โศกนาฏกรรมเบื้องหลังบทสนทนาจากไมโครโฟนที่เปิดอยู่โดยไม่ตั้งใจระหว่างสี จิ้นผิง กับปูติน

(Minghui.org) บทสนทนาจากไมโครโฟนที่เปิดอยู่โดยไม่ตั้งใจเมื่อเร็ว ๆ นี้ระหว่างผู้นําพรรคคอมมิวนิสต์จีน สี จิ้นผิง กับประธานาธิบดีของรัสเซีย วลาดิเมียร์ ปูติน ได้รับความสนใจจากสาธารณชน

ขณะเดินไปกับผู้นําอื่นในพิธีสวนสนามที่กรุงปักกิ่งเมื่อวันที่ 3 กันยายน สีพูดว่า "ในอดีต ยากที่คนจะมีอายุเกิน 70 ปี แต่ทุกวันนี้พวกเขาบอกว่า อายุ 70 ปียังถือว่าเป็นเด็กอยู่"

ปูตินตอบว่า "ด้วยพัฒนาการทางเทคโนโลยีชีวภาพ อวัยวะของมนุษย์สามารถปลูกถ่ายได้อย่างต่อเนื่อง ทำให้ผู้คนสามารถมีชีวิตที่อ่อนเยาว์ขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งบรรลุความเป็นอมตะได้"

สีพูดต่อว่า "มีการคาดการณ์ว่า ศตวรรษนี้มีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ได้ถึง 150 [ปี]"

ถ้ามองอย่างผิวเผิน บทสนทนานี้ดูเหมือนจะเกี่ยวกับความก้าวหน้าทางการแพทย์ แต่อวัยวะเหล่านี้มาจากไหน หลายทศวรรษแล้วที่ในประเทศจีนไม่มีระบบการบริจาคอวัยวะ เนื่องจากเหตุผลทางวัฒนธรรม ทำให้คนจีนน้อยมากที่สมัครใจบริจาคอวัยวะของตนหลังจากเสียชีวิตแล้ว

วิดีโอถ่ายทอดสดนี้จัดทําโดย CCTV เมื่อสีเริ่มพูดต่อ วิดีโอก็ตัดภาพไปที่ภาพมุมกว้างของจัตุรัสเทียนอันเหมิน และเสียงก็จางหายไป แต่คําถามเหล่านี้ยังคงอยู่ในใจของผู้คน

การดูแลพิเศษสําหรับกลุ่มชนชั้นนำ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สาธารณชนได้ยินเรื่องอายุขัย 150 ปี ในเดือนกันยายน 2019 โรงพยาบาลกองทัพปลดปล่อยประชาชน (PLA General Hospital) (หรือที่รู้จักกันในชื่อ โรงพยาบาลทหาร 301) ได้ลงโฆษณาที่กล่าวถึง "โครงการสุขภาพ 981 (981 Health Project)" สําหรับผู้นําอาวุโสของพรรคคอมมิวนิสต์จีน โครงการนี้เริ่มในปี 2005 โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อยืดอายุขัยของมนุษย์เป็น 150 ปี โฆษณาดังกล่าวอ้างว่าระบบการดูแลสุขภาพของโรงพยาบาลนี้ดีที่สุดในโลก โดยกล่าวว่าอายุขัยเฉลี่ยของเจ้าหน้าที่อาวุโสของพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้เพิ่มขึ้นเป็น 88 ปีแล้วภายในปี 2008 หลังจากความก้าวหน้าครั้งสําคัญในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา อายุขัยเฉลี่ยของพวกเขายืนยาวกว่าผู้นําในโลกตะวันตก

โรงพยาบาลกองทัพปลดปล่อยประชาชนในกรุงปักกิ่งเป็นสถานพยาบาลที่สําคัญที่ให้การดูแลสุขภาพของเจ้าหน้าที่อาวุโสของพรรคคอมมิวนิสต์จีน โฆษณาดังกล่าวถูกลบออกหลังจากโฆษณานี้ก่อให้เกิดกระแสการถกเถียงกันอย่างดุเดือดบนอินเทอร์เน็ต ในทางกลับกัน การสนทนาระหว่างสีกับปูตินแสดงให้เห็นว่าโครงการสุขภาพนี้และการเข้าถึงการปลูกถ่ายอวัยวะโดยสะดวกได้กลายเป็นเรื่องปกติสําหรับเจ้าหน้าที่ระดับสูงไปแล้ว

เป็นที่รู้กันว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้รับสิทธิพิเศษ ตั้งแต่อาหาร สิ่งจําเป็นในชีวิตประจําวัน ไปจนถึงความบันเทิง ข้อมูลของผู้เห็นต่างชาวจีนคนหนึ่งระบุว่า ผู้นําพรรคคอมมิวนิสต์จีนบางคนรักษาความมีชีวิตชีวาของอวัยวะด้วยการฉีดเซรั่มที่ได้จากเจ้าหน้าที่ตํารวจหนุ่มเป็นประจํา เจียง เหมียนเหิง ซึ่งเป็นลูกชายคนโตของเจียง เจ๋อหมิน อดีตผู้นําพรรคคอมมิวนิสต์จีน ป่วยเป็นมะเร็งและมีการกล่าวหาว่าเขาได้รับการปลูกถ่ายไต 3 ครั้ง โดยมีผู้ถูกสังหารเพื่อนำอวัยวะมาใช้ในการผ่าตัดเหล่านั้น

ห่วงโซ่อุปทานอวัยวะ

Hu Ping ซึ่งเป็นนักเขียนชาวจีนที่มีชื่อเสียง ได้เปิดโปงกรณีการเก็บอวัยวะโดยการบังคับที่เกิดขึ้นในเดือนเมษายน 1978 เมื่อชีวิตของเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งตกอยู่ในอันตรายเนื่องจากไตวาย Zhong Haiyuan ซึ่งเป็นครูในโรงเรียนประถมที่ถูกตัดสินประหารชีวิตเนื่องจากเธอวิพากษ์วิจารณ์ประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีนในขณะนั้นถูกยิง และบุคลากรทางการแพทย์ที่รออยู่ได้ผ่าเอาไตของเธอออกไป

หลังจากเจียง เจ๋อหมิน เริ่มประทุษร้ายฝ่าหลุนกงในปี 1999 เขาได้ออกคําสั่งให้ "ทําลายชื่อเสียง [ของผู้ฝึก] ทำให้ล้มละลายทางการเงิน และกําจัดร่างกายของพวกเขา" เขายังอนุมัติให้สังหารผู้ฝึกฝ่าหลุนกงเพื่อเอาอวัยวะของพวกเขาไปใช้ด้วย

ในเดือนมีนาคม 2006 พยานสองคนคือ Peter และ Annie (นามแฝง) ได้เปิดเผยค่ายกักกันลับที่ Sujiatun ในเมืองเสิ่นหยาง มณฑลเหลียวหนิง ผู้ฝึกฝ่าหลุนกงมากกว่า 6,000 คนถูกกักขังที่นั่น ผู้ฝึก 3 ใน 4 ถูกฆ่าตายเพื่อเอาหัวใจ ไต กระจกตา และอวัยวะอื่น ๆ ศพของพวกเขาถูกนำไปเผาในภายหลัง

ศัลยแพทย์ทหารผ่านศึกคนหนึ่งยืนยันในเดือนเดียวกันว่าค่ายกักกันลับ Sujiatun เป็นเพียงค่ายกักกัน 1 ใน 36 แห่งในประเทศจีน ผู้ฝึกมากกว่า 14,000 คนถูกคุมขังในค่ายใกล้กับเขต Jiutai เมืองฉางชุน มณฑลจี๋หลิน สถานกักกันที่ใหญ่ที่สุดคือ 672-S ซึ่งควบคุมตัวผู้ฝึกมากกว่า 120,000 คน กองทัพมีส่วนร่วมในห่วงโซ่อุปทานอวัยวะด้วย และศัลยแพทย์คนนี้ได้จัดเตรียมเอกสารปลอมมากกว่า 60,000 ฉบับ โดยอ้างว่าอวัยวะที่ได้รับมาจากการบริจาคโดยสมัครใจ

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแคนาดา David Kilgour และทนายความด้านสิทธิมนุษยชน David Matas ได้เผยแพร่รายงานในเดือนกรกฎาคม 2006 ที่เปิดโปงอาชญากรรมนี้โดยอ้างอิงข้อมูลนี้และข้อมูลอื่น ๆ จากการสืบสวนเพิ่มเติม หนังสือ State Organs: Transplant Abuse in China ได้รับการตีพิมพ์ในปี 2012 ซึ่งให้รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาชญากรรมที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนี้

Zheng Zhi อดีตแพทย์ฝึกหัดที่แผนกระบบทางเดินปัสสาวะของโรงพยาบาลกองทัพบกเสิ่นหยาง (Shenyang Army General Hospital) ให้การว่าเขาและศัลยแพทย์ทหารอีก 3 คน ผ่าตัดนำไตออกจากทหารคนหนึ่งในปี 1994 โดยไม่ใช้ยาสลบ และทหารคนนี้อายุเพียง 17 ปี

หลังจากเจียงเริ่มประทุษร้ายฝ่าหลุนกงในปี 1999 กองทัพได้รับคําสั่งให้กักขังผู้ฝึกฝ่าหลุนกงจํานวนมาก เรื่องนี้เกิดขึ้นในฐานทัพทหารในมณฑลเสฉวน มณฑลหูเป่ย์ (โดยเฉพาะเมืองอู่ฮั่น) และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน เนื่องจากกองทัพสามารถระดมขบวนรถไฟพิเศษได้ จึงสามารถเคลื่อนย้ายผู้ถูกกักขังตัวจํานวนมากได้ในชั่วข้ามคืนเมื่อโรงพยาบาลต้องการอวัยวะจํานวนมาก

จากข้อมูลของ Zheng ธนาคารอวัยวะที่มีชีวิตในประเทศจีนได้ก่อตั้งขึ้นในช่วงเวลานั้น เนื่องจากผลกำไรมหาศาล การดําเนินงานเหล่านี้จึงขยายจากโรงพยาบาลทหารไปสู่โรงพยาบาลในท้องถิ่น รัฐบาลท้องถิ่นได้รับคําสั่งให้จัดตั้งศูนย์ปลูกถ่ายอวัยวะโดยเน้นที่ไต ตับ และอวัยวะอื่น ๆ สถานพยาบาล เช่น โรงพยาบาลตํารวจติดอาวุธเทียนจิน (Tianjin Armed Police Hospital) และโรงพยาบาลการบินและอวกาศปักกิ่ง (Beijing Aerospace Hospital) ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานอวัยวะที่มีชีวิตเช่นกัน

การเก็บอวัยวะในระดับอุตสาหกรรม

พยานหลายคนให้ข้อมูลว่า หลังจากอวัยวะของเหยื่อถูกผ่าตัดออกมาแล้ว ศพของพวกเขาจะถูกนำไปเผา เมื่อจํานวนเหยื่อเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ศพก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ และยังถูกนําไปใช้ที่อื่นเพื่อทำกําไรเพิ่มเติมด้วย

Bo Xilai อดีตผู้ว่าการมณฑลเหลียวหนิง และภรรยาของเขา Gu Kailai ไม่เพียงแต่มีบทบาทในการเก็บอวัยวะจากผู้ฝึกฝ่าหลุนกงเท่านั้น แต่ยังจัดหาศพให้กับโรงงาน plastination ในต้าเหลียน ซึ่งต่อมาได้จัดนิทรรศการร่างกายมนุษย์ทั่วโลก นอกจากนี้ Peter ยังเป็นพยานว่า ผมจากศพถูกนำไปทําเป็นวิกผมและผิวหนังและไขมันถูกขายเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ

เมื่ออุตสาหกรรมการปลูกถ่ายอวัยวะที่ผิดกฎหมายเติบโตขึ้น เด็ก ๆ ก็กลายเป็นเหยื่อมากขึ้น เมื่อศูนย์ปลูกถ่ายอวัยวะหลักของเด็กเปิดตัวที่โรงพยาบาลเด็กในเครือของมหาวิทยาลัย Fudan ในเดือนพฤษภาคม 2024 กุมารแพทย์กว่า 100 คนเข้าร่วมการประชุม ผู้ปกครองหลายคนกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของบุตรหลาน

Luo Shuaiyu ซึ่งเป็นแพทย์ฝึกหัดที่โรงพยาบาล Xiangya ที่สอง (Xiangya Second Hospital) เสียชีวิตในเดือนพฤษภาคม 2024 แม้ว่าเจ้าหน้าที่จะรีบอ้างว่าการเสียชีวิตของเขาเป็นการฆ่าตัวตาย แต่พ่อแม่ของเขาก็สามารถกู้คืนข้อมูลที่ถูกลบจํานวนมากจากคอมพิวเตอร์ของเขาได้ นอกจากเนื้อหา 11,119 หน้าแล้ว ยังมีไฟล์บันทึกเสียงซึ่งแสดงให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่ที่โรงพยาบาล Xiangya ที่สอง มีส่วนร่วมในการค้าอวัยวะและอาชญากรรมอื่น ๆ

ในไฟล์บันทึกเสียงที่มีการเปิดเผย ประธานโรงพยาบาลขอให้ Luo ค้นหาเด็ก 12 คนที่มีอายุระหว่าง 3 ถึง 9 ปีเพื่อเป็นแหล่งอวัยวะ กลุ่มอายุแบ่งย่อยออกเป็นช่วงอายุ 3-5 ปี และช่วงอายุ 6-9 ปี โดยมีเด็กชาย 3 คน และเด็กหญิง 3 คนในแต่ละกลุ่มย่อย

Hu Xinyu เป็นนักเรียนอายุ 15 ปีที่โรงเรียนมัธยม Zhiyuan เขาหายตัวไปในเดือนตุลาคม 2022 แม้ว่าเจ้าหน้าที่จะอ้างว่าพบศพของเขาในอีก 106 วันต่อมา และสรุปสาเหตุการเสียชีวิตว่าเป็น "การฆ่าตัวตาย" แต่หลักฐานแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นเหยื่ออีกรายหนึ่งของการเก็บอวัยวะ

ในช่วงแรกของการประทุษร้ายฝ่าหลุนกง เจ้าหน้าที่ตํารวจจํานวนมากไปที่ปักกิ่งเพื่อหยุดผู้ฝึกฝ่าหลุนกงไม่ให้ยื่นอุทธรณ์ ผู้ฝึกเหล่านี้บางคนถูกทรมานจนตาย บางคนถูกทารุณกรรมทางจิต และบางคนถูกนําตัวไปที่ค่ายกักกันเพื่อเก็บอวัยวะ ในที่สุดเจ้าหน้าที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนก็ใช้กลยุทธ์เดียวกันนี้กับชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ ด้วย

แม้ว่าพรรคคอมมิวนิสต์จีนจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อปกปิดอาชญากรรมของตนเกี่ยวกับการเก็บอวัยวะโดยไม่สมัครใจ แต่หลักฐานจํานวนมากแสดงให้เห็นถึงความน่าสะพรึงกลัวและขนาดของความโหดร้ายนี้ซึ่งยังเกิดขึ้นอยู่ ศาลพิจารณาคดีจีนอิสระในกรุงลอนดอนสรุปในเดือนมีนาคม 2020 ว่า "ในการเก็บอวัยวะจากผู้ที่ไม่สมัครใจที่ปฏิบัติมาอย่างยาวนานในสาธารณรัฐประชาชนจีน แท้จริงแล้วผู้ฝึกฝ่าหลุนกงถูกใช้เป็นแหล่ง – และน่าจะเป็นแหล่งหลัก – ของอวัยวะจากการเก็บอวัยวะโดยการบังคับ"

ในเดือนมิถุนายน 2021 ผู้เชี่ยวชาญด้านสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติกล่าวว่าพวกเขาตกใจอย่างยิ่งกับรายงานที่กล่าวหาว่ามีการเก็บอวัยวะ ซึ่งมุ่งเป้าไปที่ชนกลุ่มน้อย รวมถึงผู้ฝึกฝ่าหลุนกง อุยกูร์ ทิเบต มุสลิม และคริสเตียน ที่ถูกกักขังในประเทศจีน

จําเป็นต้องมีความพยายามเพิ่มเติมเพื่อยุติอาชญากรรมการเก็บอวัยวะจากผู้ที่ไม่สมัครใจ รวมถึงการออกกฎหมายในประเทศอื่น ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้พลเมืองของตนกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ผู้กระทําความผิดจะต้องรับผิดชอบต่อความโหดร้ายเหล่านี้ในที่สุด รวมถึงสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์จีนที่เลือกที่จะอยู่ในพรรคต่อไป ตลอดจนผู้คนทั้งในและนอกประเทศจีนที่สนับสนุนหรือมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมที่ผิดกฎหมายนี้