ค้นพบความอิจฉาที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ของฉัน

(Minghui.org) เมื่อเร็ว ๆ นี้มีสามเรื่องเกิดขึ้นกับฉันที่เปิดเผยจิตยึดติดของฉัน และฉันขอแบ่งปันประสบการณ์นี้กับผู้อ่านหมิงฮุ่ย

วันหนึ่งในคืนฤดูร้อน ฉันออกไปเดินเล่นที่เชิงเขาหลังอาหารเย็น และเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ 2 คน ทั้งคู่นั่งบนเก้าอี้ และหนึ่งในนั้นกำลังยิงฟองสบู่น่ารักออกมาจากปืนของเล่น เธอหันไปหาเด็กผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่เงียบ ๆ และยิงฟองสบู่ใส่เธอเยอะมาก

เมื่อมองดูเด็ก ๆ ฉันสงสัยว่าเด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่เงียบ ๆ รู้สึกเศร้า หรือรู้สึกไม่ดีที่ไม่มีของเล่น หรืออารมณ์เสียใส่เด็กผู้หญิงที่ยิงฟองสบู่ใส่เธอ

เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่เงียบ ๆ ไม่ได้อารมณ์เสีย แต่กลับยื่นมือออกไปจับฟองสบู่ด้วยรอยยิ้มกว้าง พวกเขามีความสุขมากที่ได้เล่นด้วยกัน แล้วฉันก็สังเกตเห็นจิตอิจฉาของตัวเอง

ฉันเติบโตมาภายใต้การปลูกฝังของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ฉันมักจะเปรียบเทียบตัวเองกับทุกคน ฉันต้องการมีในสิ่งที่คนอื่นมี และฉันทนไม่ได้ที่เห็นคนอื่นดีกว่าฉัน ฉันมีทัศนคติที่ไม่เป็นมิตรต่อคนที่มีในสิ่งที่ฉันไม่มี

เด็กผู้หญิงทั้งสองยังเด็กและไม่มีอุปาทาน พวกเขาจึงสนุกกับการเล่นด้วยกัน

การปกป้องตัวเอง

ฉันไปร้านขายยาเพื่อซื้อกลีเซอรินมาผสมกับโลชันทาตัว พนักงานถามฉันว่าจะเอาไปทำอะไร ฉันไม่พอใจและคิดปกป้องตัวเอง ฉันคิด “คุณถามฉันทำไม แค่ไปหาผลิตภัณฑ์ก็พอ และสนใจแต่เรื่องของตัวเองเถอะ !”

ฉันสังเกตได้ว่าฉันกำลังปกป้องตัวเอง และขอย้ำอีกครั้งว่าภายใต้อิทธิพลของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ฉันบิดเบือนเจตนาดีของคนอื่นและคิดถึงพวกเขาในแง่ลบ เมื่อฉันตระหนักได้เช่นนี้ ฉันก็บอกเธอว่าฉันจะซื้อกลีเซอรินไปทำไม แล้วเธอก็แนะนำผลิตภัณฑ์ที่ดีกว่าให้ฉัน

พนักงานคนนี้ไม่มีเจตนาร้ายและเธอเพียงต้องการหาผลิตภัณฑ์ที่ดีกว่าตามความต้องการของฉัน อย่างไรก็ตาม ความยึดติดของฉันเปิดเผยออกมาแล้ว—ฉันกำลังปกป้องตัวเองและระแวงเจตนาของเธออย่างผิด ๆ

ขจัดการขาดความเอื้ออาทร

ผู้ฝึกสองคนกับฉันกำลังเดินทางไปสถานที่หนึ่ง ผู้ฝึกคนหนึ่งเดินคนเดียว ในขณะที่ผู้ฝึกอีกคนกับฉันเดินตามหลังเธอ

ชายคนหนึ่งลากรถเข็นผ่านหน้าเรา และมีบางอย่างหล่นจากรถเข็น ผู้ฝึกที่เดินนำหน้าเรารีบก้าวไปข้างหน้า หยิบของชิ้นนั้น แล้วใส่กลับเข้าไปในรถเข็น

ฉันสังเกตการขาดความเอื้ออาทรของตัวเองได้ เพราะฉันจะไม่หยิบของชิ้นนั้นขึ้นมาให้แม้ฉันจะเดินอยู่ข้างหน้าก็ตาม

ฉันพึ่งตัวเองตลอดและมีบุคลิกแข็ง ฉันไม่ค่อยขอความช่วยเหลือจากคนอื่น และพยายามแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง

ดังนั้นฉันไม่คิดว่าคนอื่นจะขอความช่วยเหลือ ฉันจึงจะปล่อยให้พวกเขาจัดการกับปัญหาด้วยตัวเอง ฉันไม่ยุ่งกับเรื่องของคนอื่น และรู้สึกดีแบบนี้

ท่านอาจารย์หลี่ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งฝ่าหลุนต้าฝ่าเห็นว่าฉันไม่ตระหนักถึงการขาดความเอื้ออาทรของตัวเอง ท่านจึงให้โอกาสฉันได้ยกระดับ

ไม่กี่วันต่อมา ขณะเดินอยู่บนถนน ลูกแฮนด์บอลของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกลิ้งมาข้างหน้าฉัน ถ้าเป็นฉันคนเดิมคงจะเพิกเฉยและคิดว่า “เธอยังเด็กและหยิบเองได้ ฉันไม่ต้องกังวล” แต่วันนั้นฉันหยิบลูกบอลคืนให้เด็กผู้หญิง

ฉันเคยเห็นว่าการทำเอกสารต้าฝ่าและการอธิบายความจริงได้ดีเป็นการบำเพ็ญได้ดี สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ทำให้ฉันตระหนักว่าการบำเพ็ญไม่เกี่ยวกับการทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิธีที่ยิ่งใหญ่ การใส่ใจกับทุกความคิดและการกระทำคือความรับผิดชอบและความขยันขันแข็งในการบำเพ็ญของฉันเช่นกัน

ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์สำหรับการรู้แจ้งและความช่วยเหลือ !