ่าทั่วโลกครอบคลุมทั้งโลกไว้ แต่ละคนมีขอบเขตอันหนึ่ง สิ่งที่ท่านประสบ สัมผัส ล้วนเป็นองค์ประกอบในขอบเขตนี้ของท่าน หากท่านสามารถจะมีเจิ้งเนี่ยนเพียงพอ ท่านก็จะสูงใหญ่อยู่ในขอบเขตนี้ของท่านได้ กดสิ่งที่ไม่ดีเหล่านั้นในขอบเขตของท่านลงไป หากศิษย์ต้าฝ่าแต่ละคนล้วนสามารถทำได้ถึงจุดนี้ทั่วทั้งโลกก็จะเปลี่ยนแล้ว เพราะพวกท่านแต่ละคนที่อยู่ในโลกนี้ แบกรับขอบเขตที่ใหญ่มากอันหนึ่งไว้แล้ว เป็นตัวแทนของสรรพชีวิตในพื้นที่หนึ่ง ข้าพเจ้ามักบอกให้พวกท่านค้นหาจากภายในอยู่เสมอ เมื่อมีปัญหาให้ค้นหาที่ตัวเอง เวลาที่พวกท่านกำลังฟาเจิ้งเนี่ยน ชำระล้างภายในตนเอง นั่นเป็นการทำให้ความคิดของตนบริสุทธิ์เที่ยงธรรม พร้อมกับชำระส่วนที่อยู่ข้างในของท่าน กับสภาพแวดล้อมที่ตนแบกรับอยู่" (การบรรยายฝ่าในที่ประชุมต้าจี้หยวน)

มีหลายวิธีที่เราสามารถพูดคุยกับผู้คนเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าและการประทุษร้ายของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ฉันอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ที่มีประชากรหนาแน่นและมีระบบขนส่งที่ดี ดังนั้นจึงมีโอกาสมากมายที่จะบอกผู้คนเกี่ยวกับต้าฝ่า ตัวอย่างหนึ่งคือขณะรอหรือนั่งรถประจำทาง ยังมีรถไฟใต้ดิน รถไฟความเร็วสูง เรือ และเครื่องบิน ซึ่งบริเวณพื้นที่รอทั้งหมดล้วนเป็นโอกาสในการอธิบายความจริง

ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าจำนวนมากเลือกที่จะอธิบายความจริงเกี่ยวกับการประทุษร้ายให้กับผู้คนนอกภูมิภาคหรือเมืองของตนเองเนื่องจากความกังวลด้านความปลอดภัย เพราะผู้ฝึกจํานวนมากในพื้นที่ของเราถูกจับกุม จึงแทบไม่มีใครอธิบายความจริงในท้องถิ่นเลย

ฉันเคยถามเพื่อนผู้ฝึกว่า "เมื่อคุณเดินทางไปที่อื่นเพื่อพูดคุยกับผู้คนเกี่ยวกับการประทุษร้าย คุณใช้เวลาเดินทางไปกลับประมาณ 4 หรือ 5 ชั่วโมง คุณได้อธิบายความจริงขณะเดินทางหรือเปล่า ถ้าเราทุกคนไปที่อื่นเพื่อช่วยท่านอาจารย์ช่วยเหลือผู้คน แล้วคนที่อาศัยในพื้นที่ของเราล่ะ"

ผู้ฝึกหลายคนพูดว่า "เราไม่พูดถึงต้าฝ่าในขณะที่เรากําลังเดินทางเพราะมันไม่สะดวกหรือไม่ปลอดภัย แต่เราฟาเจิ้งเนี่ยนและท่องฝ่าแทน" ไม่มีใครบอกว่าพวกเขาช่วยให้คนที่อาศัยในพื้นที่รู้ความจริงเกี่ยวกับต้าฝ่า

ความเข้าใจของฉันแตกต่างจากคนอื่นเล็กน้อย นอกจากการศึกษาฝ่า (คําสอน) และฟาเจิ้งเนี่ยนเป็นประจําแล้ว เราควรใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุดและออกไปช่วยท่านอาจารย์ช่วยเหลือผู้คน ความเข้าใจของฉันคือเราจะหาวิธีพูดคุยเกี่ยวกับต้าฝ่ากับผู้คนที่เราพบ

สถานีรถประจำทางหรือรถไฟ

มีความกังวลด้านความปลอดภัยจริง ๆ เมื่อเราพูดคุยกับผู้คนที่สถานีรถประจำทางหรือรถไฟ มีกล้องวงจรปิดเกือบทุกที่ และตอนนี้พรรคคอมมิวนิสต์จีนใช้ระบบจดจําใบหน้า ระบบจดจําท่าทาง และการวิเคราะห์ข้อมูลขนาดใหญ่ (big data) ทําให้เกิดความท้าทายต่อการอธิบายความจริงและโครงการต่าง ๆ ของต้าฝ่า แม้แต่รถประจำทางก็มีกล้องอย่างน้อย 6 ตัว มีกล้องวงจรปิดนับไม่ถ้วนบนท้องถนน เราควรทําอย่างไร

ฉันฟาเจิ้งเนี่ยนก่อนออกไปเสมอ ฉันฟาเจิ้งเนี่ยนเพื่อให้กล้องหยุดทํางาน

เมื่อฉันมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งขึ้นจากการอ่านคําสอนของท่านอาจารย์ ฉันก็ตระหนักว่ากล้องก็กําลังถูกควบคุมโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีนเช่นกัน แทนที่จะฟาเจิ้งเนี่ยนไปยังกล้อง ตอนนี้ฉันมุ่งเน้นไปที่การแก้ไขตัวเอง ฉันคอยตรวจสอบตัวเองให้แน่ใจอยู่เสมอว่าฉันปฏิบัติตามฝ่าและฉันมีความเชื่ออย่างแรงกล้าในต้าฝ่าและท่านอาจารย์

ทันทีที่ฉันก้าวออกจากประตู ฉันก็มองหาโอกาสที่จะพูดคุยกับผู้คนเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่า หลังจากที่ฉันมาถึงสถานีรถประจำทางหรือสถานีรถไฟ ฉันมองไปรอบ ๆ และให้ความสนใจเป็นพิเศษกับคนที่ถือโทรศัพท์มือถือ ครั้งหนึ่งเมื่อฉันอธิบายความจริงที่สถานีรถไฟใต้ดิน มีคนบันทึกวิดีโอฉันและรายงานฉัน ฉันถูกจับกุม แต่ฉันสามารถออกจากสถานีตํารวจรถไฟใต้ดินได้อย่างปลอดภัย

ดูเหมือนว่าจะมีผู้คนรออยู่ที่สถานีรถประจำทางหรือสถานีรถไฟอยู่เสมอ ดังนั้นเมื่อไรที่มีโอกาส ฉันจะพูดเสียงดังขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ทุกคนได้ยินฉัน

มีคนเคยขอให้ฉันสอนท่าฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าให้เธอ เนื่องจากไม่มีม้านั่งและพื้นค่อนข้างสะอาด ฉันจึงนั่งลงในท่าขัดสมาธิเพชรและสาธิตท่าฝึกสมาธิ ทุกคนรอบข้างประหลาดใจเพราะพวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าคนอายุเกือบ 80 ปีจะทำได้คล่องแคล่วขนาดนี้ คนหนึ่งพูดว่า "ถ้าฉันไม่เห็นด้วยตาตัวเอง ฉันคงไม่เชื่อ"

"นี่คือปาฏิหาริย์ของฝ่าหลุนต้าฝ่า" ฉันอธิบาย ขณะปรบมือให้ฉัน มีคนหนึ่งพูดว่า "ฝ่าหลุนต้าฝ่ายอดเยี่ยมจริง ๆ ฉันเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพูด ฝ่าหลุนต้าฝ่าถูกต้องตามกฎหมาย และเจ้าหน้าที่เหล่านั้น [ที่ประทุษร้ายผู้ฝึก] ต่างหากที่ละเมิดกฎหมาย !" ฉันขอให้ทุกคนจําไว้ว่า "ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี" ฉันได้แจกเครื่องรางที่มีวลีเหล่านี้และทุกคนก็ยินดีรับไป

เพิ่มประสิทธิผลให้สูงสุด

คนที่เราพบในสถานีรถประจําทางหรือสถานีรถไฟมีทุกประเภท ครั้งหนึ่งฉันเห็นชายคนหนึ่งอายุประมาณ 40 ปี และสงสัยว่าจะเริ่มการสนทนากับเขาอย่างไร เมื่อเห็นว่าเขาถือถุงพลาสติกใส่ยาอยู่ ฉันจึงถามว่า "ยาทั้งหมดนี้สําหรับคุณหรือ"

"ใช่ สำหรับผมเอง" เขาตอบ "ผมแก่แล้วและมีปัญหาสุขภาพ"

"ฉันเข้าใจ" ฉันพยักหน้าและพูดว่า "ฉันอายุเกือบ 80 ปีแล้ว และฉันไม่ได้ป่วยมา 30 ปีแล้ว คุณเชื่อไหม"

"คุณต้องล้อเล่นแน่ ๆ ! หรือคุณเป็นเทพ" เขาถาม "ไม่มีทางที่คุณจะอายุเกือบ 80 ปี ทําไมคุณถึงดูอ่อนกว่าวัยมาก"

"เป็นเพราะฉันฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ซึ่งเป็นระบบการทําสมาธิที่ช่วยให้สุขภาพใจและกายดีขึ้น โรคภัยทั้งหมดของฉันหายไป การฝึกนี้ยังสอนเราให้เป็นคนดีด้วย" ฉันบอกเขา

"รัฐบาลบอกว่าฝ่าหลุนต้าฝ่าไม่ดี และคุณยังฝึกอยู่หรือ" เขาถาม

"สิ่งที่รัฐบาลพูดไม่เป็นความจริง เนื่องจากจํานวนผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่ามีมากกว่าจำนวนสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์จีน เจียง เจ๋อหมิน อดีตผู้นําพรรคคอมมิวนิสต์จีนจึงอิจฉาและเริ่มการประทุษร้าย" ฉันอธิบาย "รัฐธรรมนูญจีนรับรองเสรีภาพในความเชื่อ และเจียงและพรรคคอมมิวนิสต์จีนกําลังละเมิดกฎหมาย"

"ผมเข้าใจแล้ว ผมถูกพรรคคอมมิวนิสต์จีนหลอก !" เขาพูด "ใช่ เราทุกคนควรปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญ"

เมื่อรถประจำทางของเราใกล้เข้ามา ฉันพูดว่า "โปรดจําไว้ว่า ฝ่าหลุนต้าฝ่ายอดเยี่ยม ! พรรคคอมมิวนิสต์จีนกําลังโกหก !"

คนที่อยู่ในและนอกรถประจำทางได้ยิน "มีคนพูดถึงฝ่าหลุนต้าฝ่า" หนึ่งในนั้นพูด

ฉันไม่กลัวและพูดต่อว่า "โปรดจําคําเหล่านี้ 'ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี !' วลีทั้งสองจะช่วยให้คุณปลอดภัย !"

"เข้าใจแล้ว ! ขอบคุณ ! ขอบคุณ !" ชายคนนั้นตอบ

"ไม่ต้องขอบคุณฉัน ! ท่านอาจารย์หลี่หงจื้อบอกให้เราทําเช่นนี้ !" ฉันบอกเขา

"ขอบคุณ อาจารย์หลี่ !" เขาอุทาน

กลุ่มนักท่องเที่ยว

ครั้งหนึ่งฉันพบนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งที่สถานีรถประจำทาง และพวกเขาถามคําถามหลายข้อ ฉันตอบคำถามพวกเขาทีละคน

หลังจากรถประจำทางมาถึง พวกเขาก็ขึ้นรถและโบกมือลาฉัน หนึ่งในนั้นพูดว่า "คุณเป็นคนดีมาก ขอบคุณ !"

"ท่านอาจารย์หลี่บอกให้ฉันทําเช่นนี้ ขอบคุณท่านด้วยนะ" ฉันตอบ

ทุกคนยิ้มและบุคคลนั้นตอบว่า "ขอบคุณอาจารย์หลี่ !"

หลังจากที่ฉันขึ้นรถประจำทาง ฉันก็ตระหนักว่าฉันลืมน้ำมันพืชราคา 200 หยวนที่เพิ่งซื้อมา เพราะฉันคิดแต่เรื่องอธิบายความจริงให้ผู้คน แต่แล้วฉันก็คิดว่าไม่เป็นไรเพราะฉันทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

ท่านอาจารย์กล่าวว่า "ศิษย์ต้าฝ่าในยุคเจิ้งฝ่าล้วนมีภารกิจในการช่วยท่านอาจารย์ช่วยเหลือผู้คน เช่นนั้นศิษย์ต้าฝ่าแต่ละพื้นที่ก็กลายเป็นความหวังที่ผู้คนในพื้นที่ที่อยู่จะได้รับการช่วยเหลือ" ("ฝ่าฮุ่ยอิตาลี") ความเข้าใจของฉันคือมีผู้คนมากมายในพื้นที่ของเราที่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือและพวกเขากําลังรอเราอยู่

อธิบายความจริงระหว่างการเดินทาง

ทุกครั้งที่ฉันขึ้นรถประจำทางหรือรถไฟ แทนที่ฉันจะมองหาที่นั่ง ฉันจะมองไปที่ผู้โดยสารอย่างรวดเร็ว มีคนทุกประเภทและเราไม่สามารถละเลยเรื่องความปลอดภัยได้

เมื่อผู้ฝึกอีกคนหนึ่งเห็นฉันอธิบายความจริงบนรถประจำทาง เธอก็พูดว่า "ฉันไม่รู้ว่าคุณสามารถทําเรื่องนี้ที่นี่ได้ ฉันทําไม่ได้"

ฉันพูดว่า "เราเป็นผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า และท่านอาจารย์กําลังปกป้องเรา ความคิดถูกต้อง การกระทำถูกต้อง เป็นส่วนหนึ่งของการบำเพ็ญของเรา คุณควรลองดู"

"สิ่งที่คุณพูดถูกต้อง แต่พูดง่ายกว่าทํา ฉันยังต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้" เธอตอบ

ฉันบอกเธอว่า "บางทีคุณอาจต้องศึกษาคําสอนให้มากขึ้น พลังและปัญญาของเรามาจากฝ่า เราต้องบำเพ็ญความเมตตาด้วย เมื่อความเมตตาของเราปรากฏขึ้น เราจะหาวิธีช่วยเหลือผู้คนได้เองโดยธรรมชาติ"

"โปรดอย่าพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับต้าฝ่า"

ครั้งหนึ่งฉันเห็นชายคนหนึ่งนั่งรถประจำทาง เขาถือของพะรุงพะรัง มีทั้งกระเป๋าอยู่บนไหล่ เขาถือถุงหลายใบ และยังมีรถเข็นช็อปปิงที่มีของเต็มคัน เมื่อถึงเวลาที่เขาต้องลงจากรถประจำทาง เขาจัดระเบียบและขนย้ายข้าวของด้วยความยากลําบาก ทำให้คนขับรถประจำทางและผู้โดยสารพากันบ่น

ฉันลุกขึ้นจากที่นั่งทันทีและเข้าไปช่วยเขา หลังจากกระโดดลงจากรถประจำทาง ฉันก็ช่วยเขาขนของลงจากรถ แล้วรีบกระโดดกลับขึ้นรถประจำทาง เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ผู้โดยสารอื่นล่าช้า

ชายคนนั้นขอบคุณฉันซ้ําแล้วซ้ําเล่า และหลายคนบนรถประจำทางชื่นชมฉันและบอกว่าฉันเป็นคนดี ฉันรู้ว่านี่เป็นอีกโอกาสหนึ่งที่จะอธิบายความจริง ดังนั้นฉันจึงพูดเสียงดังว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ไม่เช่นนั้น ผู้หญิงอายุเกือบ 80 ปีจะช่วยคุณได้อย่างไร"

รถประจำทางเริ่มเคลื่อนออกไป และคนบนรถประจำทางก็ตื่นเต้น มีคนพูดว่า "คุณเกือบ 80 แล้วหรือ คุณพูดจริงหรือเปล่า”

"คุณกระโดดลงไปและกลับขึ้นมาได้เร็วมาก ฉันคงไม่เชื่อว่าคนที่อายุเกือบ 80 ปีจะทําเช่นนี้ได้ถ้าฉันไม่ได้เห็นในวันนี้" อีกคนพูดเสริม

"ฝ่าหลุนต้าฝ่าหรือ รัฐบาลห้ามฝึก คุณจะยังฝึกได้อย่างไร" คนที่ 3 พูด

ฉันมองทุกคนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ฉันรู้ว่าคุณอาจคิดแบบนี้ แต่นั่นไม่เป็นความจริง ประการแรก มาตรา 35 และมาตรา 36 ในรัฐธรรมนูญรับรองเสรีภาพในความเชื่อและเสรีภาพในการพูด เราควรปฏิบัติตามกฎหมาย แทนที่จะทำตามใครบางคนหรือเจ้าหน้าที่บางคนในรัฐบาล

"นอกจากนี้ เอกสารหมายเลข 50 จาก General Administration of State Press and Publication ในปี 2011 ได้ยกเลิกการห้ามหนังสือฝ่าหลุนต้าฝ่าแล้ว ดังนั้นการฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าและการอ่านหนังสือเหล่านี้จึงถูกกฎหมาย โปรดอย่าพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับต้าฝ่า บางครั้งการใส่ร้ายก็ถือเป็นความผิดทางกฎหมาย" ฉันพูดต่อ

คนหนึ่งพูดว่า "เราไม่รู้ ฉันแค่พูดตามสิ่งที่พวกเขาพูดทางโทรทัศน์"

"ฉันรู้" ฉันพูด "แต่ถ้าเราย้อนกลับไปดูการรณรงค์ทางการเมืองทั้งหมดของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในอดีต เราจะรู้ว่าหลายกลุ่มถูกใส่ร้ายว่าผิด ฝ่าหลุนต้าฝ่าก็เหมือนกัน ฝ่าหลุนต้าฝ่าทําให้ฉันมีสุขภาพดีและหายจากโรค ไม่เช่นนั้น ฉันจะช่วยแบบนั้นได้อย่างไร นอกจากนี้ ฝ่าหลุนต้าฝ่ายังสอนให้เป็นคนดีตามหลักการของความจริง-ความเมตตา-ความอดทน ไม่เช่นนั้น ฉันคงแค่ดูแลตัวเองแทนที่จะช่วยเหลือคนอื่น ฝ่าหลุนต้าฝ่ายอดเยี่ยมใช่ไหม"

บางคนพยักหน้าและยกนิ้วโป้งให้ฉัน ฉันตอบกลับด้วยเหอสือ (พนมมือที่หน้าอก) ผู้โดยสารยังคงพูดคุยกันเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งได้ยิน เมื่อฉันลงจากรถประจำทาง หลายคนโบกมือลา และหนึ่งในนั้นพูดว่า "ฉันหวังว่าคุณจะดูอ่อนเยาว์ขึ้นเรื่อย ๆ !"

"ท่านอาจารย์หลี่สอนให้ฉันไม่เห็นแก่ตัว"

ครั้งหนึ่งฉันเห็นชายชราผมขาวคนหนึ่งบนรถประจำทาง ฉันลุกให้เขานั่งและเราเริ่มคุยกัน ฉันจึงทราบว่าเขาอายุน้อยกว่าฉัน 10 กว่าปี แต่เขาดูแก่กว่ามาก เขาบอกว่าเขากําลังเดินทางกลับจากการไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาล

หลังจากที่เขารู้อายุของฉัน เขาก็ลุกขึ้นทันที "คุณแก่กว่าผมมาก ได้โปรด คุณควรนั่งที่นี่" เขาพูด

"ไม่เป็นไร คุณนั่งเถอะ เพราะคุณต้องการนั่งมากกว่า" ฉันตอบด้วยรอยยิ้ม ฉันบอกว่าการฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าทําให้ฉันมีสุขภาพดีและยินดีช่วยเหลือผู้อื่น พร้อมเสริมว่า ไม่เช่นนั้นหญิงชราอายุเกือบ 80 ปีอย่างฉันจะไม่ทําแบบนี้

"ใช่ การกระทําของคุณคือข้อพิสูจน์ ผมเชื่อคุณ ขอบคุณ !" เขาพูด

"ไม่ต้องขอบคุณฉัน ท่านอาจารย์หลี่สอนให้ฉันไม่เห็นแก่ตัว" ฉันตอบ คนรอบข้างเราก็ได้ยินการสนทนาของเรา และบางคนก็พยักหน้าเห็นด้วย

ท่านอาจารย์ปกป้องฉัน

ในบางครั้ง ผู้คนที่ถูกพิษร้ายจากการใส่ร้ายป้ายสีของพรรคคอมมิวนิสต์จีนจะโต้เถียงกับฉัน ครั้งหนึ่งผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่า "คุณกล้าพูดเรื่องฝ่าหลุนต้าฝ่าบนรถประจำทางได้อย่างไร มันเป็นลัทธิและฉันจะโทรแจ้งตํารวจให้มาจับคุณ !"

ฉันไม่กลัวและพูดว่า "เราทั้งคู่เป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย ฝ่าหลุนต้าฝ่าไม่ใช่ลัทธิ เราต้องระมัดระวังสิ่งที่เราพูด"

ก่อนที่ฉันจะพูดจบ ผู้โดยสารบางคนก็ลุกขึ้นปกป้องฉันแล้ว "มันไม่ใช่กงการอะไรของคุณ อย่าวิพากษ์วิจารณ์สิ่งที่คุณไม่รู้เลย" คนหนึ่งพูดกับผู้หญิงคนนั้น

"นี่คือพื้นที่สาธารณะและเธอ [หมายถึงฉัน] มีเสรีภาพในการพูด" อีกคนหนึ่งพูด

"คุณกําลังทําอะไรอยู่ !" อีกคนถาม พร้อมกับพูดกับผู้หญิงคนนั้น "อย่าทําอะไรโง่เขลาแบบนี้เลย !"

ผู้หญิงคนนั้นเงียบไปหลังจากนั้น ฉันรู้ว่าท่านอาจารย์หลี่กําลังปกป้องฉัน

การสร้างโอกาส

บางครั้งผู้ฝึกออกไปข้างนอกและไม่พบคนที่เหมาะจะพูดคุยด้วย พวกเขาจึงกลับบ้าน ความคิดของฉันคือเราควรคิดเชิงรุก ครั้งหนึ่งฉันได้ยินสามีภรรยาคู่หนึ่งพูดภาษาถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ฉันจึงลงจากรถประจำทางกับพวกเขาและพูดคุยกับพวกเขา

"ได้ยินคุณพูดภาษาถิ่น ฉันจึงรู้สึกใกล้ชิดกับคุณมาก" ฉันพูด

"ทําไม" พวกเขาถามด้วยความประหลาดใจ

"คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับท่านอาจารย์หลี่หงจื้อซึ่งมาจากเมืองฉางชุนในมณฑลจี๋หลินหรือไม่" ฉันถาม

"แน่นอน คุณเป็นส่วนหนึ่งของลัทธินั้นหรือ" พวกเขาถาม

"โปรดอย่าพูดอย่างนั้นเลย ท่านอาจารย์หลี่เป็นคนที่ยอดเยี่ยมและฉันชื่นชมท่านมาก ฝ่าหลุนต้าฝ่าไม่มีที่ติ เจียงและพรรคคอมมิวนิสต์จีนต่างหากที่ใส่ร้ายการฝึกนี้ด้วยการโกหก" ฉันอธิบาย จากนั้นฉันก็อธิบายหักล้างโฆษณาชวนเชื่อบางเรื่องของพรรคคอมมิวนิสต์จีน

"ผมเข้าใจแล้ว เราไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากนักจริง ๆ" สามีตอบ "ผมได้ยินมาว่าอาจารย์หลี่ 'หนี' ไปสหรัฐอเมริกาแล้วหรือ"

"ท่านอาจารย์หลี่ได้รับกรีนการ์ดในปี 1996 ก่อนที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนจะเริ่มประทุษร้ายฝ่าหลุนต้าฝ่า 3 ปี" ฉันอธิบาย "ท่านไปที่นั่นเพราะคนในพื้นที่อื่นก็จําเป็นต้องรู้เกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าเช่นกัน ในขณะนี้มีคนในประเทศต่าง ๆ มากกว่า 100 ประเทศที่ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า"

เราคุยกันนานกว่า 1 ชั่วโมง และฉันตอบคําถามของพวกเขาทุกคำถาม "ดูเหมือนว่าฝ่าหลุนต้าฝ่าพิเศษจริง ๆ" ภรรยาให้ความเห็น "คุณดูอ่อนกว่าวัยมาก และอธิบายสิ่งต่าง ๆ ได้ดีมาก ขอบคุณ ! ขอบคุณ !"

วันนั้นหนาวมาก แต่ฉันรู้สึกอบอุ่นมากขณะเดินกลับบ้าน ในใจฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของท่านอาจารย์

เหตุการณ์ที่สนามบิน

ครั้งหนึ่งฉันเดินทางไปอีกมณฑลหนึ่งเพื่อทําโครงการของต้าฝ่า ระหว่างการตรวจสอบความปลอดภัย เจ้าหน้าที่ใช้เครื่องตรวจจับโลหะเพื่อสแกนผู้โดยสาร พวกเขาไม่ได้ตรวจสอบกระเป๋าโดยทั่วไป แต่พวกเขาดึงฉันไปด้านข้างเพื่อตรวจกระเป๋าของฉัน ฉันรู้ว่าเจ้าหน้าที่ตรวจบัตรประจําตัวประชาชนของฉัน และพวกเขาเห็นบันทึกของตํารวจในระบบ

เนื่องจากความกังวลด้านความปลอดภัย ฉันจึงไม่ได้นําอะไรเกี่ยวกับต้าฝ่าติดตัวไปด้วยในการเดินทางครั้งนี้ ดังนั้นฉันจึงใช้โอกาสนี้อธิบายความจริง

"ทําไมคุณถึงหยุดฉันและตรวจกระเป๋าของฉัน" ฉันถาม "คุณอาจตรวจบัตรประจําตัวของฉันและรู้ว่าฉันฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า แต่ไม่มีอะไรผิด รัฐธรรมนูญอนุญาตให้มีเสรีภาพในการเชื่อ และไม่มีกฎหมายใดที่บอกว่าฝ่าหลุนต้าฝ่าผิดกฎหมาย"

ฉันตั้งใจพูดเสียงดังในล็อบบี ในล็อบบีเสียงก้องกังวาน และเนื่องจากฉันมาจากปักกิ่งและพูดออกเสียงชัดเจน ผลที่ได้จึงดีมาก คนจํานวนมากมารวมตัวกันเพื่อฟัง

เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรู้สึกประหม่าและกระซิบกับฉันว่า "เอาล่ะ ที่นี่คือสนามบิน คุณไปได้แล้ว"

ฉันไม่กลัวและยังพูดเสียงดังต่อไปว่า "ฉันเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย คุณไม่สามารถละเมิดสิทธิของเราแบบนี้ ผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าเป็นคนดี พวกเขาสมควรได้รับความเคารพ ไม่ใช่การข่มเหง"

เจ้าหน้าที่หลายคนพาฉันไปส่งที่ประตูอย่างสุภาพต่อหน้าฝูงชน ฉันขอบคุณท่านอาจารย์หลี่อีกครั้งสําหรับโอกาสในการอธิบายความจริงนี้

มีเรื่องแบบนี้มากมาย ฉันขอแบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้บางส่วนเพราะฉันคิดว่าพวกเราผู้ฝึกควรทํามากกว่านี้ และทําได้ดีกว่านี้เพื่อช่วยเหลือผู้คน

(บทความนี้ได้รับการคัดเลือกสำหรับฝ่าฮุ่ยประเทศจีนบน Minghui.org ครั้งที่ 22)