[เฉลิมฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลก] หายจากแผลไฟไหม้รุนแรงและพิษที่ถูกตัวต่อต่อยอย่างรวดเร็ว

(Minghui.org) ฉันเป็นครูโรงเรียนประถมศึกษาที่เกษียณแล้ว อายุ 71 ปี ก่อนฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ฉันเป็นคนขี้โรค แทบทุกส่วนของร่างกายมีปัญหาสุขภาพ

ในเดือนธันวาคม 1998 เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ฉันรู้จักฝ่าหลุนต้าฝ่า ด้วยความสิ้นหวังและไม่มีทางเลือกอื่น ฉันจึงตัดสินใจลองดูและได้รับหนังสือจ้วนฝ่าหลุนมาหนึ่งเล่ม ฉันเริ่มศึกษาคำสอนและฝึกท่าทุกวัน

สิบกว่าวันหลังจากนั้น ฉันเริ่มมีอาการวิงเวียนศีรษะ ปวดหัว อาเจียน เหงื่อออกแต่ตัวเย็น และปวดท้อง ความเจ็บปวดรุนแรงมากจนฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย ในขณะนั้น ฉันเรียกชื่อของอาจารย์หลี่ และทันใดนั้น คำสอนของท่านอาจารย์ก็ผุดขึ้นมาในใจของฉัน :

“อดทนยากก็สามารถอดทนได้ ปฏิบัติยากก็สามารถปฏิบัติได้” (จ้วนฝ่าหลุน)

ฉันรู้สึกดีขึ้นมากในทันที วันต่อมา ฉันหายเป็นปกติอย่างน่าอัศจรรย์ ฉันรู้ว่าท่านอาจารย์ช่วยขจัดกรรมของฉันออกไปมากทีเดียว

หนึ่งเดือนต่อมา ฉันเริ่มถ่ายอุจจาระเป็นเลือด แปลกที่มันไม่ได้เกิดขึ้นในที่ทำงาน แต่ทันทีที่ฉันกลับถึงบ้านหลังเลิกงาน เลือดก็จะพุ่งออกมาเป็นสีแดงสด หลังจากเป็นเช่นนี้สามวัน ฉันก็เริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย

แล้วฉันก็นึกถึงข้อความส่วนหนึ่งจากฝ่า :

“มองดูร่างกายของท่านจากอีกมิติหนึ่ง แม้กระดูกก็เป็นสีดำ ร่างกายเช่นนี้ การชำระให้ท่านโดยที่ท่านไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ เลยย่อมเป็นไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นท่านย่อมมีปฏิกิริยาตอบสนองบ้าง บางท่านอาจมีอาการท้องเสียหรืออาเจียน” (บทที่ 2 จ้วนฝ่าหลุน)

ใจของฉันสงบลงทันที ฉันรู้ว่าท่านอาจารย์กำลังชำระร่างกายของฉันและทดสอบความแน่วแน่ของหัวใจฉัน

ด้วยการศึกษาฝ่าและบำเพ็ญตนเองอย่างต่อเนื่อง ฉันค่อย ๆ กำจัดจิตยึดติดของมนุษย์ออกไปมากมาย และจิตใจของฉันก็ยกระดับขึ้นเรื่อย ๆ อาการเจ็บป่วยทุกอย่างของฉันก็หายไปทั้งหมดโดยไม่รู้ตัว ในฐานะคนที่เคยเต็มไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บ คำขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่อยู่ในใจฉันไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

เหตุการณ์ไฟไหม้

ในเดือนกันยายน 2017 เวลาประมาณบ่าย 3 ฉันเทน้ำมันลงในกระทะเพื่อเตรียมผัด แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมา ฉันเห็นควันหนาทึบเต็มห้องครัวและกระทะก็มีไฟลุกไหม้อยู่ ฉันตกตะลึงและไม่มีเวลาคิดอะไร ฉันรีบวิ่งเข้าไปในครัว ปิดแก๊ส และเอาฝาปิดกระทะ

ฉันถือกระทะออกไปข้างนอก ขณะวางกระทะลง ก็มีเสียงดังปัง แล้วฝากระทะกระเด็นออกไป เปลวไฟพุ่งเข้าใส่ใบหน้า คอ และแขนของฉัน ฉันสวมเสื้อไม่มีแขนและไม่มีปกคอ แป๊บเดียว ใบหน้าทั่วบริเวณ แขน และส่วนอื่น ๆ ที่โดนไฟลวกก็เต็มไปด้วยแผลพุพองขนาดใหญ่ ฉันมองไม่เห็น ขนคิ้วถูกไฟไหม้หมด และผมบางส่วนก็ไหม้เกรียม ผิวหนังที่ถูกไฟไหม้เต้นตุบ ๆ และเจ็บปวดแสนสาหัส

ขณะนั้น จิตใจของฉันยังคงแจ่มชัด และทันใดนั้น ฉันก็นึกถึงคำสอนของท่านอาจารย์ :

“ตี้จื่อความคิดถูกต้องเพียงพอ อาจารย์มีกำลังหันสวรรค์กลับมา” (“บุญคุณระหว่างอาจารย์และศิษย์” หงอิ๋น 2)

ฉันขอร้องท่านอาจารย์ว่า “ได้โปรดช่วยศิษย์ของท่านด้วย”

พอถึงเวลาหนึ่งทุ่ม แผลไฟไหม้ก็เจ็บน้อยลงแล้ว และฉันมองเห็นได้เล็กน้อย ฉันดูกระจกและเห็นแผลพุพองขนาดใหญ่เต็มใบหน้าของฉัน ฉันจึงใช้ไม้จิ้มฟันเจาะเอาของเหลวออก มันไม่เจ็บเลย

วันต่อมา อาการปวดก็หายไป และการมองเห็นของฉันก็กลับคืนมา เมื่อลูกชายของฉันกลับมาบ้านและเห็นฉัน เขาถามฉันว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นนานแค่ไหนแล้ว ฉันบอกเขาว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เขาไม่เชื่อ และบอกว่าฉันไม่มีทางหายจากการโดนไฟลวกมากขนาดนั้นโดยไม่ไปโรงพยาบาล

เมื่อความจริงอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกประทับใจกับพลังพิเศษของฝ่าหลุนต้าฝ่า หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ฉันก็หายเป็นปกติ อีกครึ่งเดือนต่อมา ผิวหนังที่ถูกไฟไหม้ก็ลอกออก และผิวหนังด้านล่างก็เรียบเนียน เพื่อนบ้านทุกคนก็ประหลาดใจมากเช่นกัน

ตัวต่อพิษ

สนามที่บ้านของฉันมีต้นลิ้นจี่ต้นหนึ่งซึ่งมีกิ่งก้านและใบเขียวชอุ่ม เราไม่ทราบว่าตัวต่อเริ่มมาทำรังบนต้นนี้เมื่อไร คนในท้องถิ่นเรียกตัวต่อชนิดนี้ว่า “gourd wasp” ซึ่งมีขนาดใหญ่มาก พิษของมันร้ายแรง ถ้าถูกต่อยก็เป็นอันตรายถึงชีวิต

ที่เวลาประมาณ 10 โมงเช้าของเดือนธันวาคม 2018 สามีของฉันบังเอิญชนต้นลิ้นจี่ ซึ่งอาจทำให้รังตัวต่อสั่นสะเทือน ทันใดนั้น ฝูงตัวต่อก็บินพุ่งเข้าหาเขาเต็มลำตัวส่วนบน หนาแน่นจนฉันมองไม่เห็นตัวเขาเลย ฉันรีบปิดประตูหน้าบ้านและบอกให้เขาเข้ามาทางห้องครัว

สามีของฉันไม่เข้าบ้านเพราะเขากลัวว่าเขาจะพาตัวต่อเข้ามาในบ้านด้วย จากนั้นตัวต่อก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวิ่งเข้ามาในบ้าน เมื่อเขาวิ่งเข้ามา เท้าของเขาก็สะดุดเข้ากับกระเบื้องข้างประตู ทำให้เล็บนิ้วหัวแม่เท้าของเขาหลุดออกทั้งเล็บ ฉันรีบฟาเจิ้งเนี่ยน ขอให้ท่านอาจารย์ช่วยพวกเรา และพูดซ้ำ ๆ ว่า “ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี”

มันน่าทึ่งมาก เมื่อสามีของฉันวิ่งเข้ามาในบ้าน เขาไม่ได้พาตัวต่อเข้ามาแม้แต่ตัวเดียว พวกมันหายไปหมดในพริบตา ฉันไม่รู้ว่าพวกมันหายไปไหน

ในตอนนั้นฉันก็เพิ่งรู้ตัวว่า ฉันโดนตัวต่อต่อยที่จมูกและหางตา ทำให้ฉันปวดหัวอย่างรุนแรง ฉันนึกถึงสามีของฉัน ถ้าฉันเจ็บปวดขนาดนี้จากการถูกต่อยแค่สองครั้ง แล้วเขาจะปวดขนาดไหนที่โดนตัวต่อหลายร้อยตัวต่อยทั่วทั้งศีรษะ คอ หน้าอก และแขน ฉันเห็นเขาตบหัวของตัวเองด้วยมือทั้งสองข้าง ความเจ็บปวดเกินกว่าจะบรรยายได้ และเลือดก็ไหลออกมาจากนิ้วหัวแม่เท้าของเขา

เนื่องจากเราทั้งคู่ฝึกฝ่าหลุนต้าฝ่า ฉันคุกเข่าลงกับพื้นและขอร้องท่านอาจารย์ให้ช่วยพวกเรา สามีของฉันเจ็บปวดมากจนพูดไม่ออก แต่เขาก็ขอร้องท่านอาจารย์อยู่ในใจเช่นกัน

หลังจากนั้นไม่นาน ฉันรู้สึกว่าไม่ปวดหัวแล้ว และสามีของฉันก็หยุดตบหัวตัวเองแล้ว เราทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาพร้อมกัน เพราะเรารู้ว่าท่านอาจารย์ได้ช่วยศิษย์ของท่านแล้ว ! เราคุกเข่าลงและกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่เปี่ยมด้วยเมตตาและยิ่งใหญ่

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ทั่วทั้งร่างกายของสามีของฉันก็เต็มไปด้วยจุดสีแดงเล็ก ๆ คล้ายโรคหัด เขาบอกว่าท่านอาจารย์ได้ผลักพิษของตัวต่อออกไปแล้ว ช่วงบ่ายวันนั้น ทั้งเขาและฉันก็สบายดี ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย นี่มหัศจรรย์จริง ๆ และแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบาย

เพื่อนบ้านได้ยินว่าเราโดนตัวต่อต่อยจึงรีบมาดูเรา พวกเขาทุกคนพูดว่า “ฝ่าหลุนต้าฝ่ามหัศจรรย์จริง ๆ !” “ฝ่าหลุนต้าฝ่าไม่เหมือนที่พวกเขาพูดในทีวีเลย !” ฉันบอกพวกเขาว่าเมื่อเกิดอันตรายขึ้น พวกเขาควรท่องอย่างจริงใจว่า “ฝ่าหลุนต้าฝ่าดี ความจริง-ความเมตตา-ความอดทนดี” แล้วโชคร้ายก็จะเปลี่ยนเป็นโชคดี และพวกเขาจะเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดได้ พวกเขาทุกคนก็เห็นด้วย

หลังจากบำเพ็ญมานาน 20 กว่าปี ฉันได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างแท้จริง จากคนธรรมดาที่เต็มไปด้วยโรคและกรรม กลายเป็นผู้บำเพ็ญที่ปราศจากโรค และเดินบนเส้นทางกลับคืนสู่ตัวตนดั้งเดิมแท้จริง

ท่านอาจารย์ได้แบกรับหนี้กรรมมหาศาลของฉันที่สะสมมาหลายภพหลายชาตินับไม่ถ้วน ท่านอาจารย์เป็นผู้ที่ช่วยฉันจากโคลนตมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชำระล้างฉัน และคอยดูแลปกป้องฉันอยู่เสมอ

ในช่วงเวลาสำคัญสุดท้ายของการเจิ้งฝ่า ฉันจะทำสามสิ่งให้ดีด้วยความขยันขันแข็ง เร่งรีบช่วยเหลือผู้คนให้มากขึ้น ช่วยเหลือเพื่อนผู้ฝึกที่ตกลงไปอยู่ข้างหลังให้กลับมาสู่ต้าฝ่า และร่วมกันทำภารกิจทางประวัติศาสตร์ของศิษย์ต้าฝ่าให้สำเร็จลุล่วงเพื่อตอบแทนความเมตตาของท่านอาจารย์ !

(บทความนี้ได้รับการคัดเลือกเนื่องในโอกาสเฉลิมฉลองวันฝ่าหลุนต้าฝ่าโลกปี 2025)