พลังของฟาเจิ้งเนี่ยน

(Minghui.org) ฉันเป็นผู้ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าที่ได้รับฝ่าในปี 1998 ก่อนบำเพ็ญ ฉันเคยทุกข์ทรมานกับอาการปวดศีรษะ โรคหัวใจ โรคจมูกอักเสบ และโรคอื่น ๆ ฉันฟื้นตัวหลังจากเรียนฝ่า และรู้สึกเบาและมีสุขภาพดี

หลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนเริ่มการประทุษร้ายเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 1999 ฉันเดินทางไปปักกิ่งเพื่อยื่นคำร้องขอสิทธิในการฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่าและอธิบายความจริงเกี่ยวกับการฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ต่อมาเจ้าหน้าที่ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนคุกคามฉันทุกครั้งที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนเห็นว่าเป็นวันที่อ่อนไหว ตํารวจจับกุมผู้ฝึกในพื้นที่ของฉันอย่างผิดกฎหมายในปี 2010 ตํารวจพบนิตยสารหมิงฮุ่ยรายสัปดาห์ (Minghui Weekly) และหนังสือฝ่าหลุนต้าฝ่าหลายเล่มในบ้านของฉัน ฉันฟาเจิ้งเนี่ยนเพื่อไม่ให้ใครสามารถนำหนังสือต้าฝ่าไปได้ ตามคาด พวกเขาจากไปโดยไม่สนใจหนังสือเหล่านี้เลย

ฉันขอเล่าเรื่องสองสามเรื่องเกี่ยวกับวิธีที่ฉันเสริมสร้างความคิดถูกต้องของฉันและกําจัดจิตยึดติดในระหว่างการบำเพ็ญของฉัน

ประสบพลังของการฟาเจิ้งเนี่ยน

ฉันบำเพ็ญโดยที่พลังเหนือธรรมชาติของฉันถูกล็อกไว้ ดังนั้นฉันจึงคิดว่าความคิดถูกต้องของฉันไม่แข็งแกร่งและฉันไม่มีพลังงาน นอกจากนี้ ฉันไม่มีสมาธิอย่างเต็มที่ในระหว่างฟาเจิ้งเนี่ยน ดังนั้นจึงไม่มั่นใจในผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น

ฉันอ่านเรื่องราวจาก Minghui Weekly เกี่ยวกับเพื่อนผู้ฝึกที่มีความคิดถูกต้องที่แข็งแกร่ง ซึ่งช่วยให้ฉันเชื่อว่าฉันก็ทําได้เช่นกัน ฉันเริ่มศึกษาฝ่าและจิงเหวินของท่านอาจารย์มากขึ้น จากนั้นฉันก็เข้าร่วมกับผู้ฝึกคนอื่น ๆ เพื่อแขวนป้ายผ้าและแจกแผ่นพับเพื่อเผยแพร่ความจริงเกี่ยวกับต้าฝ่า เมื่อออกไปข้างนอก เราฟาเจิ้งเนี่ยนเพื่อป้องกันไม่ให้มารร้ายเข้ามารบกวนเราหรือสามารถถอดป้ายผ้าออกจากเสาไฟฟ้าหรือเสาสัญญาณได้ แน่นอนว่าป้ายผ้าที่มีข้อความ "ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี" ยังคงอยู่ตรงที่เราแขวนไว้เป็นเวลานาน ด้วยความช่วยเหลือของท่านอาจารย์หลี่หงจื้อ ฉันรู้สึกว่าความคิดถูกต้องของฉันแข็งแกร่งขึ้นตั้งแต่นั้นมา

ท่านอาจารย์กล่าวว่า :

"พวกเราอาจจะเคยได้ยินได้ฟังคำพูดของชาวพุทธที่ว่า จิตพุทธส่องรัศมีเมื่อใด กระเทือนไปทั่วทศทิศ ใครพบเห็นก็จะช่วยเขา ช่วยเหลือเขาโดยไม่มีเงื่อนไข สายพุทธช่วยคนโดยไม่มีเงื่อนไข ไม่มีสิ่งตอบแทน สามารถช่วยเขาโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ เพราะฉะนั้นเราสามารถช่วยผู้ฝึกทำอะไรต่ออะไรได้มากมาย" (บทที่ 1 จ้วนฝ่าหลุน)

การเอาชนะความเจ็บป่วยที่เกิดจากกรรมด้วยความคิดถูกต้อง

ฉันเริ่มทำธุรกิจขนาดเล็กในปี 2014 และใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยในการบำเพ็ญ ในเดือนที่ 3 ของปฏิทินจันทรคติในปี 2021 ฉันรู้สึกวิงเวียนศีรษะและอ่อนแอทันทีที่ไปถึงตลาด ฉันจึงกลับบ้านและเข้านอน เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา ฉันไม่สามารถขยับครึ่งล่างของร่างกายได้ และไม่สามารถกลั้นปัสสาวะเมื่อต้องการเข้าห้องน้ํา

ลูกสาวของฉันร้องไห้เมื่อเห็นสภาพของฉัน ฉันบอกเธอว่า "อย่าร้องไห้ แม่สบายดี ท่านอาจารย์กําลังคอยดูแลแม่อยู่" สามีของฉันก็เป็นผู้ฝึกต้าฝ่าเช่นกัน ฉันบอกให้เขาพาฉันไปหาเพื่อนผู้ฝึกคนหนึ่ง ซึ่งจะขับรถพาฉันไปที่บ้านอีกหลังหนึ่งของเธอที่ว่างอยู่และช่วยดูแลฉัน

เมื่อเพื่อนผู้ฝึกคนนี้ลงจากรถเพื่อเอารถเข็นให้ฉัน ฉันคิดว่า "ในฐานะผู้บำเพ็ญ ฉันควรเดินด้วยตัวเอง" ฉันพยายามลงจากรถด้วยกําลังทั้งหมด แต่ฉันล้มลงบนพื้นหญ้าข้างถนน

เมื่อเพื่อนผู้ฝึกกลับมาพร้อมกับรถเข็นและเห็นฉันปกคลุมไปด้วยหญ้า เธอถามว่าทําไมฉันไม่รอเธอ ฉันบอกว่าฉันอยากเดินด้วยตัวเอง เธอหัวเราะ ฉันรู้ว่าความคิดของฉันถูกต้อง และเธอให้กําลังใจฉัน

ฉันต้องการให้เธอช่วยเหลือฉันในเรื่องความต้องการขั้นพื้นฐานของฉัน ฉันดื่มและกินน้อยลง เพื่อไม่ให้เธอลําบากในการพาฉันเข้าห้องน้ํามากเกินไป ฉันทนกับแผลพุพองในปากจากการดื่มน้ําน้อยลง ฉันใช้เวลามากขึ้นในการฟาเจิ้งเนี่ยน ฝึกท่า และอ่านฝ่า

ในวันที่ 3 จู่ ๆ นิ้วเท้าของฉันก็ขยับได้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันก็สามารถเกาะกําแพงเพื่อพยุงตัวเองเข้าห้องน้ําได้ ฉันพูดว่า "ฉันสบายดี ฉันเดินได้แล้ว ขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่ให้พรฉัน" ฉันอยู่ที่นั่น 1 เดือนกว่า แล้วก็กลับบ้าน

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ฉันได้ปิดธุรกิจเล็ก ๆ ของฉันและปล่อยวางความปรารถนาในการทํากําไร ฉันอ่านฝ่าและฝึกท่าทุกวัน ฉันยังเริ่มทำเอกสารเพื่ออธิบายความจริงเกี่ยวกับฝ่าหลุนต้าฝ่าด้วย ฉันมักจะใช้ธนบัตรที่มีข้อความเกี่ยวกับความจริงของต้าฝ่าบนนั้น ฉันแลกเปลี่ยนธนบัตรเหล่านี้กับนักธุรกิจคนอื่น ๆ ที่ฉันเคยอธิบายความจริงเกี่ยวกับต้าฝ่าแล้ว พวกเขาทุกคนจึงเต็มใจที่จะใช้มัน ฉันยังส่งปฏิทินที่มีข้อความอธิบายความจริงให้กับเพื่อนผู้ฝึกอื่นได้ทันเวลาทุกปี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ขจัดความขุ่นเคือง

ฉันเป็นคนดื้อรั้นมาก ฉันไม่ชอบให้คนอื่นบอกความผิดพลาดของฉัน แม้ว่าฉันจะทำผิดก็ตาม สามีของฉันเชื่อในท่านอาจารย์และฝ่า และท่านอาจารย์มักจะให้ความกระจ่างแก่เขาบ่อย ๆ เมื่อเขาอ่าน หลักธรรมเพื่อความสำเร็จสมบูรณ์ที่ยิ่งใหญ่ เขาจะเห็นภาพถ่ายของท่านอาจารย์เคลื่อนไหว แม้ว่าสามีของฉันมักจะดีกับคนอื่นมาก แต่เขาก็จู้จี้จุกจิกกับฉัน และฉันก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้ ด้วยความที่ฉันเป็นคนใจร้อน ฉันจึงวิตกกังวลและร้องไห้ได้ง่ายเมื่อรู้สึกผิด ฉันอดไม่ได้ที่จะโต้เถียงกับเขาเพราะจิตต่อสู้ ความขุ่นเคือง และความต้องการที่จะไม่ให้คนอื่นชี้ว่าฉันผิด ครั้งหนึ่งหลังจากทะเลาะกัน ฉันก็นึกถึงฝ่าของท่านอาจารย์ :

"ผู้บำเพ็ญ

ค้นหาความผิดที่คน

จิตมนุษย์ทุกชนิดขจัดไปได้มาก

ด่านใหญ่ด่านเล็กอย่าได้ตกหล่น

ที่ถูกคือเขา

ที่ผิดคือฉัน

ถกเถียงอะไร

("ใครถูกใครผิด" หงอิ๋น 3)

ทันใดนั้นฉันก็ตระหนักได้ว่าจิตต่อสู้และความโกรธเคือง และความต้องการที่จะไม่ให้คนอื่นชี้ว่าฉันผิด ทําให้เกิดปัญหาเหล่านี้ ฉันคิดว่า "ฉันเป็นผู้บำเพ็ญหรือเปล่า ในเมื่อพฤติกรรมของฉันไม่สอดคล้องกับความจริง-ความเมตตา-ความอดทน ฉันคู่ควรกับความเมตตาและความช่วยเหลือของท่านอาจารย์หรือไม่"

ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็ได้ศึกษาฝ่ามากขึ้น ฟาเจิ้งเนี่ยนมากขึ้น ขจัดความคิดที่ไม่ดีออกไป ค้นหาที่ตัวเองก่อนเมื่อพบความขัดแย้ง มุ่งเน้นไปที่ข้อดีของผู้อื่น และปรับการตอบสนองของฉันให้สอดคล้องกับฝ่า ตอนนี้สามีของฉันและฉันกําลังก้าวหน้าไปด้วยกันในการบำเพ็ญ ทําสิ่งต่าง ๆ เพื่อช่วยท่านอาจารย์ในการเจิ้งฝ่า และในที่สุด บำเพ็ญสำเร็จบริบูรณ์และกลับบ้านไปพร้อมกับอาจารย์